Podcast: Download (Duration: 6:44 — 8.6MB)
Lunes ng Ika-6 na Linggo sa Karaniwang Panahon (II)
Santiago 1, 1-11
Salmo 118, 67. 68. 71. 72. 75. 76
Poon, ako’y kahabagan
upang mabuhay kailanman.
Marcos 8, 11-13
Subscribe to Awit at Papuri Communications YouTube Channel
Monday of the Sixth Week in Ordinary Time (Green)
UNANG PAGBASA
Santiago 1, 1-11
Ang simula ng sulat ni Apostol Santiago
Mula kay Santiago, alipin ng Diyos at ng Panginoong Hesukristo:
Ipinaaabot ko ang aking pagbati sa mga hinirang ng Diyos, mga hinirang na nasa iba’t ibang bansa.
Mga kapatid, magalak kayo kapag kayo’y dumaranas ng iba’t ibang pagsubok, sapagkat alam ninyo na lalong magiging matatag ang inyong pananampalataya matapos ninyong pagtagumpayan ang mga pagsubok na iyan. At dapat kayong magpakatatag hanggang wakas upang kayo’y maging ganap at walang pagkukulang. Ngunit kung kulang ng karunungan ang sinuman sa inyo, humingi siya sa Diyos at siya’y bibigyan; sapagkat ang Diyos ay saganang magbigay at di nanunumbat. Subalit ang humihingi’y dapat manalig at huwag mag-alinlangan; sapagkat ang nag-aalinlangan ay parang alon sa dagat na itinataboy ng hangin kahit saan. Huwag umasang tatanggap ng anuman mula sa Panginoon ang taong pabagu-bago ang isip at di alam kung ano ang talagang ibig.
Ikararangal ng dukhang kapatid ang pagkakataas sa kanya ng Diyos, at ng mayamang kapatid ang pagkakababa sa kanya, sapagkat ang kayamanan ay lilipas, gaya ng bulaklak ng damo. Ang damo’y natutuyo sa matinding sikat ng araw; nalalagas ang kanyang mga bulaklak at kumukupas ang kanyang ganda. Gayun din naman, ang mayaman ay mamamatay sa gitna ng kanyang mga kaabalahan.
Ang Salita ng Diyos.
SALMONG TUGUNAN
Salmo 118, 67. 68. 71. 72. 75. 76
Poon, ako’y kahabagan
upang mabuhay kailanman.
Ang sariling dati-rati’y namumuhay nang baluktot,
nang ako ay parusahan, salita mo ang sinunod.
Poon, ako’y kahabagan
upang mabuhay kailanman.
Kay buti mo, Panginoon! Kay ganda ng iyong loob,
sa akin ay ituro mo ang bigay mong mga utos.
Poon, ako’y kahabagan
upang mabuhay kailanman.
Sa akin ay nakabuti ang parusang iyong dulot,
pagkat aking naunawang mahalag ang ‘yong utos.
Poon, ako’y kahabagan
upang mabuhay kailanman.
Higit pa sa ginto’t pilak nitong buong sanlibutan,
ang mabuting idudulot ng bigay mong kautusan.
Poon, ako’y kahabagan
upang mabuhay kailanman.
Nababatid ko, O Poon, matuwid ang iyong batas,
kahit ako’y pagdusahin, nananatili kang tapat.
Poon, ako’y kahabagan
upang mabuhay kailanman.
Aliwin mo sana ako niyang pag-ibig mong lubos,
katulad ng binitiwang pangako sa iyong lingkod.
Poon, ako’y kahabagan
upang mabuhay kailanman.
ALELUYA
Juan 14, 6
Aleluya! Aleluya!
Ikaw, O Kristo, ang Daan,
ang Katotohana’t Buhay
patungo sa Amang mahal.
Aleluya! Aleluya!
MABUTING BALITA
Marcos 8, 11-13
Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Marcos
Noong panahong iyon, may dumating na mga Pariseo at nakipagtalo kay Hesus. Ibig nilang masilo siya kaya hiningi nila na magpakita si Hesus ng isang tanda mula sa langit. Napabuntong-hininga nang malalim si Hesus at ang wika, “Bakit naghahanap ng tanda ang lahing ito? Sinasabi ko sa inyo: hindi sila pagpapakitaan ng anumang tanda.” Iniwan niya sila, at pagkasakay sa bangka ay tumawid sa ibayo.
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
Pages: 1 2
« Linggo, Pebrero 11, 2024
Martes, Pebrero 13, 2024 »
{ 5 comments… read them below or add one }
PAGNINILAY: Sinisimula natin sa Unang Pagbasa ang Sulat ni Apostol Santiago (hindi ang kapatid ni San Juan na anak ni Zebedeo), Apostol ni Kristo at unang obispo ng Jerusalem. Sa mga pagpapahayag ni Santiago sa kanyang mga sulat, palaging inaanyayahan niya ang kanyang mga tagapakinig na maging matatag at maayos ang kanilang pamumuhay bilang mga Kristiyano tungo sa pagkakaroon ng tunay na pananampalataya sa Panginoong Diyos at sa Panginoong Hesukristo. Sa pasimula ng kanyang panunulat ngayon, ipinahayag niya ang kahalaghaan ng pagiging matatag at mapagmatiis sa kabila ng mga pagsubok at suliranin sa buhay. Ibig sabihin ni Santiago na ang buhay ay hindi madali tungo sa nais paroroonan ng isang tao. Madalas ang karamihan ay nais makamit ang tagumpay, impluwensiya, at kayamanan upang magkaroon ng kaginhawaan ng buhay, na parang bagang itong mga hinahangad na makamundong bagay ay tila nga bang nagpapasaya sa isang tao. Subalit para sa Apostol, hindi palaging ganyan ang pamumuhay ng isang tunay na Kristiyano sapagkat lahat ng tao ay dumadaan muna sa mga pagsubok at hamon ng buhay bago pa man siya umangat at makamit ang mga kaginhawaan. At kung ang isang tao ay nagtitiis at tunay na nagsisikap sa kabutihan at kagandahang-loob, ang gantimpala niya ay higit sa anumang bagay ay ang Panginoon at ang kanyang kaloob na buhay na walang hanggan sa kalangitan.
Ang Ebanghelyo ay paalala na ang Diyos ay nagbibigay ng tanda ng kanyang pagmamahal. Hindi ito lingid ng mga eskriba at Pariseo na tutuksuhin si Hesus upang humiling ng palatandaan. Kaya hindi siyang nagpakita ng anumang tanda sa kanila. Nais ipunto ni Kristo na upang makilala natin siya at ang kanyang Ama, hindi natin kailangang humiling ng tanda o himala, kundi maging palantandaan ng kabutihan sa bawat tao. Kahit tayo pa ay nabigo o nagkasala, tayo ay patuloy na nililingap mula sa kahinaan upang maging malakas sa pananamapalataya, pag-asa, at pag-ibig.
PAGNINILAY
Naaalala ba natin ang mga panahon na gusto o kailangan din natin ng tanda mula sa Diyos? Kung nakatanggap tayo ng isang senyales, nagpasalamat ba tayo sa Diyos o ipinapalagay natin na ito ay nagkataon lamang? Maraming beses na hindi natin nararamdaman ang presensya ng Diyos. At kung minsan, maaari nating maramdaman na ang Diyos ay daan-daang milyong milya ang layo.
Binibigyan tayo ni Hesus ng mga tiyak na palatandaan ng Kanyang pang-araw-araw na presensya sa ating buhay. Ang Eukaristiya ang pinaka makapangyarihang tanda dahil naglalaman ito ng May-akda ng tanda Mismo. Inihahayag din sa atin ni Hesus sa Salita, sa Kanyang Simbahan, sa Kanyang nilikha at maging sa pang-araw-araw na kalagayan ng ating buhay. Ang pananampalataya lamang ang magbubukas ng misteryong ito at magdadala sa atin sa karanasan ng pag-ibig ng Diyos.
Huwag sana tayong tumalikod sa Diyos. Ipagdasal natin ang isa’t isa na magtiwala at maniwala na ang Diyos ay kasama natin at binibiyayaan tayo – anuman ang ating nararamdaman!
Panginoong Hesus, buksan Mo ang aming mga mata sa Iyong nakapagpapagaling na presensya sa aming buhay. Amen.
PAGNINILAY
Ang mga Pariseo ay muling hinaras si Hesus. Nais nilang bigyan sila ni Hesus ng “tanda mula sa langit.” Sawang-sawa na si Hesus sa kanila at bumuntong -hininga mula sa “kalaliman ng espiritu.” Hindi maintindihan ni Hesus kung bakit hindi Siya mapaniwalaan ng mga Pariseo ng walang tanda.
Naaalala natin ang mga panahon na gusto o kailangan din natin ng palatandaan mula sa Diyos. Kung nakatanggap tayo ng isang senyales, nagpasalamat ba tayo sa Diyos o ipinapalagay natin na ito ay nagkataon lamang? Ang buhay ay hindi malinis o malinaw. Maraming beses na hindi natin nararamdaman ang presensya ng Diyos. At kung minsan, maaari nating maramdaman na ang Diyos ay daan-daang milyong milya ang layo. Paano tayo tutugon sa pakiramdam ng kakulangan? Huwag sana tayong tumalikod sa Diyos. Nawa’y patuloy tayong magtiwala. Nawa’y ipagdasal natin ang isa’t isa na magtiwala at maniwala na kasama natin ang Diyos at binibiyayaan tayo ng Diyos – anuman ang nararamdaman natin!
Panginoong Hesus, buksan Mo ang aming mga mata sa Iyong nakapagpapagaling na presensya sa aming buhay. Amen.
***
Pagninilay sa Mabuting Balita ni Jess C. Gregorio:
Ang mga tao ay sumusunod sa mga tuntunin at regulasyon na kinatha ng kanilang kapwa tao. Na kung hindi naaayon ay hindi paniniwalaan. Maghahanap ng tanda na maipapakita para maintindihan. Ngunit ang isipan at kakayahan ng tao ay may hangganan. Kahit na ang simpleng patunay na maaaring gawin ng Diyos ay sadyang hindi maiintindihan. Kaya napa-buntong hininga na lang si Hesus at lumisan. Magiging walang silbi ang lahat ng katotohan sa isang tao kung wala ang Espiritung nagbibigay ng kabanalan. Ang pakay ng mga Pariseo ay isang kabuktutan. Masilo siya at mapahiya sa karamihan. Ang puso at isipan ay hindi tama. Bakit nga ba niya papatulan? Sa panahon ngayon sa bisa ng Kapangyarihan ng Banal na Espiritu, ang tanda na hinahanap, ang patibay ng Langit na ninanais ay nasa ating puso na, mababatid natin kahit sa isang simpleng panalangin.
Santiago 1, 1-11
Salmo 118, 67. 68. 71. 72. 75. 76
Marcos 8, 11-13
Kung tayo ay namuhay noong panahon ni Hesus, tayo kaya ay maniniwala nang buo sa Kanya, o isa tayo sa mga hihingi ng signs and wonders mula sa Kanya? Ano kaya ang dahilan ng mga Pariseo? Bakit ba naghahanap ng mga tanda ang isang tao mula sa Diyos, sa kabila ng mga biyaya na kanyang natanggap?
Una, They want grand signs and wonders just like the former prophets. Gustong mapatunayan ng mga Pariseo na si Hesus ay mula sa Diyod. dahil may mga unang propeta na naghati ng dagat (Moses) at nagpaulan ng apoy mula sa langit (Elijah). Gusto nilang ihambing kung ano ang kakayanan ni Hesus kumpara sa mga dakilang propeta ng Israel. Ngunit nabubulagan yata sila? Napakarami ng ginawa ni Hesus at nangaral pa Siya. Napakaraming tinupad ni Hesus na propesiya, pero hindi nila ito pinaniwalaan.
Pangalawa. They want the confirmation on the truth of God. Para nilang tinetest ang Panginoon. Yung mga taong sobrang skeptical, they will never believe unless they saw it with their own eyes. Ayaw nila na may witness lang na nakakita, gusto nila na sila mismo ang makakita. Hindi sila magsusubmit sa isang idea lalo na tungkol sa Diyos kung hindi ito accompanied ng signs and wonders. Example ay yung mga taong kitang kita na ang beauty at intellect ng isang tao, pero naniniwala pa rin na galing tayo sa unggoy. Which leads to the 3rd reason.
3rd reason is para maexcuse ang kanilang hindi paniniwala. Unbelief. No proof, no belief. Ang mahirap lang nito ay kagaya ng sinabi ni St. Paul, “For since the creation of the world God’s invisible qualities—his eternal power and divine nature—have been clearly seen, being understood from what has been made, so that people are without excuse.” (Romans 1:20-21). Pagdating naman kay Hesus, nagpalayas Siya ng mga demonyo. Pero ang mga Pariseo ay pinaratangan pang si Beelzebul ang Panginoong Hesus. Nagpagaling sa maysakit, nakakita ang bulag, nagsalita ang mga pipi, binuhay ang patay, pero ni kaunting pananampalataya, hindi sila tinablan.
Pinush pa rin nila ang kanilang unbelief. Sa kabila ng mga pagpapagaling ni Hesus, sa kabila ng pagpapakain Niya sa higit 5000 katao sa ilang na lugar, sa kabila mga karunungang inilahad Niya sa mga tao… Matapos ng lahat ng ito’y hinamon Siya ng mga Pariseo at humingi ng tanda mula sa langit. They chose to be blind. Religious practices and traditions and laws ang mas nanaig sa kanilang paniwalaan kesa sa pananampalataya kay Kristo. Jesus described these people as a wicked and adulterous nation! ““A wicked and adulterous generation asks for a sign! But none will be given it except the sign of the prophet Jonah.” Mt 12:39
Ngunit mapalad ang mga naniwala kahit hindi nakakita ng himala. “Jesus told him, ‘Because you have seen me, you have believed; blessed are those who have not seen and yet have believed’” (John 20:29). Katulad ng mga Samaritano, “And because of his words many more became believers.” (Jn 4:41)
Maging katulad tayo ng mga Samaritanong ito. Na kahit walang mirakulong nakita ay naniwala sa Panginoon! Dahil dito nabubusog, nasasatisfy ang Diyos na sa ati’y lumikha at nagligtas! Amen.
For every problem in life:
Thank you, Lord, for this trial.
Help me to grow in Faith,
so I can master enough courage and
overcome this trial. Amen.