Podcast: Download (Duration: 6:33 — 8.4MB)
PANALANGIN NG BAYAN
Ika-26 na Linggo sa Karaniwang Panahon
Biyernes
Ipanalangin natin ang lahat ng lalaki at babae upang pakinggan nila si Kristo at tumugon sila sa tawag ng pagbabalik-loob at pagbabago.
Panginoon, dinggin mo ang aming panalangin.
o kaya
Panginoon, buksan mo ang aming mga puso.
Ang Simbahan nawa’y maging instrumento ng pagpapanumbalik ng mga tao sa kawan at maging instrumento ng paghahanda sa kanilang pagpasok sa Kaharian ng Diyos, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga pinuno ng mga bansa nawa’y magkapit-kamay sa pagdadala ng kalayaan at dangal sa lahat, manalangin tayo sa Panginoon.
Tayo nawa’y mapanibago araw-araw sa pamamagitan ng pananalig sa Salita ng Diyos na tumatawag sa atin sa higit na mabuting pamumuhay, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga pinahina ng pagkakasakit nawa’y mabigyang lakas sa pag-ibig at suporta ng kanilang mga kapamilya at mga mahal sa buhay, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga tapat na yumao nawa’y makamtan ang walang hanggang kaligtasan, manalangin tayo sa Panginoon.
Walang hanggang Ama, hilumin mo ang aming pagmakasarili at buksan ang aming puso na tanggapin ang Mabuting Balita ng kaligtasan. Hinihiling namin ito sa pamamagitan ni Kristong aming Panginoon. Amen.
Pages: 1 2
« Huwebes, Oktubre 5, 2023
Sabado, Oktubre 7, 2023 »
{ 2 comments… read them below or add one }
PAGNINILAY: Sa kasaysayan ng Bibliya, ipinapakita ng Diyos ang kanyang sarili sa bayan kanyang tinawag at kinilala bilang kanyang bayan sa pamamagitan ng tipan. Ngunit sa kabila ng kanyang pagmamalas ng kadakilaaan at kagandahang-loob, pinili pa rin ng tao na magkasala at sumuway sa Diyos. Mas malupit ang pagkakasala ng mga pari, prinsipe, at hari ng Juda, at isang hari ay nakipagkasunduan pa sa Hari ng Babilonia. Dahil dito, sinalakay ng mga taga-Babilonia ang Jerusalem, at pinatay ang mga pinuno at kawal, ngunit ang mga natira sa mga ordinaryong mamamayan ay dinala sa Babilonia.
Kaya ito ang hinaing ng mga taong tinapon sa Panginoong Diyos, na narinig natin sa Unang Pagbasa, na mapagkumbaba nilang nakilala ang kanilang mga kasalanan. Kaya parang makatarungan ang Diyos na sila ay itinapon sa lungsod ng mabagsik na bansa. Alam nilang nagpakita ang Diyos ng mga kababalaghan, lalung-lalo na nang sila ay inilikas mula sa pagkaalipin sa Egipto. Bagamat alam nila na nararapat lang ang kanilang paghihirap dahil sa kanilang matinding kasamaan, umaasa pa rin sila na diringgin sila ng Diyos at sila ay ililikas mula sa pagtatapon sa Babilonia. Sa pag-uukit muli ng Diyos ng kanyang tipan, isinugo niya si Hesus upang tuparin ang plano ng kaligtasan bilang Mesiyas.
Sa simula ng kanyang pangnagaral, pinahayag ni Hesus na naghahari na ang Diyos, kaya’t sila ay dapat nang magsisi at sumampalataya sa Mabuting Balita. Bagamat marami ang nakikilala kay Hesus at ang kanyang mga pangangaral at kababalaghan, tila hindi lahat ay tumatanggap sa kanya at ang mensahe tungkol sa Diyos Ama. Ang Ebanghelyo ngayon ay ang hinanakit ni Hesus sa mga bayan at lungsod na hindi kumikibo nang marinig nila ang pangangaral ni Kristo at masaksihan ang mga kababalaghan niya. Una ay ang Corazin at Betsaida. Ang Betsaida ay kilalang pinagmulang bayan nina San Pedro, San Andres, at San Felipe, ngunit ito rin pala ang bayang ayaw kumilos agad na magbagong-buhay. Parang wala silang natuto sa pagkakataong tinawag ni Hesus ang 3 nilang kababayan upang maging alagad niya. Naglabas din ng hinanakit si Hesus sa bayan ng Capernaum, ang kanyang ikalawang tahanan nang magsimula na ang kanyang Pampublikong Ministeryo. Sa Capernaum madalas gumawa si Kristo ng mga kababalaghan, subalit parang hindi talaga natuto ang mga tao sa dami nang mga tanda na ipinakita ng Panginoon sa bayan nila. Kaya sinabi ng Panginoon na matinding parusa ang nakahintay para sa kanila.
Ang mga Pagbasa natin ngayon ay nagpapakita na matuwid at makatarungan ang Diyos sa kanyang paghuhukom. Kahit alam natin na siya ay mabuti, maawaain, mahabagin, mapagtiis, at banayad pa nga kung magalit, hindi niya papalampasin ang laganap na malalang kasamaan ng isang indibidwal o grupo. Kaya sinasabi ng ating bersikulo sa Aleluya: “Dinggin ninyong lahat ngayon ang tinig ng Panginoon sa loob na mahinahon” (Salmo 94:8ab). Huwag na tayong magtakpan pa ng mga tainga at magpahiga pa ng mga paa, kundi kumilos na po tayo at isabuhay ang mga gawain at pahayag ng ating Panginoon. Ang kanyang pagiging Diyos ay paalala nawa na ang nais niya sa ating lahat ay mabuting kapakanan, kahit tayo pa man ay dumadanas ng matinding kahirapan. Kung tayo’y magiging mapagkumbaba sa pakikinig sa kanya at pagkikilala sa pamamagitan ng pananampalataya, nawa’y maging makabuluhan ang ating mga gawaing ito sa pagiging mga kasangkapan niya ng kagandahang-loob.
Ano pa at hindi pa din natatakot tayong mga tao. Ano pa ba ang gustong ipadala ng Diyos sa lupa upang tayo matakot sa Diyos at magsisi na, ang pandemyang ito na magdadalawang taon na ay hindi pa ba sapat upang tayo ay mayakot na sa Diyos at magsimula ng magbago? Amg pandemyang ito tila hindi pa matatapos hanggang sa tatlo o lima pang taon. Mga kapatid, tayo ay dasal ng dasala kay Hesus na sana’y matapos na ang pandemya subalit hindi nman tinatapos ang ating kasamaan. Natatakot tayo na mahawahan ng Covid 19 pero wala tyong takot sumuway sa sampung utos ng Diyos! Natatakot tayong mawalan ng pera pero wala tayong takot manlamang ng ating kapwa. Natatakot tayong mamatay pero habang nabubuhay ka ay hindi ka natakot kay Hesus na mangalunya, mang api, manira mg ibang tao, maki apid, mandaya, magmura, at hindi nagpapatawad ng kapatid. Suriin natin ang ating mga sarili, tayo ba ay nakikinig sa Salita ng Diyos? Tayo ba ay nakikinig sa kanyang mga kautusan, tayo ba nakikinig sa hinaing ng ating kapwa o ang gusto natin ay ang kahilingan lang natin ang dinggin ng Ama?