Podcast: Download (Duration: 8:02 — 9.7MB)
PANALANGIN NG BAYAN
Nobyembre 9
Pagtatalaga ng Basilika ni San Juan de Letran sa Roma
Nananahan ang ating Tagapagligtas sa buhay na Templo ng kanyang Simbahan, isang binyagang bayan na tinipon sa ilalim ng kahalili ni San Pedro, manalangin tayo sa ating Ama sa tulong ng Banal na Espiritu.
Panginoon, dinggin mo ang aming panalangin.
o kaya
Panginoon, pagpalain mo kami,
ang Iyong mga buhay na templo.
Ang pandaigdigang Simbahan nawa’y lumago sa pagkakaisa at pananampalataya sa pamamagitan ng ating katapatan sa Santo Papa, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga bansa nawa’y mabuhay sa kapayapaan at iwasan ang paghihiganti at paglalaban, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga naghahanap sa Diyos nawa’y matagpuan ang bato ng pananampalataya ni San Pedro at ang lakas ng loob ni San Juan Bautista, manalangin tayo sa Panginoon.
Atin nawang ipakita ang ating pananampalataya sa pamamagitan ng ating pangangalaga at paggamit sa gusaling ito ng simbahan, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga yumao nawa’y maging mga buhay na bato sa walang hanggang Templo, manalangin tayo sa Panginoon.
Mapagmahal na Ama, itinaas mo ang katawan ng iyong Anak, ang maluwalhating Templo ng Muling Pagkabuhay. Bilang kanyang katawang mistiko at templo sa lupa, iniaalay namin sa iyo ang aming mga panalangin, taglay ang pag-asa na makakabahagi kami sa gayunding Muling Pagkabuhay. Hinihiling namin ito sa pamamagitan ni Kristo na aming Panginoon. Amen.
Pages: 1 2
« Miyerkules, Nobyembre 8, 2023
Biyernes, Nobyembre 10, 2023 »
{ 5 comments… read them below or add one }
Pagninilay: Ngayon ay ipinagdiriwang natin ang Pagtatalaga sa tinaguriang Simbahang Palasyo ng Roma: ang Arkibasilika ni San Juan Laterano. Ito ay isa sa mga 4 na malalaking simbahan sa Vatikano, at ang pinakamatanda sa siyudad. Kung kilala ang San Pedro sa madalas pagmisahin ng Santo Papa, ang San Juan Laterano naman ay kanyang opisyal na upuan bilang Obispo ng Roma. At dito rin ang tirahan ng Santo Papa. Sa taas ng basilika ay nakasulat ‘omnium Urbis et orbis ecclesiarum Mater et Caput,’ na may ibig sabihin na ang simbahang ito ay ang Ina at Ulo ng lahat ng simbahan sa Roma at sa buong mundo.
Ang pagdiriwang ng Kapistahang ito ay nagbibigay-halaga sa Templo. Una ay ang templo bilang banal na tahanan ng Panginoong Diyos. Alam natin sa kasaysayan, ang unang templo sa Jerusalem ay itinayo ni Haring Solomon, at naging paninirahan ng Kaban ng Tipan ang templong ito. Subalit ito’y nawasak nang sakupin ng Babilonia ang Juda. Ngunit nang bumalik ang mga Hudyo mula sa pagkaalipin, hinangad ni Zerubabel na itayo ang ikalawang templo para sa Panginoon. At sa loob ng 46 taon, ito’y pinaganda ni Haring Herodes Magno. Ngunit nakita ni Hesus sa Ebanghelyo ang paglalapastangan ng bahay ng kanyang Ama. Kaya’t nagalit siya at pinalayas ang mga uri ng tinda sa templo. At nakasaad din sa Ebanghelyo ang pag-alala sa isang bersikulo sa Salmo na nagpapahayag ng pagmamahal sa bahay ng Diyos ay nagliliyab sa pag-ibig. Kaya ang templo ng mga Hudyo ay naglalarawan sa mga simbahan natin ngayon. Ang bawat altar ay nangangahulugang ang bawat parokya, kapilya, dambana, katedral, at basilika ay nakatalaga ayon sa plano ng Diyos, na makikita sa bawat altar na pinahiran ng langis at iilang reliquia na matatagpuan.
Ikalawa, ang templo ay ang Katawan ni Kristo. Nang tinanong ng mga Pariseo sa Ebanghelyo kung anong kababalaghang gagawin nito upang patunay sa kanyang ginawang paglilinis ng templo, sinabi ni Hesus na gibain nila ang templo, at itatayo nila ito muli sa loob ng 3 araw. Sinabi ni San Juan na itinutukoy rito ay ang templo bilang Katawan ni Kristo, na siyang naalala ng mga alagad nang si Hesus ay muling mabuhay 3 araw pagkalipas ng kanyang kamatayan sa Krus, at sila’y sumamapalataya sa Panginoon. Kaya ang Simbahan ay tinaguriang Katawan ni Kristo, at madalas banggitin siya bilang Kasal kay Kristo. Dahil si Hesus ay nag-alay ng buhay sa Krus at muling nabuhay para sa ikabubuhay ng Simbahan. Kaya si Hesus ay ang itinutukoy ni Ezekiel sa Unang Pagbasa na templo na kung saan umaagos sa kanang tagiliran ang tubig patungo sa apat na dako. Ito ang pagdanak ng dugo at pag-agos ng tubig mula sa sinugatang tagiliran ng Panginoon para sa bagong buhay ng buong sanlibutan, lalung-lalo na ng Simbahan. Ito ay nangyari upang tayo ay ipagkaisa sa ating Diyos Ama.
Ikatlo at huli, ang templo ay ang pananahan ng Espiritu Santo; bagkus, tayo ang templo ng Diyos. Ito ang patotoo ni San Pablo sa Ikalawang Pagbasa na ang ating katawan ay sagrado. Mas higit pa diyan ang buhay natin bilang sagrado sapagkat ito’y biyaya at pamamay-ari ng Panginoong Diyos. Kaya ang anumang paglalapagstangang ginagawa natin sa ating katawan ay isang kasalanan laban sa kanya. Kabilang dito ang paghahamak ng ibang tao sa pamamagitan ng pagpapatay, pang-aabuso, at iba pang pananakit. Kaya sinasabi ng maraming PRO-LIFE na ang buhay ay sagrado mula pagkalihi hanggang ang natural na pagpanaw. Ang ating buhay ay isang templo na dapat nating tratuhan nang may buong pagmamahal, paggalang, at pangangalaga.
Mga kapatid, ang Simbahang Palasyo ng Roma, ang Arkibasilika ni San Juan Laterano, ay isang simbolo ng pagbibigay-galang at pagmamahal sa tahanan ng Diyos bilang pisikal na templo (simbahan), Katawan ni Kristo, at ang buhay ng bawat tao. Kapag ginawa natin ang mga bagay na ito nang buong puso at isip, makakamit natin ang isang tahanang mayroong tunay na kaligayahan: ang buhay na walang hanggan.
Ipinagdiriwang ang pagmamahal at pagrespeto at pagmamahal sa templo ng Diyos. Bukod sa pisikal na mga simbahan na kailangan nating galangin dahil ito ay tahanan ng Diyos, nararapat din nating respetuhin ang ating sariling katawang lupa at katawang lupa ng ating ating kapwa. Sapagkat ang ating mga katawan na may buhay ay isa ring templo ng Diyos sapagkat nananahan sa atin ang espiritu santon. Kaya’t nararapat na wag mong babuyin ang iyong sarili, wag kang magpapbayad kapalit ng iyong puri, wag kang makikiapid o makikipagtalik sa hindi mo nman asawa, wag kang mananakit, wag kang papatay at wag mong kikitilin ang sarili mong buhay.
Ang aral ng ebanghelyo ngayon ay respetuhin mo ang templo, simbahan o tahanan ng Diyos ganun din sa iyong sariling katawan at sa iyong kapwa.
Pagninilay ni Jess C. Gregorio
Tayo ang Templo ng Banal na Espiritu. Tinubos tayo ng mismong buhay ni Hesukristo ng hinayaan niyang magdusa sa kahihiyan, panlalait, pagtanggap sa lahat ng uri ng pisikal na pananakit, ibitin ang kaniyang katawang tao sa krus hanggang mamatay, at sa huling kababaang loob na hindi angkop sa kaniyang pagiging Diyos, ay nanaog sa kinaroroonan ng mga yumao upang sunduin ang nga tinubos, lahat ng hindi natin akalain na gagawin ng Diyos na may gawa ng sansinukob, Hari ng Langit at Lupa para lamang hugasan ang karima-rimarim na kadumihan ng ating kaluluwa dulot ng mga nagawa nating kasalanan. Kung sa tao nga na kauri natin ay di natin kayang ibigay ng ganuon lamang ang walang kuwentang buhay natin paano pa kaya sa isang mabangis na hayup na hindi man lang tayo kilala? Ngunit ginawa ito ng Diyos para sa mga mistulang langgam lamang na mga taong nilikha niya na kauri niya. Binigyan pa ng kanyang mismong Espiritu pagkatapos ng pagtutubos. Kaya hindi mahirap intindihin ang galit ni Hesukristo sa mga pambabastos, walang pag-galang, ingay ng pagka ganid at kasakiman, walang kaayusan, desecration of holy grounds, at higit sa lahat ang pagwawalang bahala ng mga pariseo at may katungkulan sa templo na hinayaan lamang ang mga ganuong pangyayari. Ang Templo ng Diyos sa panahon ngayon ay ang ating sarili. Ang ating katawan, isipan, puso, at kaluluwa. Maraming pamamaraan na dinidesecrate natin ang Templo ng Diyos ngayon. Siguradong may naiisip tayo na alam natin ay mali, pambabastos, pang aabuso, panlalait, at pagdumi sa Templong ito. Nakikita natin, naririnig, pinaguusapan, pero wala tayong ginagawa, bagkus pinupuri pa natin at binibigyan ng motivation kahit feeling natin ay mali. Hihintayin pa ba natin na gawin ni Hesus muli ang ginawa niya sa Templo ng kanyang Ama sa Herusalem noon sa sarili niyang Templo sa atin ngayon? Itumba tayo. Hagupitin tayo. At sabihing ang pagkatao natin ay isang Tahanan ng Panalangin pero ginawa nating lugar ng magnanakaw at kahalayan? Hayaan niya na ipasira, ipagiba, at wasakin na ng tuluyan ng kalaban? Masasabi ba natin na may magtatayo pa sa atin pagkatapos ng tatlong araw? Ginawa tayong Templo ni Hesukristo. Pero ginawa nating drawing board ng mga tatoo, ginawa nating bahay aliwan, ginawa nating gamit ng kamunduhan, gamitin natin upang libakin at i-mock ang Diyos sa ngalan ng art, ginawa nating pala ng kasakiman, ginawa nating tagasira ng ibang katauhan, hinayaang kamkamin at igupo ng mga paniniwala na pilit iwinawaksi ang Panginoon ng Templong nagbigay sa atin ng Templo niya. May rason ang Diyos para magalit. Pag aari niya tayo.
Ang Templo ng Diyos
Dito sa mga pagbasa ipinakikita ang kahalagahan ng templong sambhan. na kung saan ito ay tintawag nating bahay ng Diyos, kung saan doon tayo ng naghahadog, sumasamba at nagpupuri sa Diyos. naimagine ba natin kung sakaling walang templo o simbahan. saan natin ilalagak ang mga alay natin sa Diyos. Halimbawa ay isang bayan na walang munisipyo. kung gusto nating manalangin sa Diyos o kausapin siya, saan ang pinakamagandang pumunta? di bat sa bahay o simbahan ng Diyos. maaring gawin ito sa higher ground o sa bundok pero pupunta ka pa doon para dun manalangin eh napakabusy ng mundo natin.
Ang banal na templo sa Jerusalem, kung saan ginagawa ang pagsamba ng mga Judio at Gerazim na man ang mga samaritano, sa unang pagbasa sinasabi na may aagos na tubig mmula sa templo na siyang magbibigay ng buhay sa lahat.
Pangalawa ay ang simbahang tinayo ng Panginoong Hesus sa pamamagitan ni Simon na siyang tinawag Niyang Pedro o bato ang i ig sabihin. at sa ibabaw nito ay itinayo niya ang simbahan kasama ang authority to manage, baptize at magturo…
Pangatlo ay ang ating katawan na siyang templo ng salita ng Diyos atng Espiritu santo. sa mga templong ito maging pisikal o espiritual na templo ang naisng Panginoon ay ang kabanalan nito at kalinisan sa loob o sa labas man. Di maaring dungisan ito ng pandaraya, pagkukunwari ay kasamaan.
Gayun din ang templong katawan. na siyang dinudungisan ng kasalanan at mga bagay na di kalugod lugod sa Panginoon. Hiniram lamang natin ang ating katawan at buhay sa Diyos. Wag nating ariin ito na para bang sa atin na ito. pag dating ng panahon ibabalik natin ito sa Panginoon na may damage na parang nakakahiyang ibalik kung ganito. pero ang tao ngayon ay likas ng masama HINDI NA PO TAYO NAHIHIYA.
Ang Templo ng Diyos
Dito sa mga pagbasa ipinakikita ang kahalagahan ng templong sambhan. na kung saan ito ay tintawag nating bahay ng Diyos, kung saan doon tayo ng naghahadog, sumasamba at nagpupuri sa Diyos. naimagine ba natin kung sakaling walang templo o simbahan. saan natin ilalagak ang mga alay natin sa Diyos. Halimbawa ay isang bayan na walang munisipyo. kung gusto nating manalangin sa Diyos o kausapin siya, saan ang pinakamagandang pumunta? di bat sa bahay o simbahan ng Diyos. maaring gawin ito sa higher ground o sa bundok pero pupunta ka pa doon para dun manalangin eh napakabusy ng mundo natin.
Ang banal na templo sa Jerusalem, kung saan ginagawa ang pagsamba ng mga Judio at Gerazim na man ang mga samaritano, sa unang pagbasa sinasabi na may aagos na tubig mmula sa templo na siyang magbibigay ng buhay sa lahat. Minsan nang ginawang palengke ang templo at itoy nilinis ni Jesus bilang anak ng Diyos may karapatan siya dito.
Pangalawa ay ang simbahang tinayo ng Panginoong Hesus sa pamamagitan ni Simon na siyang tinawag Niyang Pedro o bato ang i ig sabihin. at sa ibabaw nito ay itinayo niya ang simbahan kasama ang authority to manage, baptize at magturo…iisang simbahan lang ang itinayo sabi ni Pablo. Wala nang ibang pundasyon pa na pwedeng matayo maliban sa itinayo na ni Hesus
Pangatlo ay ang ating katawan na siyang templo ng salita ng Diyos atng Espiritu santo. sa mga templong ito maging pisikal o espiritual na templo ang naisng Panginoon ay ang kabanalan nito at kalinisan sa loob o sa labas man. Di maaring dungisan ito ng pandaraya, pagkukunwari ay kasamaan.
Gayun din ang templong katawan. na siyang dinudungisan ng kasalanan at mga bagay na di kalugod lugod sa Panginoon. Hiniram lamang natin ang ating katawan at buhay sa Diyos. Wag nating ariin ito na para bang sa atin na ito. pag dating ng panahon ibabalik natin ito sa Panginoon na may damage na parang nakakahiyang ibalik kung ganito. pero ang tao ngayon ay likas ng masama HINDI NA PO TAYO NAHIHIYA. May kaparusan ang magwasak ng templo. tayo ang templong sinsabi ni Pablo