Podcast: Download (Duration: 8:50 — 6.2MB)
Huwebes ng Ika-13 Linggo sa Karaniwang Panahon (I)
o kaya Paggunita kay Santa Maria Goretti, dalaga at martir
Genesis 22, 1-19
Salmo 114, 1-2. 3-4. 5-6. 8-9
Kapiling ko habambuhay
ang Panginoong Maykapal.
Mateo 9, 1-8
Subscribe to Awit at Papuri Communications YouTube Channel
Thursday of the Thirteenth Week in Ordinary Time (Green)
or Optional Memorial of St. Maria Goretti, Virgin and Martyr (Red)
UNANG PAGBASA
Genesis 22, 1-19
Pagbasa mula sa aklat ng Genesis
Noong mga araw na iyon, sinubok ng Diyos si Abraham. Tinawag siya ng Diyos at tumugon naman siya.
Sinabi sa kanya, “Isama mo ang pinakamamahal mong anak na si Isaac, at magpunta kayo sa lupain ng Moria. Umakyat kayo sa bundok na ituturo ko sa iyo, at ihandog mo siya sa akin.”
Kinabukasan, maagang bumagon si Abraham, at sumakay sa asno, kasama si Isaac at ang dalawang aliping lalaki. May dala silang kahoy na panggatong. Matapos ang tatlong araw na paglalakbay, natanaw nila ang dakong kanilang patutunguhan. Kaya’t sinabi ni Abraham sa kanyang mga alipin, “Bantayan na ninyo rito ang asno at kami na lamang ni Isaac ang magtutuloy. Sasamba lamang kami sa dako roon, at babalikan namin kayo.”
Ipinapasan ni Abraham kay Isaac ang kahoy na panggatong, dala naman niya ang apoy at patalim, at magkasama silang lumakad. Tinawag ni Isaac ang pansin ng ama, “Ama!”
“Ano iyon, anak?” tugong patanong ni Abraham.
“Mayroon na tayong apoy at panggatong, ngunit nasaan ang korderong ihahandog?” tanong ni Isaac.
Sumagot si Abraham, “Anak, ang Diyos ang magbibigay niyon sa atin.” Kaya’t nagpatuloy sila sa paglakad.
Pagsapit nila sa dakong itinuro ng Diyos, gumawa ng dambana si Abraham. Inayos niya sa ibabaw nito ang panggatong at inihiga si Isaac, matapos gapusin. Nang sasaksakin na niya ang bata, tinawag siya ng anghel ng Panginoon at mula sa langit ay sinabi: “Abraham! Abraham! Huwag mong patayin ang bata. Huwag mo siyang saktan! Naipakita mo nang handa kang sumunod sa Diyos, sapagkat hindi mo ipinagkait sa kanya ang kaisa-isa at pinakamamahal mong anak.”
Paglingon niya’y may nakita siyang isang lalaking tupa na ang mga sungay ay napasabit sa mga sanga ng kahoy. Ito ang kinuha ni Abraham at inihandog kapalit ng kanyang anak. Ang lugar na iyo’y tinawag ni Abraham na, “Ang Panginoon ang Nagkaloob.” At magpahanggang ngayon, sinasabi ng mga tao: “Sa bundok ng Panginoon ay may nakalaan.”
Mula sa langit, nagsalitang muli kay Abraham ang anghel ng Panginoon. Wika nito, “Akong Panginoon ang nangangako sa iyo: yamang hindi mo ipinagkait sa akin ang kaisa-isa mong anak, pagpapalain kita. Ang lahi mo’y magiging sindami ng bituin sa langit at ng buhangin sa dagat. Lulupigin nila ang mga lungsod ng kanilang mga kaaway. Sa pamamagitan ng iyong lahi, pagpapalain ang lahat ng bansa sa daigdig sapagkat ikaw ay tumalima sa akin.” Binalikan ni Abraham ang kanyang mga alipin, at sama-sama silang umuwi sa Beer-seba.
Ang Salita ng Diyos.
SALMONG TUGUNAN
Salmo 114, 1-2. 3-4. 5-6. 8-9
Kapiling ko habambuhay
ang Panginoong Maykapal.
o kaya: Aleluya.
Ang bayang Israel sa bansang Egipto’y doon inilabas,
nang ang lahing ito sa bansang dayuhan ay pawang lumikas;
magmula noon ang lupaing Juda’y naging dakong banal,
at yaong Israel ginawa ng Diyos na sariling bayan.
Kapiling ko habambuhay
ang Panginoong Maykapal.
Ang Dagat ng Tambo, nang ito’y makita ay tumakas na rin,
magkabilang panig ng Ilog ng Jordan, noon ay humimpil.
Maging mga bundok, katulad ng tupa, ay pawang nanginig,
pati mga burol, nanginig na parang tupang maliliit.
Kapiling ko habambuhay
ang Panginoong Maykapal.
Ano ang nangyari, at ikaw, O dagat wala nang daluyan?
Ikaw naman Jordan, bakit ang tubig mo’y hindi na dumaloy?
Kayong mga bundok, nanginginig kayong tupa ang kapara,
at ang mga burol, natakot na parang maliit na tupa?
Kapiling ko habambuhay
ang Panginoong Maykapal.
Ikaw, O daigdig, ngayon ay manginig sa harap ng Diyos,
dapat kang matakot sapagkat darating ang Diyos ni Jacob.
Siyang sa dalisdis ay nagpapabukal ng saganang tubig,
at magmula roon, ang tubig na ito ay nagiging batis.
Kapiling ko habambuhay
ang Panginoong Maykapal.
ALELUYA
2 Corinto 5, 19
Aleluya! Aleluya!
Pinagkasundo ni Kristo
ang Diyos at mga tao;
kaya’t napatawad tayo.
Aleluya! Aleluya!
MABUTING BALITA
Mateo 9, 1-8
Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Mateo
Noong panahong iyon, sumakay si Hesus sa bangka, tumawid sa kabilang ibayo at tumuloy sa sariling bayan. Pagdating niya roon, dinala sa kanya ng ilang katao ang isang paralitikong nakaratay sa kanyang higaan. Nang makita ni Hesus kung gaano kalaki ang kanilang pananalig, sinabi niya sa paralitiko, “Anak, lakasan mo ang iyong loob! Pinatatawad ka na sa iyong mga kasalanan.” Isinaloob ng ilang eskribang naroon, “Nilalapastangan ng taong ito ang Diyos.” Ngunit batid ni Hesus ang kanilang iniisip kaya’t sinabi niya, “Bakit kayo nag-iisip nang ganyan? Alin ba nag mas madali: ang sabihing, ‘Ipinatatawad na ang mga kasalanan mo,’ o ang sabihing, ‘Tumindig ka at lumakad,’? Patutunayan ko sa inyo na dito sa lupa ang Anak ng Tao’y may kapangyarihang magpatawad ng mga kasalanan.” At sinabi niya sa paralitiko, “Tumindig ka, dalhin mo ang iyong higaan, at umuwi ka.” Tumindig nga ang lalaki at umuwi. Nang makita ito ng mga tao, sila’y natakot at nagpuri sa Diyos na nagbigay ng ganitong kapangyarihan sa mga tao.
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
Pages: 1 2
« Miyerkules, Hulyo 5, 2023
Biyernes, Hulyo 7, 2023 »
{ 5 comments… read them below or add one }
PAGNINILAY: Ang Unang Pagbasa ay ang salaysay ng pagtukso ng Diyos kay Abraham, ang ating ninuno sa pananampalataya. Iniutos ng Panginoon na ialay ng patriarkiya ang anak nitong si Isaac bilang handog sa Bundok Moriah. Bagamat naging mabigat ang kalooban ni Abraham, sinundan pa rin nito ang kalooban ng Diyos. Dumating sa puntong pinigil ng anghel ng Diyos si Abraham sa pagsasakripisyo sa anak nito.
Nakita rito ang katatagan ng pananampalataya ng patriarkiya na sinagip ng Panginoon ang buhay ni Isaac. Ang pangyayaring ito ay nagpapatunay ng pagiging masunurin sa kalooban ng Diyos, kahit sa mga panahong katulad tayo ni Abraham na sinusubok din ng Panginoon ang ating pananampalataya sa kanya. Ang pagiging masunurin ay mas ipapakita ni Hesus, na bagamat si Isaac ay iniligtas sa pagiging handog, si Kristo naman ay nag-alay ng buhay sa Krus bilang ganap na handog para makamit natin ang kaligtasan mula sa ating mga kasalanan, at balang araw ang kaningningan ng buhay na walang hanggan sa kalangitan.
Ang Ebanghelyo ay isa na naman kilalang kababalaghan ng ating Panginoong Hesukristo. Makikita natin ang kanyang popularidad sa maraming nayon at bayan ng Israel. Nais niyang mangaral sa isang sambahayan sa Capernaum, ang kanyang ikalawang siyudad ng paninirahan, at di inaasahang mapupuno ang bahay na kanyang tinutuluyan kahit hanggang sa labas. At pumasok sa eksena ang apat na lalaking dinadala ang paralitiko sa isang higaan. Dahil hindi sila makapasok, ginawa nila ang lahat para idala ang kanilang kaibigan palapit kay Hesus, kahit gumawa ng butas sa bubong ng bahay. At dahil sa kanilang malaking pananampalataya, sinabi ni Kristo sa paralitiko na ang mga kasalanan nito ay napatawad na.
Ngunit pinagbulungan siya ng mga Pariseo at eskriba sapagkat tingin nila na nilalapastangan niya ang Diyos, na pinaniniwalaan nilang tanging magpapatawad ng mga kasalanan. Subalit natuntunan ni Hesus ang kanilang pinag-iisip at hinamon sila kung sasabihin niya sa paralitiko na ang kasalanan nito ay napatawad na o kaya iutos sa taong ito na gumaling. Kaya pinatunayan ni Kristo na siya’y may awtoridad mula sa Diyos Ama na magpagaling hindi lang sa pisikal, kundi pati na rin sa espirituwal na paraan. At sa huli, namangha ang mga tao sa ginawa ng Panginoong Hesus na hindi katulad sa nakita nila noon na mga kababalaghan sa nakaraan.
Mahalaga dito sa ating kwento ngayon ang pagkilala na Diyos na patuloy na humihilom sa bawat sugat na ating nararasanan, pisikal man ito o espirituwal. At ang pagtanggap ng kanyang pagpapagaling ay nangangahulugang idala rin natin ang ibang tao palapit sa kanya, katulad ng 4 na lalaki na nagdala ng kanilang kaibigang paralitiko nang ito’y pinaggaling ni Hesus.
Sinusunod mo ba ang ang utos ng Diyos? Napaka importante ng pagsunod sa Diyos. Ito ang nagbibigay ng kapangyarihan sa tao. Dahil dito kaya tayo ay napapamahal sa Diyos at inaari Niya tayong mga anak. Kaya nga ang mga naging santo, sila ay napaka masunurin sa Diyos. Kaya naman ang kanilang panalangin ay agad dinirinig ng Panginoon. Lahat tayo ay mahal ng Diyos, ngunit hindi lahat ay sumusunod sa kalooban ng Diyos. Alam natin kung ano ang tama, subalit mas pinipili pa rin ang mali. Kaya sa ating buhay, naway magawa nating mahalin ang Diyos sa pagsunod sa Kanyang utos.
So inspiring everytime na nakikinig or nagbabasa ako thank you??????
Nakita po na natin si Hesus ay hindi lang nakakapagpatawad ng mga kasalanan kundi nakakagawa pa ng mga mirakulo tulad ng pagpapalakad o pagaling ng paralitiko. Binatikos sya ng paralitiko sa kabila kabutihan na kanyang ginawa. Mga kapatid tulad din ng mga pariseo sa bagong panahon maraming kritiko sa kasalukuyang panahon bagkus dapat ay ating purihin at pasalamatan ang mga taonf gumagawa ng kabutihan. Ang kasalanan ang pinagmumulan ng ating mga sakit, kaya kung tayo ay magigung matuwid agon sa kanyang kagustuhan ay maiiwas tayo sa anumang pagkakasakit.
tunay nga na mapagmahal ang ating Mahal na Panginoon Hesus dahil umaapaw ang kanyang pag ibig sa atin sinubok man tayo sa ating buhay hindi niya tayo bibigyan na hindi natin kaya kahit sa may sakit tunay ang kanyang pag pagpaggaling dahil alam niya ang karanasan nang isang tao dahil namuhay siya katulad natin kahit maraming nag dududa na ito lahat ay parang isang mahika lamang pero sa isang salita pa lamang doon natin naunawaan Ang kanyang pagmamahal sa ating lahat