Podcast: Download (Duration: 8:55 — 6.3MB)
Paggunita kay Santa Cecilia, dalaga at martir
2 Macabeo 7, 1. 20-31
Salmo 16, 1. 5-6. 8b at 15
Paggising ko, Poong sinta,
sa piling mo’y magsasaya.
Lucas 19, 11-28
Subscribe to Awit at Papuri Communications YouTube Channel
Memorial of St. Cecilia, Virgin and Martyr (Red)
Mga Pagbasa mula sa
Miyerkules ng Ika-33 Linggo sa Karaniwang Panahon (I)
UNANG PAGBASA
2 Macabeo 7, 1. 20-31
Pagbasa mula sa Ikalawang aklat ng Macabeo
Noong mga araw na iyon, isang ina at ang kanyang pitong anak na lalaki ang ipinahuli ng hari. Sila’y pinahirapan para piliting kumain ng karneng baboy na ipinagbabawal ng Diyos.
Ang di malilimot at higit na kahanga-hanga ay ang ina. Nasaksihan nito ang sunud-sunod na pagpaparusang ginawa sa kanyang pitong anak hanggang sa ang mga ito’y mamatay sa loob lamang ng isang oras. Ngunit hindi nasira ang kanyang loob dahil nagtitiwala siya sa Panginoon. Malakas ang kanyang loob kahit na siya’y babae; kasintapang siya ng lalaki. Sa wika ng kanyang mga ninuno, isa-isa niyang pinalakas ang loob ng kanyang mga anak. Ganito ang sabi niya, “Hindi ko alam kung paano kayo naging tao sa aking sinapupunan. Hindi ako ang naglagay ng iba’t ibang sangkap ng inyong katawan at nagbigay sa inyo ng buhay. Ang lumikha ng buong santinakpan ang siya ring lumilikha ng tao at lahat ng bagay. Dahil sa kanyang kagandahang-loob ay ibabalik niyang muli ang inyong hininga at buhay, yamang hindi ninyo inaalintana ang sariling buhay dahil sa kanyang Kautusan.”
Sa pandinig ni Antioco, ang pangungusap na ito ng ina ay isang pag-aglahi sa kanya, kaya’t sinikap niyang mahimok ang bunsong anak ng babae na talikdan ang kanyang relihiyon. Ipinangako niya na payayamanin siya at patatanyagin; pagkakalooban pa ng mataas na tungkulin at ituturing na isang kaibigan ng hari. Subalit hindi siya inintindi ng anak, kaya’t nilapitan ng hari ang ina. Sinabi niyang payuhan nito ang anak kung gusto niyang ito’y mabuhay. Sa kahihimok ng hari, napahinunod ang ina na kausapin ang anak. Bilang pag-uyam sa malupit na hari, dumikit siya sa kanyang anak at pabulong na kinausap ito sa sariling wika, “Anak, mahabag ka sa iyong ina na siyam na buwang nagdala sa iyo sa kanyang sinapupunan. Tatlong taon kitang pinasuso. Pinalaki kita, pinapag-aral at inaruga hanggang ngayon. Masdan mo ang kalangitan at ang daigdig at lahat ng bagay na naroon. Alam mong ang lahat ng iyan ay nilikha ng Diyos, tulad din naman ng sangkatauhan. Huwag kang matakot sa berdugong ito. Ipakita mong karapat-dapat ka sa iyong mga kapatid na nagdusa hanggang kamatayan, upang sa muling pagkabuhay ay makapiling kita kasama nila.”
Hindi pa man natatapos magsalita ang ina, sinabi ng anak, “Ano pang iyong hinihintay, Haring Antioco? Hindi ko susundin ang utos mo; ang susundin ko’y ang mga utos na ibinigay ng Diyos sa pamamagitan ni Moises! Ikaw ang may kagagawan ng lahat ng pagpapahirap na ito sa mga Judio! Ngunit tandaan mo na hindi ka makatatakas sa parusa ng Diyos!”
Ang Salita ng Diyos.
SALMONG TUGUNAN
Salmo 16, 1. 5-6. 8b at 15
Paggising ko, Poong sinta,
sa piling mo’y magsasaya.
Dinggin mo po, Panginoon, ang tapat kong panawagan,
Poon, ako ay dinggin mo, sa daing ko na tulungan;
pagkat ako’y taong tapat, di nandaya kailanman,
kaya ako’y sumasamong dalangin ko ay pakinggan.
Paggising ko, Poong sinta,
sa piling mo’y magsasaya.
Palagi kong sinusundan ang landas mong itinakda,
hindi ako lumilihis sa kanan man o kaliwa.
Ang daing ko, Panginoon, ay lagi mong dinirinig,
kaya ako’y dumudulog at sa iyo humihibik.
Paggising ko, Poong sinta,
sa piling mo’y magsasaya.
Kung paanong sa mata mo’y lubos ang ‘yong pag-iingat,
gayun ako ingatan mo sa lihim ng iyong pakpak.
Yamang ako ay matuwid, ang mukha mo’y mamamalas
kapag ako ay nagising, sa piling mo’y magagalak.
Paggising ko, Poong sinta,
sa piling mo’y magsasaya.
ALELUYA
Juan 15, 16
Aleluya! Aleluya!
Hinirang tayo ni Kristo
upang mamungang totoo
bilang mabubuting tao.
Aleluya! Aleluya!
MABUTING BALITA
Lucas 19, 11-28
Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Lucas
Noong panahong iyon, isinaysay ni Hesus ang isang talinghaga sa mga nakarinig ng una niyang pangungusap. Ginawa niya ito sapagkat malapit na siya sa Jerusalem, at ang akala ng mga tao ay itatatag na ang kaharian ng Diyos. Sabi niya: “May isang mahal na taong nagtungo sa malayong lupain upang gawing hari at magbalik pagkatapos niyon. Bago siya umalis, tinawag niya ang sampu sa kanyang mga alipin. Binigyan niya ang mga ito ng tig-iisang salaping ginto at sinabihan sila, ‘Ipangalakal ninyo iyan hanggang sa pagbabalik ko.’ Poot na poot naman sa kanya ang kanyang mga kababayan, kaya’t pagkaalis niya, nagsugo sila ng mga kinatawan upang sabihin sa kinauukulan: ‘Ayaw naming maging hari ang taong ito!’
“Ngunit ginawa ring hari ang taong iyon. Umuwi siya pagkatapos, at ipinatawag ang mga aliping binigyan niya ng salaping ginto, upang malaman kung gaano ang tinubo ng bawat isa. Lumapit sa kanya ang una at ang sabi, ‘Panginoon, ang salapi ninyong ginto ay nagtubo ng sampu.’ ‘Magaling,’ sagot niya. ‘Mabuting alipin! Yamang naging matapat ka sa kakaunting bagay, pamamahalain kita sa sampung bayan.’ Lumapit ang ikalawa at ang sinabi, ‘Panginoon, ang inyong salaping ginto ay nagtubo ng lima.’ At sinabi niya sa kanya, ‘Mamamahala ka sa limang bayan.’ Lumapit ang isa pang alipin at nagsabi, ‘Panginoon, heto po ang inyong salaping ginto. Binalot ko po sa panyo at itinago. Natatakot po ako sa inyo, sapagkat napakahigpit ninyo; kinukuha ninyo ang hindi sa inyo, at inaani ang hindi ninyo inihasik.’ Sinagot siya ng kanyang panginoon, ‘Masamang alipin! Sa salita mong iyan kita hahatulan. Alam mo palang ako’y mahigpit. Sinabi mo, kinukuha ko ang hindi sa akin at inaani ko ang hindi ko inihasik. Bakit hindi mo inilagay sa bangko ang aking salapi? Pagbabalik ko, sana’y may tinubo ang puhunang ito.’ At sinabi niya sa mga naroroon, ‘Kunin ninyo sa kanya ang salaping ginto, at ibigay sa may sampu.’ ‘Panginoon, siya po’y mayroon nang sampung salaping ginto!’ wika nila. ‘Sinasabi ko sa inyo: ang bawat mayroon ay bibigyan pa, ngunit ang wala, kahit ang kakaunting nasa kanya ay kukunin pa. Tungkol naman sa mga kaaway kong aayaw na ako’y maghari sa kanila – dalhin ninyo dito at patayin sa harapan ko!’”
Pagkasabi nito, nagpauna si Hesus patungong Jerusalem.
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
Pages: 1 2
« Martes, Nobyembre 21, 2023
Huwebes, Nobyembre 23, 2023 »
{ 4 comments… read them below or add one }
PAGNINILAY: Ang Parabula ng Sampung pilak dito sa Ebanghelyo ni San Lucas ay kaparehas ng Parabula ng mga Talento sa Ebanghelyo ni San Mateo. Ibinahagi ni Hesus itong parabula na ito upang ipahiwatig sa atin na ang buhay ay may hangganan. Hangga’t tayo’y namumuhay, tayo ay may tungkuling pahalagahan ang bawat buhay na ibinigay ng Panginoon. Kaya hindi tayo ay pwedeng mag-angkin na may-ari ng buhay dahil alam po natin na ito’y nagmula sa Diyos. Kaya po tayo’y namumuhay sa daigdig na ito sapagkat mayroong dahilan na ibinigay ang Panginoon upang gawin ang nakasaad sa kanyang dakilang kalooban.
Kaya ang ating pamumuhay ay katulad ng talinghaga na ang hari ng bayan ay inatasan ang kanyang 3 lingkod na gagamitan ang mga pilak na ibinigay para mas lumago pa ito. Ang isang lingkod na inatasan ng 5 pilak ay mas dumami sa 10, at ang isa namang lingkod na inatasan ng 2 pilak ay mas dumami sa 4. Subalit ang lingkod namang ito na inatasan ng 1 pilak ay nagdesisyon na ibalot sa kanyang panyo. At sa pagbalik ng hari, may gantimpala ang 2 lingkod, samantala ang 1 naman ay parusa. Kaya ipinakuha ang 1 salapi upang ibigay sa may 10, at dito’y sinasabi ng talinhaga na ang mga may maraming ambag ay may maraming pagpapalang naghihintay, ngunit ang mga walang ambag kahit katiting lang ay mababawian ng pagpapala. At nakita natin sa Unang Pagbasa kung paanong tiniis ng mga pitong magkakapatid at ang kanilang ina ang mga pag-uusig at paghihirap na ibinigay sa kanila ni Haring Antioco Epifanes IV. Sila’y pinipilit na kumain ng karne, subalit alam nila na ito’y labag sa utos ng Panginoong Diyos na inilaan sa mga Hudyo noong panahong iyon. Kaya sila’y hinatulan ng kamatayan kung hindi sila kakain ng karne. Ngunit dahil sa kanilang katatagan, sila’y nasisigurado na makakamtan nila ang kaligayahan ng buhay na walang hanggan. Ito’y dahil sila’y patuloy na naging matapat sa Diyos sa kabila ng mga banta sa kanilang buhay.
Kaya nawa’y gawing nating makabuluhan ang buhay na ibinigay sa ating ng Panginoon sa pagbabahagi ng mga biyaya at paggawa ng kabutihan sa isa’t isa. Nawa’y isaisip natin ang pagiging masunurin sa dakilang kalooban ng Panginoon.
Sa ating ebanghelyo, ang hari na nagpamigay ng salaping ginto ay si Hesus. Ang salaping ginto ay kumakatawan sa buhay na iponagkaloob sa atin, sa ating talento, sa mga biyayang meron tayo ngayon sa lupa. Ang mga alipin nman ay ang bawat isa sa atin.
Ngayong patapos na naman ang taon, ano ang mga nagawa mo sa salaping ginto na ibinigay satin ni Hesus. Makabuluhan ba ang iyong taong 2021? O ginugol mo lamang ito sa katamaran, pagsasaya, pag iinom, kahalayan o makamundong mga bagay, nakipag away sa kapatid at hindi pinapatawad, nagdamot sa mga nangangailangan, nagpakasarap, ni hindi nakasimba, nagpayaman, nanira ng mga tao o nakipag chismisan, nagsinungaling at nandaya, nakiaapid, nainggit at nagnasa sa hindi mo asawa at pag aari ng iba?
Katulad sa kwento ng ebnghelyo, babalik ang Panginoon at babalikan tayo sa salaping ginto na ipinagkaloob sa atin. Tandaan na ang meron ay bibigyan pa ang wala ay kukunan pa. Kaya’t sikapin nating maging makabuluhan ang binigay sa ating buhay at mga biyaya. Samatalahin natin ang parating na adviento na magsisi sa mga gawang sala, humingi ng kapatawaran at umpisahang maging makabuluhan ang buhay sa pagsisikap na matalikuran na ang gawang mali.
Pagninilay ni Jess C. Gregorio:
May mga balak at pamantayan tayo sa buhay. Bagama’t makasarili at makamundo gusto natin na ito ang mangyari. Kahit alam natin na ang lahat sa ating buhay ay pawang mga biyaya lamang, hiram, at pinagkaloob ng Maykapal. Gayunpaman, sinusuway natin ang kagustuhan niya at minsan nakakapagsabing, “Hindi ko siya gustong maging Hari!” Kaya lahat ng gagawin nating pag sunod ay hindi lubos, huwad, o kaya ay pakitang tao lang. Galit tayo sa katotohanan at sa mga taong nagpapabatid sa atin ng mga katotohanang ito. Alam natin ang totoo pero hindi natin ginagawa kaya pinapasok tayo ng takot at pangamba. At sa huli, alam rin natin na haharap tayo sa Panginoon at doon ay magdadahilang, “Panginoon, heto po ang inyong salaping ginto. Binalot ko po sa panyo at itinago.” At alam na natin ang naging pasya ng ating Panginoon sa taong iyun. Huwag sana nating gayahin.
PAGNINILAY
Nilalayon ng Diyos na lumago tayo sa pagiging mayaman na nilayon Niya. Sa ating pang-araw-araw na pamumuhay ng Ebanghelyo maaari tayong matakot o maging tamad at maging ligtas. Maaari nating gawin kung ano ang napakaliit na kinakailangan; dumalo sa misa, kumpisal, sabihin ang ating araw-araw na panalangin, ngunit hindi ang makipagsapalaran. Ang tunay na paglago sa ating potensyal at ang buhay na ibinigay sa atin ng Diyos ay kasama ang pakikipagsapalaran. Nakikipagsapalaran tayong mamatay sa sarili at lumalago ang ating buhay kapag nakakita tayo ng isang mahirap at nangangailangan na hindi natin kilala at patuloy pa rin tayo sa pagtulong sa kanya. Nakikipagsapalaran tayong mamatay sa sarili at madadagan ang ating buhay kapag ibinabahagi natin ang ating mga kasaganaan at talento sa iba na kapus palad. Kapag tayo ay nakikipagsapalaran na mamatay sa sarili, natatanggap natin mula sa Diyos ang kasaganaan ng buhay dahil sa pagkamatay sa sarili tayo ay mas ganap na sumusunod kay Kristo.
Panginoong Hesus, tulungan mo kaming gamitin ang mga kaloob ng Diyos nang may karunungan at pananaw. Amen.
***