Podcast: Download (Duration: 5:57 — 4.3MB)
PANALANGIN NG BAYAN
Ikalimang Linggo ng Pasko ng Pagkabuhay
Huwebes
Sinabi ni Kristo, “Kung mamamalagi kayo sa akin at mamamalagi sa inyo ang mga pananalita ko, hingin ninyo ang anumang loobin n’yo at magkakagayon sa inyo.” Manalangin tayo nang may pagtitiwala dahil sa mga salita niyang nakapagpapasigla ng loob.
Panginoon, dinggin Mo ang aming panalangin.
o kaya
Panginoon, sumasampalataya kami sa Iyo.
Ang ating Simbahan nawa’y maging isang tunay na pamayanang namumunga ng pag-ibig at kapayapaan, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga hindi sumasampalataya nawa’y makakilala sa Diyos sa pamamagitan ng pag-iibigan ng mga Kristiyano, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga mag-asawa nawa’y maging tapat sa kanilang pag-ibig sa isa’t isa na nagpapatunay sa kanilang pananampalataya bilang Kristiyano, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga maysakit nawa’y maging matatag sa kanilang pananampalataya at manatiling kaisa ni Jesus kahit sa kanilang pagdurusa, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga lumisan na sa buhay na ito nawa’y magdiwang nang walang katapusan sa tahanan ng Diyos sa Langit, manalangin tayo sa Panginoon.
Diyos na aming Ama, dinggin mo ang aming mga panalangin at puspusin mo ang aming mga puso ng iyong pag-ibig upang makapamuhay kami sa paraang kalugud-lugod sa iyo. Hinihiling namin ito sa pamamagitan ni Kristo na aming Panginoon. Amen.
Pages: 1 2
« Miyerkules, Mayo 10, 2023
Biyernes, Mayo 12, 2023 »
{ 3 comments… read them below or add one }
Pagninilay: Ang Muling Pagkabuhay ni Hesus ay nagdulot sa atin ng katuparan ng pag-ibig ng Diyos para sa sanlibutan. Makikita natin sa Ebanghelyo ang habilin ni Hesus na magmahalan katulad ng pagmamahal ng Diyos Ama sa kanya at katulad ng pagmamahal niya sa mga alagad. Sinasabi natin na ang pinakamahalagang kabutihan ay ang pag-ibig, at dapat nating unawaan na ito ang ating pagkakilanlan bilang mga Kristiyano. Ang pag-ibig ng Diyos ay dakila at walang katapusan kahit sa kabila ng ating mga pagkakasala at pagkukulang sa buhay. Kaya ibinigay sa atin si Hesus upang tayo’y iligtas mula sa kasalanan at gawin pang mas matapat na anak ng Kataas-taasang Diyos.
Makikita natin sa Unang Pagbasa ang pagbubukas ng mga grasya ng Panginoon para sa lahat ng tao. Noon ay umiiral ang isang kontrobersiyal na debate sa pagitan ng mga mananampalataya kung ang mga Hentil ba ay kinakailangang magpatuli bago maging Kristiyano. Itong rito ay pinipilit ng mga Hudyo lalung-lalo ng mga pinuno ng Judaismo dahil sa pananaw na ang kanilang mga kaugalian lamang ang makakapagligtas ng tao. Subalit tumindig sina San Pedro at Santiago at ipinahayag na ang Diyos ay bukas ang loob na tanggapin ang sinumang tao, kahit sila’y Hudyo o Hentil. Ang mga Hudyo ay pinanatili ang rituwal na pagtutuli, subalit ang mga Hentil ay hindi na kinailangang dumaan sa prosesong iyan. Ang naging aral ng Unang Konseho ng Jerusalem ay ang pagpapadama ng pag-ibig ng Panginoon sa lahat ng tao na ipamalas ang pagmamahal na iyan na higit pa sa mga mahigpit na kaugalian.
Kung mahal natin ang Diyos Ama pati si Hesukristo, nawa’y ipakita natin ang pagmamahalan sa isa’t isa. Ang pag-ibig ay ang buod ng mga aral ni Kristo at pati na rin ang buong Bibliya.
May mga relihiyon na hindi kumakain ng baboy, mayroon namang hindi kumakain ng dugo. Wag kayong maguluhan sa inyong nabasa sa unang Pagbasa dahil hindi literal ang ibig sabihin nito. Wala sa sampung utos ng Diyos ang pagababawal ng ating mga kakainin. Hindi ka maliligtas at mapupunta ng langit sa hindi pagkain ng baboy at dugo… amg magliligtas sayo ay kung ano iyong asal dito sa lupa.
Sa ebanhelyo ngayon ay pinapaalala ni Hesus na manatili tayo sa kanyang pag ibig, magagawa natin ito sa pagmamahal sa ating kapwa,,, iwasan na ang mainggit at magnasa sa hindi natin pag aari, mahalin natin ang kapwa natin gaya ng pagmamahal sa sarili ng sa gayon ay makahati tayo kay Hesus sa tunay na kaligayahan.
Ang pagmamahal ng Diyos ay para sa lahat. Wala Siyang itinatangi. Kahit na gaano pa man kalaki ang ating mga kasalanan, ay maliit ito kumpara sa pagmamahal ng Diyos. Kaya ilan lamang ang nagiging santo, mga taong lubusang nakakasunod sa kalooban ng Diyos. Kahit ang mga santo nung nabubuhay pa ay nagkasala din. Sila man ay may mabibigat na kasalanang katulad natin. Ngunit sila ay minahal pa rin, sa kabila ng pagkakasala at napatawad pa ng Diyos. Yun nga lang, ang mga santo ay lubusang tumalikod sa kasalanan, at buong pusong nagbagong buhay at minahal ang Diyos. Tayo din sa kabila ng mga pagkakasala ay mahal pa rin tayo ng Diyos. Habang may panahon pa, nawa’y magbagong buhay at tunay na magmahal sa Diyos.