Podcast: Download (Duration: 9:17 — 10.9MB)
PANALANGIN NG BAYAN
Ikaapat na Linggo sa Karaniwang Panahon
Biyernes
Magiging matagumpay lamang ang ating pakikipaglaban sa pwersa ng kasamaan kung magsasama-sama tayo sa panalangin. Manalangin tayo sa Diyos ng katotohanan.
Panginoon, dinggin Mo ang aming panalangin.
o kaya
Panginoon, lumakad nawa kami lagi sa katotohanan.
Tulad ni San Juan, ang mga namumuno ng Simbahan nawa’y maging matapang na mga tagapagpahayag ng Ebanghelyo ng katotohanan, manalangin tayo sa Panginoon.
Tayong lahat nawa’y tumulong ng buong puso sa pakikipaglaban ng Simbahan sa mga madidilim na pwersa na siyang umaalipin sa tao upang mabuyo sa karahasan at krimen, manalangin tayo sa Panginoon.
Tayong mga Kristiyano nawa’y maging hayag sa pagsasalita sa ating mga alalahanin laban sa mga taong nagsasamantala at sa mga sinasamantala sa pamamagitan ng pulitikal na panggigipit at bulok na pamamaraan, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga biktima ng opresyon nawa’y magtamo ng katarungan, kalayaan, at kapayapaan, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga nagdusa at namatay sa pananampalataya nawa’y makatagpo ng makalangit na pabuya, manalangin tayo sa Panginoon.
Makalangit na Ama, hindi nagbabago o kumukupas ang iyong pag-ibig sa amin. Bigyan mo kami ng katapangan na manahan sa iyong presensya sa lahat ng araw ng aming buhay. Hinihiling namin ito sa pamamagitan ni Kristong aming Panginoon. Amen.
Pages: 1 2
« Linggo, Enero 30, 2022
Linggo, Pebrero 6, 2022 »
{ 3 comments… read them below or add one }
Pagninilay: Ang katarungan ng Panginoon ay hindi tulad ng katarungan ng isang karaniwang tao. Ganun rin ang kanyang katapatan. Alam niya ang kilos at galaw ng bawat isa. Siya ang nagbibigay ng sapat na kalooban sa kanyang pinagpala.
Sa ating Unang Pagbasa (Sirak 47:2-11), ipinaalala ng matuwid na manunulat ang katuwiran ng Panginoong Diyos sa katauhan ni Haring David. Si David na ating narinig nitong mga nakaraang araw at linggo ay isang tunay na matapat na pinuno at mapaamo sa kawan ng Israel. Kaya nga sa kanya ipinangako ng Diyos ang isang lahi na magmumula sa kanyang angkan, upang magkaroon ng walang hanggang pamumuno ang dakilang kaharian. Mula kay Haring David ay nagmula si Hesukristo, ang ating Mesiyas at matuwid na Hukom na ipinamahala ng Diyos Ama ang dakilang Kaharian upang maghari rin ang katuwiran, katarungan, kagandahang-loob at pag-ibig sa ating buhay.
Sa ating Ebanghelyo (Marcos 6:14-29), narinig natin kung paanong pinatay ang pinsan ng ating Panginoong Hesukristo, si San Juan Bautista, sa pamamagitan ng pagpugot ng ulo. Kung naalala natin, si San Juan Bautista ay hinirang ng Panginoong Diyos na maghanda ng matuwid na daan para sa Pagdating ng Mesiyas, ang Tagapagligtas ng mundo. Kaya sa Ilog Jordan, bininyagan niya ang lahat ng mga tao, at ipinangaral ang pagpapahalaga ng paglikas mula sa kasalanan at pagkakaroon ng panibagong buhay. At sa nakatakdang araw na iyon, dumating si Hesus sa ilog para binyagan siya ng kanyang pinsan, bilang pagtupad sa kalooban ng Ama. At dito rin bumaba ang Espiritu Santo sa pamamagitan ng isang kalapati, at ibinunyag ng Diyos na siya ang ikinalulugod na Anak. Matapos ang ilang araw, hinuli ng mga kawal ni Haring Herodes Antipas si Juan, at dinakip sa kulungan ng palasyo. Ito ay hiniling ng kanyang ikalawang asawa, na si Reynang Herodias, dahil pinagsabihan silang dalawa ni Juan ang kanilang pakikiapid sa isa’t isa. Bagaman namangha ang hari sa pagtuturo niya tungkol kay Kristo, gusto naman ng reyna na hamakin siya. Kaya sa araw ng kaarawan ni Herodes, nagtanghal ng sayaw ang anak ni Herodias, na si Salome. Pagkatapos, ipinagkaloob ng hari sa kanya na ihiling kung anong gusto niyang matupad. Dahil sa kautusan ng ina, hiniling niya ang ulo ni San Juan Bautista sa isang pinggan. Bagaman nalungkot si Herodes sa narinig, hindi niya pwedeng suwayin ang kanyang pangako. Kaya iniutos niya ang isang bantay na pugutan ang ulo ng Mangangaral, at pag pagkatapos, iniligay sa plato at ibinigay niya sa dalaga, at sa huli ay ibinigay sa ina. Inilibing ng mga alagad ni Juan ang katawan, at ibinalita ang mga pangyayaring ito kay Hesus.
Sa mata ng pamahalaan ni Herodes at Herodias, tingin nila kay San Juan Bautista bilang kapahamakan sa kanilang pamumuno. Ngunit sa mata ng Diyos, siya ay isang dakilang propeta na nag-alay ng kanyang buhay para sa karapatan ng katarungan. Ang Pagkamatay ng Mangagaral ay hudyat na paghahanda sa isang dakilang pangyayari sa ating kasaysayan, ang Misteryong Paskwal, o kaya ang Pagpapakasakit, Pagkamatay, at Muling Pagkabuhay ng ating Panginoong Hesukristo. Dahil sa pag-aalay ni Hesus, ang katarungan at katapatan ng Diyos ay naghari dahil iniligtas niya ang lahat ng mga pinagpala. At ang mga pinagpalang tinubos ay naging isang komunidad ng mga mananampalataya, na tawag din sa kanila ay mga Kristiyano.
Bilang mga Kristiyano, dapat alam natin ang katarungan at katapatan ng Diyos. Gumawa tayo ng mabuti sa ating mga kapwa, at itama ang ating mga maling kasalanan. Sa huling banda, tayo’y ihahatol batay sa ating ginawa sa lupa noong tayo pa’y nabubuhay sa daigdig. Sa ating paglakbay sa daang ito, nawa’y sundin natin ang kalooban ng Panginoon, at maging kanyang mga mabubuting tagasunod.
Kaya napakahalaga sa isang leader ng isang bansa ang mayroong PAGMAMAHAL AT MAY NAESTABLISH NA INTIMATE RELATIONSHIP SA ATING PANGINOON tulad ni Haring David upang mapamunuan niya ang bansa ayon sa Banal na Kalooban ng Diyos. At kung ang maging Hari natin ay katulad ni Haring Herodes tiyak pati ang buong bansa at mamamayan ay mapasailalim sa kapahanakan dahil sa kawalang tunay na relasyon at oag-ibig sa Diyos. Ipinakita na ang kayabangan at hindi pinag iisipan ang bawat sasabihin kung ito ay mabuti o masama sa paningin ng Panginoon ay pangit na reflection ng isang leader ng bansa. Sa isang banda, sa ating mga mamayan ay dapat nating suriin ang janilang sinasabi ang mga kandidato ngayon kung ito ba nagdadala ng oagkakaisa o panghuhusga. Our God is God of Unity and Love.
Sa pangkasalukuyang panahon ay hindi na tayo nakamamalas ng taong handang iaalay ang kanyang buhay para sa katarungan. Sa halip ay puro sarili na ang inuuna at iniisip. Ang lahat ay kasigarudahan ang isina alang alang, ang lahat ay takot magutom, mabawasan ang yaman, mawala sa posisyon o sa kapangyarihan, natatakot maghirap, marami ng pera ay hindi pa nakukuntento, gagawa ng masama para makamit ang kagustuhan.
Tularan natin si San Juan Bautista, na hindi iniisip ang pansarili lamang. Walang sinuman ang nabubuhay o namamatay para sa sarili lamang. Kaya’t pag ibig ang dapat nating pairalin, sapagkat kung iniibig natin ang ating kapwa ay mag aalay tayo kung hindi man buhay ay atensyon, pag-aaruga, pagmamalasakit, pagtulong, pagbabahagi ng ating yaman at pagdamay.