Podcast: Download (Duration: 6:04 — 4.3MB)
PANALANGIN NG BAYAN
Unang Linggo sa Karaniwang Panahon
Miyerkules
Tulad ng mga taong nagdala kay Jesus ng mga maysakit at mga inaalihan ng demonyo, dalhin natin sa ating Amang nasa Langit ang lahat ng may dalang hinagpis at paghihirap at nangangailangan ng kagalingang puno ng pagmamahal.
Panginoon, dinggin mo ang aming panalangin.
o kaya
Panginoong mahabagin, iligtas mo kami.
Ang Simbahan nawa’y laging manalig sa Panginoon sa harap ng mga pagsubok at paghihirap, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga naghihikahos sa daigdig, lalo na ang mga walang katarungang pinagkaitan ng pagkain, damit, o kalayaan nawa’y mabigyan natin ng pag-asa at kalakasan ng kalooban, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga nahihirapan dahil sa pamimighati at pag-aalala nawa’y makatagpo kay Kristo ng matatag na kanlungan at katigan, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga naghihirap dahil sa karamdaman at yaong mga taong mabibigat ang mga pasanin sa buhay nawa’y matagpuan ang Panginoon sa kanilang dinaranas na mga pagsubok, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga yumao at yaong mga namimighati dahil sa kanilang paglisan nawa’y makatagpo ng pag-asa at kaginhawahan sa Pagkabuhay na mag-uli ni Jesus, manalangin tayo sa Panginoon.
Amang makapangyarihan, bantayan mo ang aming pamilya, iligtas at pangalagaan mo kami sapagkat lahat ng aming pag-asa ay nasa iyo. Hinihiling namin ito sa pamamagitan ni Kristong aming Panginoon Amen.
Pages: 1 2
« Martes, Enero 10, 2023
Huwebes, Enero 12, 2023 »
{ 5 comments… read them below or add one }
Ayon sa Unang Pagbasa, ang mga anak na bayan ng Diyos ay tao, si Jesus din ay isang tao tulad nila parang laman at dugo. Ginawa niya ito upang sa pamamagitan ng kanyang kamatayan ay mahuli niya ang diyablo na may kapangyarihan sa kamatayan. Kasabay nito, inilabas niya ang lahat ng mga alipin sa tamang oras dahil sa kanilang takot sa kamatayan. Hindi lang ang mga anghel na tinutulungan niya kundi ang mga alipi’t anak ni Abraham.
Reflection: In the First Reading (Hebrews 2:14-18), we hear how the Lord Jesus shared with our flesh and blood. It means that even in his divinity, Christ showed solidarity with our humanity. He humbled into our human flesh and sympathized with our weakness, so that he can make us strong in love. He also humbled himself into our poverty, so that he can make us rich in faith and joyful in hope. In the Gospel (Mark 1:29-39), we hear the account of Jesus’ ministry in villages of Capernaum following the cure of a demoniac in the synagogue [yesterday’s Gospel]. He enters the house of his fellow Apostles who are brothers, Peter and Andrew, and heals their mother-in-law. Mark narrates that the fever left her, and she waited on them. And then Jesus proceeds to perform more miracles and even preach the Good News. But in between, the Gospel text tells us that he would go to deserted places to be alone and spend moments of prayer. Prayer is his effective communication with the Father as a submission to the divine will. We see here in the person of Jesus one who has capability to understand our weaknesses and turn them into strengths. We also see a God who is merciful and compassionate who reaches out to people, especially to those in need. Let us continue to strengthen our faith in the Lord and like him, may we also have the courage to partake in his mission of mercy and compassion to those in need.
Pagninilay: Sa ating Unang Pagbasa (Hebreo 2:14-18), narinig natin ang pahayag na si Kristo ay nakiisa sa laman at dugo ng tao. Sa kanyang pakakatawang-tao bilang Walang Hanggang Salita ng Diyos, nakibahagi siya sa ating katauhan nang hindi kailanma’y nagkasala, upang itong katauhang nalugmok sa kasalanan ay iako niya sa buhay na walang hanggan sa pamamagitan ng kanyang Pag-aalay ng buhay sa Krus at Muling Pagkabuhay mula sa kamatayan. Dahil dito, sinasabi rin na ginawa tayo ni Kristo na marapating tawaging mga anak ng Kataas-taasang Diyos. Ito ay kasingtulad ng pangako ng Ama kay Abraham na pagpapalain ang mga lahi nito nang higit pa riyan ay ang karapatang maging mga anak ng Diyos Ama sa pamamagitan ng ating Panginoong Hesukristo.
Sa ating Ebanghelyo (Marcos 1:29-39), narinig natin ang iba’t ibang kwento ng pagpapagaling ng Panginoong Hesus sa Capernaum at sa mga nayon at bayan ng Galilea. Isang katangian ang kanyang pakikiisa sa katauhan ng tao, na nakita niya ang kahinaan ng bawat maysakit, katulad ng biyenan ni San Pedro at San Andres sa Betsaida. Kaya siya’y naging maawain at hinawakan niya ang mga kamay ng bawat maysakit, at sila’y gumaling. Nakiisa siya sa mga pagdurusa ng bawat tao, upang tumugon siya sa kanilang pangangailangan. Makikita rin natin dito ang kanyang pagiging katulad natin sa pamamagitan ng pananalangin. Kaya nga isinasaad din sa Ebanghelyo ang kanyang pamamaroon sa isang ilang na pook upang manalangin. Bagamat siya ang itinakdang Mesiyas ayon sa mga propesiya, nagpakumbaba siya sa pakikipag-usap sa Ama upang italaga ang kanyang sarili na palaging handang sumunod sa dakilang kalooban ng Diyos.
Ang Diyos ay Diyos na may puso at kalooban na intindihan ang bawat nararamdaman at pinagdaraanan ng tao. Alam niya kung ano ang kinakailangan sa atin, at kahit hindi natin natatanggap ang kahilingang ating ginugusto, patuloy siyang namamalagi sa ating piling. At higit dito, palaging mamanaig ang kanyang kapangyarihan at dakilang kalooban hindi lang para sa ating sarili, kundi tunay talangang para sa nakakarami.
Good morning sister and brother,
Thank you for sharing words of God. It is very helpful to all readers and as Catholics.
Just one concern kindly check or review wordings that are beibg typed. Like in today’s gospel “makaparangal” I think it is typo error should be “makapangaral”. I hope you wont mind me suggesting things. God bless.
Thank you very much. We value your suggestion. Rest assured that we are doing our best to publish accurate Mass readings. May God bless you.