Podcast: Download (Duration: 9:42 — 6.9MB)
Ika-5 Linggo sa Karaniwang Panahon (K)
Isaias 6, 1-2a. 3-8
Salmo 137, 1-2a. 2bk-3. 4-5. 7k-8
Poon, kita’y pupurihin
sa harap ng mga anghel.
1 Corinto 15, 1-11
o kaya 1 Corinto 15, 3-8. 11
Lucas 5, 1-11
Subscribe to Awit at Papuri Communications YouTube Channel
Fifth Sunday in Ordinary Time (Green)
UNANG PAGBASA
Isaias 6, 1-2a. 3-8
Pagbasa mula sa aklat ni propeta Isaias
Nang taong mamatay si Haring Uzias, nakita ko ang Panginoon. Nakaupo siya sa isang napakataas na luklukan. Ang laylayan ng kanyang damit ay nakalatag sa buong templo. May mga serapin sa kanyang ulunan, at bawat isa’y may anim na pakpak. Wala silang tigil nang kasasabi sa isa’t isa ng ganito:
“Banal, banal, banal ang Panginoong Diyos ng mga hukbo;
ang kanyang kaningninga’y laganap sa sanlibutan.”
Sa lakas ng kanilang tinig ay nayanig ang pundasyon ng Templo at ang loob nito’y napuno ng usok. Sinabi ko, “Kawawa ako. Marumi ang aking labi at naninirahan sa piling ng mga taong marurumi rin ang labi. Mapapahamak ako pagkat ako’y isang makasalanang nakakita sa Panginoon, ang Makapangyarihang Hari.”
Pagkatapos, may isang seraping sumipit ng baga sa dambana, at lumipad na patungo sa akin. Ang baga ay idiniit sa aking mga labi, at sinabi, “Wala ka nang sala. Napawi na ang mga kasalanan mo.” Narinig ko ang tinig ng Panginoon, “Sino ang aking ipadadala? Sino ang aming susuguin?” Sumagot ako, “Narito po ako. Ako ang isugo n’yo.”
Ang Salita ng Diyos.
SALMONG TUGUNAN
Salmo 137, 1-2a. 2bk-3. 4-5. 7k-8
Poon, kita’y pupurihin
sa harap ng mga anghel.
Ako, Poon, buong pusong aawit ng pasalamat,
sa harap ng mga anghel, pupurihin kitang ganap.
Sa harap ng iyong templo ay yuyuko at gagalang,
pupurihin kita roon, pupurihin ang ‘yong ngalan.
Poon, kita’y pupurihin
sa harap ng mga anghel.
Dahilan sa pag-ibig mo at sa iyong katapatan,
ika’y tunay na dakila, pati iyong kautusan.
Noong ako ay tumawag, tinanggap ko ang tugon mo,
sa lakas mong itinulong ay lumakas agad ako.
Poon, kita’y pupurihin
sa harap ng mga anghel.
Dahilan sa pangako mong narinig ng mga hari,
pupurihin ka ng lahat at ika’y ipagbubunyi.
Ang lahat ng ginawa mo ay kanilang aawitin,
at ang kadakilaan mo ay kanilang sasambitin.
Poon, kita’y pupurihin
sa harap ng mga anghel.
Nahahandang harapin mo mapupusok kong kaaway,
ligtas ako sa piling mo, sa takas na iyong taglay.
Yaong mga pangako mo ay handa mong tupding lahat,
ang dahilan nito Poon, pag-ibig mo’y di kukupas,
at ang mga sinimulang gawain mo’y magaganap.
Poon, kita’y pupurihin
sa harap ng mga anghel.
IKALAWANG PAGBASA
1 Corinto 15, 1-11
Pagbasa mula sa unang sulat ni Apostol San Pablo sa mga taga-Corinto
At ngayo’y ipinaaalaala ko sa inyo, mga kapatid, ang Mabuting Balita na ipinangaral ko sa inyo. Iyan ang pahayag na inyong tinanggap at naging saligan ng iyong pananampalataya. Sa pamamagitan nito’y naliligtas kayo, kung matatag kayong nananangan sa salitang ipinangaral ko sa inyo – liban na nga lamang kung kayo’y sumampalataya na di iniisip ang inyong sinampalatayanan.
Sapagkat ibinigay ko sa inyo itong pinakamahalagang aral na tinanggap ko rin: si Kristo’y namatay dahil sa ating mga kasalanan, bilang katuparan sa nasasaad sa Kasulatan; inilibing siya at muling nabuhay sa ikatlong araw, ayon din sa Kasulatan; at siya’y napakita kay Pedro, saka sa Labindalawa. Pagkatapos, napakita siya sa mahigit na limandaang kapatid na nagkakatipon. Marami sa kanila’y buhay pa hanggang ngayon, bagamat patay na ang ilan. At napakita rin siya kay Santiago, saka sa mga apostol na sama-sama noon.
Sa kahuli-huliha’y napakita rin siya sa akin – bagamat ako’y tulad ng batang ipinanganak nang di-kapanahunan. Sapagkat ako ang pinakahamak sa mga apostol; ako’y di karapat-dapat tawaging apostol, sapagkat inusig ko ang simbahan ng Diyos. Ngunit dahil sa kagandahang-loob niya, ako’y naging apostol, at hindi naman nawalan ng kabuluhan ang kaloob niyang ito sa akin. Nagpagal ako nang higit kaysa kaninuman sa kanila, bagamat hindi ito sa sarili kong kakayanan kundi sa tulong ng Diyos sa akin. Kaya’t maging ako o sila – ito ang ipinangangaral namin, at ito ang pinananaligan ninyo.
Ang Salita ng Diyos.
o kaya: Maikling Pagbasa
1 Corinto 15, 3-8. 11
Pagbasa mula sa unang sulat ni Apostol San Pablo sa mga taga-Corinto
Mga kapatid:
Ibinigay ko sa inyo itong pinakamahalagang aral na tinanggap ko rin: si Kristo’y namatay dahil sa ating mga kasalanan, bilang katuparan ng nasasaad sa Kasulatan; inilibing siya at muling nabuhay sa ikatlong araw, ayon din sa Kasulatan; at siya’y napakita kay Pedro, saka sa Labindalawa. Pagkatapos, napakita siya sa mahigit na limandaang kapatid na nagkakatipon. Marami sa kanila’y buhay pa hanggang ngayon, bagamat patay na ang ilan. At napakita rin siya kay Santiago, saka sa mga apostol na sama-sama noon.
Sa kahuli-huliha’y napakita rin siya sa akin – bagamat ako’y tulad ng batang ipinanganak nang di-kapanahunan. Kaya’t maging ako o sila – ito ang ipinangangaral namin, at ito ang pinananaligan ninyo.
Ang Salita ng Diyos.
ALELUYA
Mateo 4, 19
Aleluya! Aleluya!
Sumunod kayo sa akin
at kayo’y aking gagawing
katambal ko sa tungkulin.
Aleluya! Aleluya!
MABUTING BALITA
Lucas 5, 1-11
Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Lucas
Noong panahong iyon, nakatayo si Hesus sa baybayin ng Lawa ng Genesaret. Pinagkalipumpunan siya ng napakaraming tao na ibig makarinig ng salita ng Diyos. May nakita siyang dalawang bangka sa baybayin; nakalunsad na ang mga mangingisda at naghuhugas ng kanilang mga lambat. Lumulan siya sa isa sa mga bangka at hiniling kay Simong may-ari nito, na ilayo nang kaunti sa tabi. Naupo siya sa bangka at nangaral sa mga tao.
Pagkatapos niyang magsalita ay sinabi kay Simon, “Pumalaot kayo at ihulog ang mga lambat upang manghuli.” Sumagot si Simon, “Guro, magdamag po kaming nagpagod at wala kaming nahuli! Ngunit dahil sa sinabi ninyo, ihuhulog ko ang mga lambat.” Gayon nga ang ginawa nila sa dami ng kanilang huli ay halos magkansisira ang kanilang mga lambat. Kaya’t kinawayan nila ang kanilang mga kasamahang nasa ibang bangka upang patulong, at lumapit naman ang mga ito. Napuno ang dalawang bangka na halos lumubog. Nang makita iyon ni Simon Pedro, siya’y nagpatirapa sa paanan ni Hesus at nagsabi, “Lumayo po kayo sa akin, Panginoon, sapagkat ako’y makasalanan.” Nanggilalas siya at ang kanyang mga kasama dahil sa dami ng kanilang huli gayon din sina Santiago at Juan, mga anak ni Zebedeo, na mga kasosyo ni Simon. At sinabi ni Hesus kay Simon, “Huwag kang matakot. Mula ngayo’y mamamalakaya ka ng mga tao.” Nang maitabi na nila ang kanilang mga bangka, iniwan nila ang lahat at sumunod kay Hesus.
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
Pages: 1 2
« Biyernes, Pebrero 4, 2022
Biyernes, Pebrero 11, 2022 »
{ 2 comments… read them below or add one }
PAGNINILAY: Sikat sa katauhan natin kapag tayo’y tinatawagan na gawin ang isang bagay, tayo ay tila nga ba’y nahihiya sapagkat hindi tayo karapat-dapat dahil sa ating kalagayan sa buhay. Minsan ang pagiging hindi karapat-dapat ay siya pang tanda na tayo’y nararapat sa tungkuling iniaatas sa atin ng Panginoon. Kaya ang mga katauhan nina Propeta Isaias, San Pedro, at San Pablo sa mga Pagbasa ay nagpapakita sa atin na gaano mang kahina ang tao, patuloy na tumatawag ang Panginoon para sa magandang kinabukasan ng misyon.
Si Isaias ay tinawag na maging propeta mga 700 taon bago dumating ang Kristo, subalit nagpatirapa siya nang makita niya ang napakaraming anghel pati ang serapin na nasa luklukan. Dito nga’y nagsabi na siya’y aatras dahil sa kanyang kalagayan noon, subalit nang marinig niya ang tinig na nagtatanong sino ang magdadala sa liwanag ng tinig, at sumagot si Isaias na tutugon siya bilang propeta ng Diyos.
Si San Pablo ay kilala bilang dating Hudyo na umuusig sa mga Kristiyano. Subalit dahil sa grasya ng Diyos at ni Hesus, siya’y naging Apostol sa mga Hentil. Inamin niya sa mga Corinto na parang siya ay huli sa mga tinawag na maging Apostol upang ipangaral ang Mabuting Balita. Ngunit alam ni Pablo na naging mabuti ang Panginoon sa kanya hanggang sa puntong natunghayan niya ang pagmamahal nito sa kanya at ang panawagang maging tagapagdala ng Mabuting Balita hindi lang sa mga Hudyo, kundi pati na rin sa mga Hentil.
Si San Pedro na kilala sa pangalang Simon ay isang mangingisda. Ang Ebanghelyo ni San Lucas ngayon ay nagpapahayag ng mahabang salaysay ng pagtawag ni Hesus sa kanyang kauna-unahang alagad. Nabatid ni Hesus ang gawain ni Pedro, at isinalaysay ng lalaki kung paanong gabing-gabi nagtratrabaho sila subalit walang mahuli na isda. Kaya nang iniutos ni Hesus na ihagis ang lambat muli, biglang dumami ang mga isdang kanilang nahuli. At ipinasabi ni Pedro na lumayo sa kanya ang Panginoon, sapagkat siya’y isang makasalaanan. Subalit tiningnan ng Panginoon si Pedro at sinabing sumunod sa kanya upang maging mamalakaya ng mga tao. At ganun na nga sumunod sina Pedro, Santiago, at Juan kay Hesus at naging mga Apostol.
Walang taong pinipili ang Diyos sa panawagan ng misyon. Lahat ay tinatawag niya na magpahayag at magbigay-saksi sa Mabuting Balita tungkol sa kanyang paghahari. Ang kahinaan natin at ng ibang tao ay hindi dapat maging hadlang upang masundan natin ang iniuutos ng Panginoon. Ang mahalaga ay ang ating pagtugon sa tawag ng misyon upang mahalin at paglingkuran natin ang Diyos at kapwa-tao. Kaya ang Simbahan ngayon ay nagmamalakaya ng mga tao upang ipaalala sa atin ang daan tungo sa kabutihan na siya namang ikalulugod ng ating Panginoon. Kinakailangan nating ihagis ang lambat ng ating buhay sa pagtuturo at pagsasabuhay ng Mabuting Balita sa araw-araw na pamumuhay.
Ano ang aral ng mga pagbasa ngayon?
Sa Unang Pagbasa at Ebanghelyo parehas na inamin ng mga karakter na sila ay makasalanan at hindi karapat dapat sa mga biyaya ng Diyos.
Magpakababa tayo, matatandaan ang kwento ng dalawang nagdarasal sa templo, ay isa sinasabing wala syang nilalabag sa kautusan at nagpapamahagi sya ng kanyang yaman, ang nama ay naninikluhod at inaamin ang mga kasalanan at pinagsisihan. At ang huli ang kinalulugdan ng Diyos. Laging aalalahanin na ang nagmamakataas ay ibinabab at ang nagpapakababa ay itinataas. Humility.