Podcast: Download (Duration: 10:42 — 12.2MB)
PANALANGIN NG BAYAN
Huwebes Santo
Patnubay sa Misa
Sa Huling Hapunan, ipinagkaloob sa atin ng Panginoong Hesus ang hindi malilimot na halimbawa ng kababaang-loob at malasakit sa lahat ng mananampalataya sa pagtatatag ng Sakramento ng Pagpapari at ng Eukaristiya. Ipanalangin nating maging mabunga ang mga biyayang ito, habang sinasabi:
Panginoon, gawin Mo kaming mga taong Eukaristiko!
Para sa buong Simbahan, ang pamayanan ng mga disipulo ni Kristo: Mangibabaw nawa sa kanya ang pagmamahalan, pakumbabang paglilingkod, at bukas-palad na pagbibigay. Manalangin tayo!
Para sa Santo Papa at ibang mga pinuno ng Simbahan: Tularan nawa nila ang kababaang-loob ni Hesus sa pagtupad sa kanilang tungkulin sa sambayanan ng mga sumasampalataya. Manalangin tayo!
Para sa lahat ng paring gumugunita sa kanilang paglilingkod bilang pari sa araw na ito: Ang kanila nawang buong buhay ay maging isang paglilingkod na puspos ng kababaang-loob at pagmamahal sa sambayanan, tulad ng kay Kristo. Manalangin tayo!
Para sa mga parokya: Sila nawa ay maging tunay na sambayanang Eukaristiko na nagpapakita ng katangi-tanging pagmamahal sa mga nagdurusa. Manalangin tayo!
Para sa lahat ng natitipon dito upang ipagdiwang ang sakramento ng pag-ibig ni Kristo: Pangalagaan nawa natin sa ating pang-araw-araw na buhay ang pagkakaisa at pagmamahal na ating pinasisigla sa Hapag ng Panginoon. Manalangin tayo!
Diyos Ama, ibinigay Mo sa amin si Hesus, ang Tinapay ng Buhay at Walang Hanggang Punong Saserdote. Nawa ang aming buhay ay laging maging salamin ng kanyang buhay, hanggang sumapit ang oras ng pakikibahagi sa Walang Hanggang Piging sa langit, magpasawalang hanggan.
Amen!
Pages: 1 2
« Huwebes, Marso 28, 2024
Biyernes, Marso 29, 2024 »
{ 5 comments… read them below or add one }
PAGNINILAY: Pagkatapos ng 40 araw ng Kuwaresma, sinisimulan natin ngayon ang pinakaruruok ng Taong Panliturhiya ng Simbahan: ang Banal na Triduo. Ito’y nagsisimula sa gabi ng Huwebes Santo sa Pagmimisa sa Takipsilim ng Paghahapunan ng Panginoon. Ang Huwebes Santo ay ang pinakamatandang kapistahang ipinagdiriwang ng ating Simbahan ng maraming taong nakalipas. Dito ay inaalala natin ang pagkakatag ni Kristo sa Sakramento ng Eukaristiya noong siya’y nasa Huling Hapunan kasama ang 12 Apostol. Ang Eukaristiya ay ang ating patuloy na pagsasalo sa ginawa niya noong siya’y nagpakasakit, namatay, at muling nabuhay.
Ang Eukaristiya ay ang bagong saluhan ng Paskuwa. Ang Unang Pagbasa ay ang utos ng Panginoong Diyos kay Moises na alalahanin ng sambayanang Israel ang kanilang paglilikas mula sa Egipto sa pamamagitan ng Pista ng Paskuwa. Dito inilaan ang mga paghahanda katulad ng pagpipinutra ng mga poste ng kanilang pinutuan gamit ang dugo ng mga kordero. Ito’y tanda na darating ang anghel ng Paskuwa upang sila’y iligtas at matikman ng mga Egipcio pati na si Faraon ang kapangyarihan ni Yawe. Kaya tuwing ika-14 ng Abril, ipinagdiriwang ng mga Hudyo ang Pista ng Paskuwa alang-ala sa kanilang paglilikas mula sa pagkaalipin ng mga mabagsik na bansa katulad ng Egipto. Ngunit sa mga nagdaang taon, ang bagong kordero ng Paskuwa ay ang ating Panginoong Hesukristo na siyang gumanap sa walang hanggang handog upang iligtas tayo sa pagkaalipin ng kasalanan. At ito’y nangyari sa pamamagitan ng kanyang Misteryong Paskwal.
Kaya maganda ang paalala ni San Pablo sa Ikalawang Pagbasa na ang bawat Misa na ating pinagsasaluhan, ito ay ang paggunita sa Kamatayan at Muling Pagkabuhay ng ating Panginoong Hesukristo. Kaya ang gabi na ibiniyaya niya sa atin ang Eukaristiya, ipinagkaloob din niya sa atin ang mga Pari na magiging katuwaan niya upang ikonsagrahin ang tinapay at alak na maging tunay na kanyang Katawan at Dugo. At sabi nga ni Pablo na tuwing tayo’y nakikisalo sa 2 sangkap na iyan, ipinahahayag natin na si Kristo’y tunay ngang namatay at muling nabuhay, at hinahangad natin balang araw ang kanyang muling pagbabalik sa wakas ng panahon.
Ang Eukaristiya ay isang hamon ng pag-ibig katulad ng ipinamalas ng Diyos nang ibigay niya ang kanyang Bugtong na Anak. Makikita natin sa Misa ng gabi ng Huwebes Santo ang paghuhugas ng paa ng 12 taong kumakatawan sa 12 Apostol (mas maaari kung sila’y mga kalalakihan). Ito’y tanda ng Ebanghelyong binasa na hinugasan ni Hesus ang paa ng 12 Apostol bilang paalala na ang kanyang pagka-Mesiyas ay nakasentro sa pagmamahal at paglilingkod. Iniatas niya sa mga alagad na katulad ng ginagawa niya, sila rin ay maglingkod sa isa’t isa at sa kanilang kapwa. Ang dakilang pagtubos ni Kristo ay tanda ng kanyang paglilingkod sa atin katulad ng sinabi niya, “Ang Anak ng Tao ay naparito, hindi upang paglingkuran kundi upang maglingkod at ibigay ang kanyang buhay sa ikatutubos ng lahat” (kabanata 10, bersikulo 45).
Minahal tayo ng Ama katulad ng pagmamahal ng Anak sa atin kaya inialay niya ang kanyang buhay sa Krus, kaya ang hamon at atas sa atin ay magmahalan tayo. At sa paghuhugas ng paa, ang pagmamahal ay nakikita sa ating pagpapakumbaba at paglilingkod sa isa’t isa. May kaibahan ang pagiging “pinuno” sa pagiging “boss”. Kapag sinabi nating “boss”, siya ang may karapatang mag-utos at maghari sa isang grupo. Subalit kapag sinabi nating “pinuno”, siya ang namumuno sa grupo at higit diyan ay isang gabay at alalay ng bawat miyembro. Iyan ang naging halimbawa ni Hesus kaya siya’y Hari ng Sansinukob.
Kaya tayo’y dumadalo ng Misa upang paalalahanin sa atin na tayo’y magkapatid sa iisang Panginoon. At ngayong Semana Santa, isabuhay natin ang diwa ng Misteryong Paskwal sa pagsunod sa halimbawa ni Hesuskristo na magpakumbaba at maglingkod bilang pagmamalas ng ating pagmamahal sa bawat isa.
PAGNINILAY
Jesus Tells us to be HUMBLE.
“Kung hindi kita huhugasan, wala kang kaugnayan sa akin,”
A TRUE mark of a Christian Believer is Humbleness.
PAGNINILAY
Ang Huwebes Santo ay tungkol sa pag-ibig at pagkakawanggawa, kung saan si Hesus ang tunay na sagisag ng mga ito. Ang puso ng pagkakawanggawa ay pagpapatawad. Isa sa pinakamahirap na gawain ng pagkakawanggawa ay ang pagpapatawad sa mga nakasakit sa atin at ang pakikipagkasundo sa kanila. Madaling pinatawad tayo ni Hesus sa ating mga kasalanan at pagkukulang. Gayon din ang dapat nating gawin, maghain ng kapatawaran sa mga nagtaksil sa atin, lalo na dahil sa kahinaan, upang magkaroon ng pagkakasundo at kagalingan. Marami sa atin ang katulad ni Pedro, hindi kayang tanggapin o kilalanin ang ating mga kahinaan. Kung tayo ay nagsisisi, makatitiyak tayo ng walang pasubaling pagpapatawad sa atin ng Diyos. Ang Diyos ay hindi sumusuko sa atin kahit gaano tayo nagkasala. Hindi siya sumuko kay Hudas o Pedro. Sa pagtanggap ng kapatawaran ng Diyos ng walang pasubali, tinatawag din tayong magpatawad sa iba. Maaari na ba tayong magbigay ng kapatawaran sa mga nagkasala sa atin? Nawa’y maalala natin ang magbigay ng isang maliit na aksyon ng pag-ibig habang ipinagdiriwang natin ang dakilang regalo ng pag-ibig na si Hesus noon at ngayon!
Panginoong Hesus, tulungan Mo kaming tularan ang Iyong halimbawa ng mapagmahal na paglilingkod. Amen.
***
PAGNINILAY SA MABUTING BALITA ni Jess C. Gregorio:
Ang Diyos ay naging tao upang maging ehemplo. Manguna upang sundin. Hindi kaya ng tao kaya nagbahagi mismo ng Kanyang kapangyarihan. Isang pagpapakasakit at pagkamatay para maibahagi ang pagmamahal na hindi kayang gayahin kung wala ang Espiritu sa ating puso’t damdamin. Ang Huling Hapunan ay may kakaibang turo na pang matagalan. Pang habang panahon. Ginawa ni Hesus ang dapat tularan. Na ang lahat ng sumusunod sa Kanya ay dapat maging tagapagsilbi kung gusto manguna. Magkaroon ng kababaang loob kahit nagtatamasa ng kakaibang kapangyarihan. Magmahal na walang kapalit, hugasan ang madumi na hindi umaangal, maging alila ng mga pinangungunahan. Nauunawaan ba natin ang tanong Niya? Malalaman natin kung tayo ay kasama Niya sa bawat Banal na Misa. Kung malayo tayo paano tayo matututo? Kung ayaw na natin siyang makita, paano natin maiintindihan ang Buhay? Kaya ba natin mag isa? Baka tayo paglaruan ng kalaban. Sa Huling Hapunan, Katawan at Dugo ni Kristo sa atin ay ibinigay, ang ating pag asa at kalinawagan. Ang sinumang hindi kumain ng Kanyang Laman at uminom ng Kanyang Dugong umagos sa sanglibutan ay mawawalan ng bahagi sa kaligtasan. Siya ang lahat sa Banal na Misa. Hindi ang pari. Hindi ang marites nating kapitbahay. Hindi ang nanay na maingay o ang tatay na makulit umakay. Ang lahat ng tao ay si Kristo kasama na tayo. Lahat ng totoo ay sasambulat at ating mararamdaman, lumapit lang tayo. Wala ng mas mainam pa gawin maliban sa pakikisama sa isang tunay na nagmamahal sa atin. Kahit malimutan andiyan lang siya naghihintay sa atin. Hinihintay tayo sa Huling Hapunan para mahugasan mga paa nating naitapak sa putikan. Halina at magsama-sama, sa araw na ito katagpuin si Hesus sa Banal na Misa, masdan nating mabuti at tularan Siya sa kanyang paghuhugas ng mga mabaho at naputikang mga paa.
PAGNINILAY
Jesus Tells us to be HUMBLE.
“Kung hindi kita huhugasan, wala kang kaugnayan sa akin,”
A TRUE mark of a Christian Believer is Humbleness.