Podcast: Download (Duration: 7:52 — 5.6MB)
Paggunita kay San Bonifacio, obispo at martir
Tobit 1, 3; 2, 1a-8
Salmo 111, 1-2. 3-4. 5-6
Mapalad s’ya na may takot
sa D’yos na magandang-loob.
Marcos 12, 1-12
Subscribe to Awit at Papuri Communications YouTube Channel
Memorial of St. Boniface, Bishop and Martyr (Red)
Mga Pagbasa mula sa
Lunes ng Ika-9 na Linggo sa Karaniwang Panahon (I)
UNANG PAGBASA
Tobit 1, 3; 2, 1a-8
Ang simula ng aklat ni Tobit
Sa buong bahay ko, akong si Tobit, ay nagsumikap na mamuhay nang matapat sa kalooban ng Diyos. Inugali ko ang pagkakawanggawa, at naglingkod ako sa aking mga kamag-anak at mga kababayan na kasama kong napatapon bilang bihag sa Ninive, Asiria.
Nang makabalik ako sa aking tahanan sa piling ng aking asawa at anak ay panahon ng pagdiriwang ng Pentekostes, ang Pista ng Pitong Linggo, at hinandugan nila ako ng isang masarap na salu-salo. Nang makita kong nakahain na ang masarap na pagkain, tinawag ko ang aking anak na si Tobias. “Anak,” ang wika ko, “humanap ka rito sa Ninive ng kahit sinong dukhang kababayan nating tapat sa Panginoon. Dalhin siya rito at nang makasalo ko. Daliin mo. Hihintayin kita.”
Lumabas nga si Tobias upang humanap ng makakasalo ng kanyang ama. Ngunit bumalik ito agad na sumisigaw, “Tatay! Tatay!” “Bakit? Anong nangyari, anak?” tugon ng ama. “May kababayan tayong binigti at itinapon sa palengke,” sagot ng anak. Dahil sa narinig ko’y hindi na ako nakakain; halos patakbong iniwan ko ang hapag, pinuntahan ang bangkay, at dinala ko sa isang kubling pook upang ilibing paglubog ng araw. Matapos kong gawin ito, nagbalik ako sa amin, naglinis ng katawan, at kumaing nalulumbay. Noon ko nagunita ang pahayag ni Propeta Amos sa mga taga-Betel:
“Ang inyong pagdiriwang ay magiging pagdadalamhati
At ang inyong kasayahan ay magiging panaghuyan.”
Nanangis ako.
Paglubog ng araw, lumabas ako at humukay ng paglilibingan, at ibinaon doon ang bangkay. Sa ginawa kong ito, pinagtawanan ako ng aking mga kapitbahay. Ang sabi nila, “Hindi na ba nadala ang taong ito? Ipinadakip na siya para patayin sa ganito ring kasalanan; ngayo’y naglibing na naman!”
Ang Salita ng Diyos.
SALMONG TUGUNAN
Salmo 111, 1-2. 3-4. 5-6
Mapalad s’ya na may takot
sa D’yos na magandang-loob.
Mapalad ang tao na may takot sa Diyos,
Siyang sumusunod nang buong alindog.
Ang kanyang lipi’y magiging dakila,
pati mga angkan ay pinagpapala.
Mapalad s’ya na may takot
sa D’yos na magandang-loob.
Magiging sagana sa kanyang tahanan
katarungan niya’y walang katapusan.
Ang taong matuwid, may bait at habag,
kahit sa madilim taglay ay liwanang.
Mapalad s’ya na may takot
sa D’yos na magandang-loob.
Ang mapagpautang nagiging mapalad,
kung sa hanapbuhay siya’y laging tapat.
Hindi mabibigo ang taong matuwid,
di malilimutan kahit isang saglit.
Mapalad s’ya na may takot
sa D’yos na magandang-loob.
ALELUYA
Pahayag 1, 5ab
Aleluya! Aleluya!
Si Hesukristo ay tapat,
saksi at buhay ng lahat;
tayo’y kanyang iniligtas.
Aleluya! Aleluya!
MABUTING BALITA
Marcos 12, 1-12
Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Marcos
Noong panahong iyon, nagsimulang magsalita si Hesus sa mga punong saserdote, mga eskriba, at matatanda ng bayan sa pamamagitan ng mga talinghaga. Sinabi niya, “May isang taong nagtanim ng ubas sa kanyang bukid, at binakuran niya ito. Humukay siya ng pisaan ng ubas, at nagtayo ng isang mataas na bantayan. Pagkatapos, iniwan niya ang ubasan sa mga kasama, at siya’y nagtungo sa ibang lupain. Nang dumating ang panahon ng pitasan, pinapunta niya ang isa niyang utusan upang kunin sa mga kasama ang kanyang kaparte. Ngunit sinunggaban ng mga kasama ang utusan, binugbog, at pinauwing walang dala. Ang may-ari’y nagpapunta uli ng ibang utusan, ngunit kanilang pinukpok ito sa ulo, at dinusta. Nag-utos na naman siya sa isa pa, ngunit pinatay nila ang utusang iyon. Gayun din ang ginawa nila sa marami pang iba: may binugbog at may pinatay. Iisa na lang ang natitira na maaaring papuntahin sa kanila – ang kanyang minamahal na anak. Ito ang kahuli-hulihang pinapunta niya. ‘Igagalang nila ang aking anak,’ wika niya sa sarili. Ngunit ang mga kasama’y nag-usap-usap, ‘Ito ang tagapagmana. Halikayo, patayin natin at nang mapasaatin ang kanyang mamanahin.’’ Kanilang sinunggaban siya, pinatay at itinapon sa labas ng ubasan.
“Ano ngayon ang gagawin ng may-ari ng ubasan? Paroroon siya at papatayin ang mga kasamang iyon, at ang ubasa’y ibibigay sa iba. Hindi pa ba ninyo nababasa ang nasasaad sa Kasulatan?
‘Ang batong itinakwil ng mga tagapagtayo ng bahay
Ang siyang naging batong panulukan.
Ginawa ito ng Panginoon,
At ito’y kahanga-hanga!’”
Tinangka ng mga pinuno ng mga Judio na dakpin si Hesus, sapagkat nahalata nilang sila ang pinatatamaan sa talinghagang iyon. Ngunit takot naman sila sa mga tao; kaya’t hindi nila siya inano at sila’y umalis.
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
Pages: 1 2
« Linggo, Hunyo 4, 2023
Martes, Hunyo 6, 2023 »
{ 2 comments… read them below or add one }
PAGNINILAY: Ang mga Unang Pagbasa nitong linggo ay mula sa Aklat ni Tobit, isa sa mga aklat na bagamat wala sa iba’t-ibang Kristiyanong bersyon ng Bibilya, ito’y tinanggap ng ating Simbahan sapagkat inilalarawan ng aklat ang talambuhay ng isang matuwid na taong may inspirasyon sa naging buhay at misyon ng Simbahan mula noon hanggang ngayon. Sinisimulan ng salaysay ngayon ang naging gawain ni Tobit sa pagtatalima sa kalooban ng Diyos at sa paglilingkod sa mga walang makaabot at mga naghihikahos sa kanyang komunidad. Dumating sa isang punto na nais niyang mag-organisa ng isang piging, at sinugo ang isang lingkod upang masumpungan ang mga taong matuwid at may takot sa Diyos na tumugon sa paanyaya. Ngunit makalipas ay nabalitaan ng kanyang anak si Tobias na ang isinugong lingkod ng kanyang ama ay pinatay. Kaya’t madaling lumabas si Tobit, inilibing ang kanyang lingkod, at nagdalamhati sa kanyang hindi kanais-nais na pagpanaw. Higit pa sa lungkot na mawalan ng isang makapagtiwalaang tao ay ang pagtanggi ng mga tao sa mensahe ng Diyos na isinasabuhay niya sa kanila. Kaya ang kwento ni Tobit ay tungkol sa pagtitiwala sa Diyos, pagsunod sa kalooban nito, at ang paglilingkod sa pangangailangan ng bawat tao.
Ang ating Ebanghelyo ay isa sa mga talingahaga ni Hesus: ang Ubasan at sa mga Kasama. Sa kasaysayan ng Kasulatan, ang ubasan ay sumasagisag sa bayang Israel. Sa ika-5 kabanta ng aklat ni Propeta Isaias, isinasaad dito ang ubasang ibinigay ng Diyos sa kanyang bayang Israel. Kaya siya ang may-ari sa talinhaga, at ang Israel ay ang mga kasama (tenants). Ang mga lingkod ng may-ari sa kwento ay ang mga propetang isinugo ng Diyos. At narinig natin sa buong salaysay ng parabula na isinugo ng may-ari ang mga lingkod upang makakuha ng ani mula sa ubasan. Subalit ang mga lingkod na ito ay pinahahamak, pinagtatabuyan, at pinapatay ng mga kasama dahil sa pansariling interes ng mga nagbabantay. Kaya ito yung nangyari sa bayang Israel nang naging makasarili ang tao at sinuway ang Diyos, at pinag-uusig at pinagpapatay ang mga propeta ng Panginoon. At babalik sa talinghaga, isinugo ng may-ari ang kanyang anak na sana ito ay respetuhin ng mga nang-uupahan sa ubasan. Ito yung pagsusugo ng ating Diyos Ama sa kanyang Anak, ang Panginoong Hesukristo. At katulad ng sa parabula, si Hesus ay pinagpapatay ng mga pinuno ng mga Hudyo nang manaig ang kanilang hiling kay Pilato na ipako siya sa krus. Ngunit nagtatapos ang talinghaga nang paalisin ng may-ari ang mga kasama, at ipinamana ang ubasan sa mga bagong mang-uupa at mangangalaga nito. At binanggit din sa Ebanghelyo ang pahayag ng Salmo na ang itinakwil ng bato ay naging saligan. Ito ay tumutukoy sa Muling Pagkabuhay ng ating Panginoong Hesukristo, na siyang naging saligan ng Simbahan, kung saan tayo ay napapabilang nito. Kaya bilang mga mananampalataya, tayo ay may tungkuling tuparin ang ating misyon dito sa daigdig. Tayo ay ipinagkakatiwalaan ng Panginoon na gawing makabuluhan ang ating pamumuhay. Kaya ang may-ari ng ating buhay ay ang Diyos, at hinihiram lang natin ang ating sarili dahil ang ating pagtutunguhan ay ang kaligayan ng buhay na walang hanggan sa kalangitan. Sa gitna ng pagkakasala, paglalapastangan, at pagsusuway ng daigdig sa dakilang kalooban ng ating Ama, nawa tayo ay maging tapat sa kanya at tuparin ang kanyang mga utos bilang ating misyon dito sa daigdig, nang sa gayon ay mamunga ang ating mabubuting gawain at sundan ng iba ang ating halimbawa.
MAGNILAY: Katiwala lang tayo at hindi may-ari. Nagkakaleche-leche ang buhay natin kasi kung umasta tayo akala natin tayo ang may-ari e katiwala nga lang tayo sa buhay na ito.
Ang talinhaga ni Hesus tungkol sa ubasan ay patungkol sa pagkakatiwala ng Diyos ng kanyang bayan Israel sa mga pinuno nito. Ipinagkatiwala niya ito sa kanila upang kanilang alagaan at pagyamanin. Inaasahan niya na gagampanan nila ang kanilang tungkulin ayon sa kanyang kalooban at plano. Pinakahihintay niya ang isang bayang kalugud-lugod sa kanya na magsisilbing tanda ng kanyang kagandahang-loob. Nguni’t ang mga katiwalang ito ay umastang may-ari ng ubasan. Inangkin nila ang hindi sa kanila. Ginawa nila ang ayon sa gusto nila at hindi ang ayon sa gusto ng tunay na may-ari. Nilapastangan nila at sinaktan ang mga kinatawan na isinugo ng may-ari at maging ang anak nito. Sila ang mga propeta noong una at ang huli nga ay si Hesus na pahihirapan nila at papatayin. Babawiin sa kanila ang Diyos ang kaniyang bayan at ito’y ipagkakatiwala sa iba.
Malaki ang pagkakaiba kapag ang disposisyon natin ay katiwala lamang tayo ng lahat ng bagay na meron tayo maging ng ating buhay. Madalas nga ang akala natin ay tayo ang may-ari ng lahat ng meron tayo. Kaya naman kung ano ang maibigan natin ay yun ang nasusunod. Wala ibang makapagdidikta sa atin ng kung ano ang gagawin natin. Walang puwedeng mangi-alam. Wala tayong pinagkaka-utangan ng loob. Akin ang sa akin. Samantala, ang katiwala ay ginagawa kung ano ang kalooban ng may-ari. Sa Diyos ang anumang meron tayo – oras, kayamanan, talento. Maging ang sarili nating buhay ay hindi atin talaga. Ipinagkatiwala at ipinahiram lang ng Diyos sa atin. Dapat nating gawin kung ano ang kalooban niya sa buhay na ito. Ang lahat ng ipinagkaloob niya sa atin ay dapat gamitin upang matupad lamang kung ano ang kalugud-lugod sa kanya.
Isang babala sa atin: kung hindi tayo magiging responsableng katiwala ng mga binigay ng Diyos sa atin babawiin niya ang mga ito isang araw. Mabubulaga na lang tayo!
MANALANGIN: Panginoon, tulungan mo kaming maging mabubuting mga katiwala ng mga kaloob mo.
GAWIN: Tanungin mo lagi ang Diyos na may-ari ng lahat kung paano mo gagamitin lahat ng meron ka.