Podcast: Download (Duration: 7:34 — 9.3MB)
PANALANGIN NG BAYAN
Dakilang Kapistahan ng Kabanal-banalang Katawan at Dugo ng Panginoon (A)
Taglay ang pasasalamat sa Panginoong Hesus sa kaloob niyang Eukaristiya, idulog natin sa kanya ang ating mga kahilingan para sa sangkatauhan, para sa buong Simbahan, at para sa ating sarili. Manalangin tayo:
Panginoong Hesus, pakainin mo ang iyong bayan!
Para sa Simbahang Katolika at lahat ng iba pang Kristiyanong relihiyon: Nawa makatagpo sila sa Eukaristiya ng bukal ng kanilang paglago at pakikipagtulungan alang-alang sa lubos na pagka- kaisang idinalangin ni Kristo. Manalangin tayo!
Para sa Santo Papa, mga Obispo, mga Pari, at mga Natatanging Ministrong Laiko ng Eukaristiya: Nawa ang kani-kanilang buhay ay maging matibay na saksi sa kabanalan ng Sakramentong ito. Manalangin tayo!
Para sa mga maysakit, nalulumbay, at mga dukha: Nawa makahango sila sa Eukaristiya ng lakas na kailangan nilang panlaban sa pag-iisa at pagtatakwil. Manalangin tayo!
Para sa ating pamayanan at mga pamilya: Alalahanin nawa nating ang paglahok sa Eukaristiya ay nangangailangan ng katapatan sa pagtataguyod ng pakikipag- tulungan, katarungan, at kapayapaan. Manalangin tayo!
Para sa mga malapit nang mamatay: Nawa ang Eukaristiya ay maging patikim sa kanila ng ganap na pakikipagkaisa sa Diyos at lahat ng mga banal, na siyang katunayan ng buhay na walang hanggan. Manalangin tayo!
Tahimik nating ipanalangin ang ating mga sariling kahilingan. (Tumigil sandali.) Manalangin tayo!
Panginoong Hesus, pagkain at inumin ng buhay na walang hanggan, pawiin mo sa amin at sa aming pamayanan ang lahat ng hadlang sa aming pakikipag-kaisa sa iyo at sa isa’t isa. Tulutan mong ang buhay namin ay maging larawan ng Piging na inihanda mo para sa amin sa Kahariang pinaghaharian mo nang walang hanggan. Amen!
Pages: 1 2
« Sabado, Hunyo 10, 2023
Lunes, Hunyo 12, 2023 »
{ 6 comments… read them below or add one }
Bago wikain ni Hesus ang mga salita na ‘Ako ang pagkaing nagbibigay Buhay,’ ay marami ang sumusunod sa kanya hindi dahil sa mga turo at aral niya kundi dahil sa sila ay nakakain at nabusog ng magparami si Hesus ng tinapay. Nang sabihin ito ni Hesus marami ang nag alinlangan at di naniwala sa kanya, sa bandang huli ay tinanong niya si Pedro kung aalis din siya ngunit winika niya, “Panginoon, kanino kami pupunta? Nasa inyo ang Salitang nagbibigay Buhay.” kayat pinili siya ni Hesus kasama ang labing isa. At hanggang sa dumating ang araw ng huling hapunan kung saan ang tinapay at alak ay naging tunay na katawan at dugo ni Kristo na kanyang sinabi na noon pa man. Si Hesus ay namatay at muling nabuhay. Nakilala lamang ng mga alagad ni Kristo si Hesus nang muli niyang ginawang katawan at dugo ang tinapay at alak at naniwalang si Hesus ay tunay na muling nabuhay. Magpahanggang ngayon ito ang bilin ni Hesus na ating pinakaiingatan sa Santa Misa dahil ito ang kanyang huling habilin sa kanyang mga alagad, “GAWIN NINYO ITO BILANG PAG-ALAALA SA AKIN.” Amen
Pagninilay: Pagninilay: Ipinagdiriwang ng buong Simbahan ngayon ang pinakabukal at pinakarurok ng ating pananampalataya: ang Sakramento ng Banal na Eukaristiya. Ang Dakilang Kapistahan ng Corpus Christi ay itinatag ni Papa Urbano IV noong taong 1264. Ito ay kasunod sa isang himalang pang-Eukaristiya na naganap sa bayan ng Orvieto sa Italya. Isang paring taga Alemanya na hindi naniniwala sa “Real Presence” ay nagmisa sa isang simbahan diyan, at habang itinataas niya ang Ostiya ay biglang dumanak ang dugo mula riyan at winisik ang altar. Ito ang naging hudyat na dapat ipagdiwang ang Misteryo ng Katawan at Dugo ni Kristo sa isang natatangi-tanging okasyon kahit halos araw-araw at tuwing Linggo ay nagsisidaos naman ang Eukaristiya. Ang Corpus Christi ay ipinagdiriwang 2 Linggong makalipas ang Pentekostes, na siyang katapusan ng Panahon ng Muling Pagkabuhay. Matatandaan natin na ang biyaya ng Panginoong Muling Nabuhay ay kapayapaan, samantala ang biyaya ng Pentekostes ay ang Espiritu Santo. Ang Dakilang Kapistahang ito ay nagpapatunay na ang pinakadakilang biyaya ni Hesukristo ay ang kanyang Katawan at Dugo na siya ating ginugunita sa Sakramento ng Banal na Eukaristiya. Ang Eukaristiya ay itinatag ni Hesus noong gabi ng kanyang Pagpapaksakit at Pagkamatay sa Krus nang siya’y nasa Huling Hapunan upang alalahanin ng kanyang mga alagad at pati na rin ng maraming tao ang kanyang dakilang pag-aalay ng buhay. Kaya tuwing ipinagdiriwang natin ang Misa, inaalala natin ang Misteryong Paskwal ng ating Panginoon. Narinig natin sa Ebanghelyo ang diskurso ng ating Panginoong Hesukristo tungkol sa Tinapay ng Buhay. Ito yung nagpapatibay sa ating pananampalataya at debosyon sa Sakramento ng Eukaristiya. Nagdududa ang mga Hudyo sa pagdeklara ni Hesus ng kanyang sarili bilang Tinapay na nagbibigay-buhay. Kaya nagtalo-talo sila kung paano kaya ibibigay niya ang kanyang Laman para kainin. Ito’y sapagkat ang paniniwala nila ay napakasagrado ang katawan ng isang tao, at ang kanibalismo ay isang paglabag sa utos ng Diyos. Subalit hindi nila naunawaan nang mas mailalim ang pahayag ng Panginoon. Maging ang mga tagasunod ni Hesus ay hindi naunawaan ang pagkakain ng kanyang Laman at pag-iinom ng kanyang Dugo. N’ung panahong iyon, ang nais ipahayag ni Kristo ay ang pagsampalataya sa kanya dahil siya ang pagkain at inuming nagpapabusog sa ating espirituwal na pagkagutom at pagkauhaw. At sa mga sumunod na taon, maliban sa Huling Hapunan na siyang pagkatatag ng Sakramento, itong Ebanghelyo ay naging inspirasyon ng pagdiriwang ng Banal na Eukaristiya. Tuwing tayo’y nagdiriwang ng Sakramento ng Eukaristiya, tayo’y nakikibahagi nang buong pananampalataya sa buhay ng Panginoon, lalung-lalo ang paggunita sa kanyang Kamatayan sa Krus at Muling Pagkabuhay, at nakikisalo tayo sa kanyang Katawan at Dugo. At ang tanda ng kanilang katapatan at pagkakaisa ay ang pakikiisa sa banal na pagdiriwang ng Eukaristiya na tuwing nakikisalo sila sa Katawan at Dugo ng Panginoon, ipinapahayag nila ang kanyang Pagkamatay at Muling Pagkabuhay habang pinanabikan ang kanyang muling pagbabalik. Kaya ang Sakramentong ito ay ang paggunita sa Misteryong Paskwal ni Kristo. Tandaan po natin na hindi natin ulit sinasakripisyo si Kristo sa Misa. Mula na mismo sa kanyang mga bibig ipinahayag na ang tinapay at alak ay hindi lang basta mga simbolo, kundi ang mga ito ay ang kanyang totoong Katawan at Dugo. Ang Misteryo ng “Real Presence” ay hindi maaring bigyan ng pisikal ng katuwiran, subalit ito ay mauunawaan lamang sa pananampalataya. Mali namang sabihin na tayo’y nagsasagawa ng kanibalismo. Subalit naniniwala tayo na si Kristo ay kapiling natin lalung-lalo sa bawat pagdiriwang ng Banal na Misa. Ang Misa ay ang kanyang “sacramental presence” upang tunay na manahan siya sa atin para bigyang kabuluhan ang buhay natin sa daigdig. Kaya katulad ni Hesus ay tayo rin ay tinatawag na maging mga Kristiyano ng Eukaristiya: pinagpala, pinaghati-hatian, at pinagbabahagian. Nakita natin sa Ebanghelyo ang himala ng pagpaparami ng tinapay at isda bilang konkretong halimbawa ng Sakramento ng Eukaristiya. Ang pagpapangaral ni Hesus at ang kanyang paggawa ng kababalaghan ay naririnig natin tuwing ipinapahayag ng mga Lektor ang mga Pagbasa at ng Pari ang Ebanghelyo kasama ang Homiliya. Pasalamatan natin ang Panginoon sa kanyang napakagandang biyaya ng Eukaristiya. Nawa’y sa bawat pagdalo natin sa Misa ay gawin nating taimtim at makabuluhan ang mga banal na pagdiriwang na ito. At sa huli, katulad ni Hesus na sentro ng bawat Misa, isabuhay nawa natin ang pagiging “EUCHARISTIC CHRISTIANS” sa ating araw-araw na pamumuhay: “blessed, broken, and shared”.
Ang ipinagdiriwang ng ating simbahan sa Linggong ito ay ang pinaka-summit ng ating Kristyanong pananampalataya- ang Corpus Christi.
Ito ay isang napakagandang karanasan ng pakikipagtapo ng bawat mananampalataya sa ating Panginoong Hesukristo hanggang sa ating kasalukuyang panahon sa tuwing idinadaos ang Banal na Misa. Ang Banal na Eukaristiya ay hindi simbolismo lamang ng presensya ng Diyos kundi ito ay ang tunay na sacramental presence Niya sa pamamagitan ng tinapay at alak na patuloy Niyang inihahandog sa atin. Sa loob ng Banal na Pagdiriwang ang pinagsasaluhan ng mga mananampalataya ay hindi lang ang sakramental ng Kanyang Katawan at Dugo kundi sa aspeto ng ebanghilisasyon- ang Banal na mga Salita. At ito ang tunay na pumapawi ng ating mga espirituwal na pagka-gutom at mga pagka-uhaw.
Sa sobrang paghahanap ng karamihan na papatid sa pagka-uhaw at pagka-gutom sa salita ng Diyos minsan napupunta sila sa lihis na landas at dito naituturo ang mga maling mga aral. Dito pumapasok ang utos din sa atin ng Panginoong Hesus na ipagpatuloy ang pag-miministeryo at pagmimisyon na ipalaganap ang Mabuting Balita sa lahat ng sangkinapal. Ang sacramental presence at evangelical aspect ng ating magagandang karanasan sa tuwing dumadalo tayo sa Banal na Pagdiriwang nawa’y maibahagi natin ito sa ating kapwa lalo higit doon na nasa laylayan ng pananampalataya.
TAGPUAN
Naghahanap ka ba ng kadate? Kasamang gumala? Kasama sa kasiyahan? Naghahanap ka ba ng mapagsasabihan ng problema? Mapagkakatiwalaan sa sikreto? Masasandalan at maiiyakan?
Ipinagdiriwang natin ngayon ang Dakilang kapistahan ng katawan at dugo ng Panginoong Hesukristo na nakikipagtagpo sa atin sa banal na misa. Siya’y laging nananahan sa lahat ng TABERNAKULO sa lahat ng simbahan sa buong mundo. Naghihintay sa ating pakikipagtagpo sa kanya, naghihintay na kausapin mo sya, naghihintay na magsabi ka sa kanya, at naghihintay na tanggapin mo sya.
Marami tayong pinapangarap na masasarap na pagkain at inumin sa mundong ito. Litsong baboy, liempo, Crispy pata na itinuturing nating pampa-ikli ng buhay at sasabihin pa nating ‘MINSAN LANG NAMAN’. Bakit hindi natin naising laging kainin si Hesus sa Eukaristiya at tanggapin siya sa ating buhay? Kung ang pansit ay PAMPAHABA NG BUHAY, Ang katawan at dugo ni Kristo NAGBIBIGAY BUHAY NA WALANG HANGGAN.
Ang pagtanggap natin kay Hesus ay pagtanggap sa kanyang maging bahagi ng ating katawan. Sa bawat ating pagtanggap sa kanya sa banal na komunyon, kabahagi na natin siya, sumasaatin sya, at nananahan sa ating sarili. Nawa’y piliin din nating maging nararapat na tabernakulong pinaglalagakan ni Hesus. Sinasamahan tayo sa mga sakit, sinasamahan tayo sa mga pait, kasama maging sa luha at ngiti.
Sabi nga ni Moira sa kanyang awit na TAGPUAN;
“At hindi ka lumayo nung ako yung sumusuko
at nagbago ang mundo
Nung ako’y pinaglaban mo at tumigil ang mundo nung ako’y pinili mo”
Hindi lumalayo si Hesus, bahagi na natin siya at nananahan sya sa bawat isa. Kasama natin siya sa bawat laban ng buhay… Matagpuan nawa natin sa ating puso ang pagmamahal na nagmumula sa puso ni Hesus. Sugatan subalit patuloy na nagbibigay, sugatan subalit patuloy na nagmamahal. Salamat sa katawa’t dugo ni Kristo na inihandog para sa kaligtasan ng mundo!
(Pagninilay sa Dakilang Kapistahan ng Kabanal-banalang Katawan at Dugo ng Panginoon | Taon A – Juan 6, 51-58)
Ating pasalamatan at purihin ang mahal na Panginoong Hesus, amen.
tunay nga buhay Ang inalay Ng ating Mahal na Panginoon Hesus dahil Kahit sa ating kabilang mga kasalanan noong ipako sya sa krus kapayapaan pa rin Ang handog Niya sa atin noong muli sya nabuhay hinugasan nya Ang ating mga paa kahit sa huling hapunan tanging habilin Niya lamang sa atin ay isabuhay Ang kanyang mga ginawa bilang paalala na mahal niya tayo gaya nga na sinabi niya hali kayong lahat mga nauuhaw at nagugutom at kayoy pakakainin, kayoy nahihirapan at papahingahin, kayoy kumakatok at pabubuksan kaya sikapin natin sa ating sarili na lagi nating Kasama Ang ating Panginoon Hesus huwag natin problemahan Ang bukas kung anu ating kakainin mas importanti Ang ating buhay kesa sa mga ibon na tumutuka kahit walang nagpapakain sa kanila pahalagahan natin Ang ating Sarili dahil sa dugo at tinapay inihantulad Ng ating Panginoon Ang kanyang katawan bilang paalala na andiyan sa palagi gumagabay sa atin.