Podcast: Download (Duration: 6:10 — 3.4MB)
PANALANGIN NG BAYAN
ANG PAGDADALA KAY MARIA SA TEMPLO
Sa araw na ito, sa paggunita natin sa Pagdadala kay Maria sa Templo, hilingin natin sa Ama na ipagkaloob sa atin ang biyaya ng pagiging bukas-loob sa pag-aalay ng ating buhay sa Diyos.
Panginoon, dinggin mo ang aming panalangin.
o kaya
Panginoon, baguhin Mo kami upang maging katulad ni Maria, aming ina.
Ang paglilingkod ng mga lalaki at babae nawa’y ialay ng Simbahan bilang karapat-dapat na handog sa Diyos, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang lahat ng sumasampalataya kay Kristo nawa’y dinggin ang tinig ng Diyos na nananawagan sa lahat upang maging banal, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang halimbawa ni Maria nawa’y magningning sa pamamagitan ng buhay ng mga taong itinalaga sa Diyos, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga maysakit at mga nagdurusa nawa’y maramdaman ang presensya ni Kristo sa pamamagitan ng ating nakapagpapasiglang presensya, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga yumao nawa’y maging karapat-dapat ang kanilang sakripisyo sa pamamagitan ng ating matuwid na pamumuhay, manalangin tayo sa Panginoon.
Panginoon, ipagkaloob mo na kami, tulad ni Maria, ay tumugon ng pagsang-ayon sa iyong kalooban at tuparin ito sa aming mga buhay. Hinihiling namin ito sa pamamagitan ni Kristo na aming Panginoon. Amen.
Pages: 1 2
« Miyerkules, Nobyembre 11, 2020
Lunes, Nobyembre 23, 2020 »
{ 5 comments… read them below or add one }
Reflection: The Liturgical Year is approaching its culmination. Tomorrow marks the last Sunday in Ordinary Time with the Great Feast of Jesus’ Sovereign Kingship. And after that, we will enter a new Liturgical Year with the Season of Advent, four weeks of preparing for the coming of Christ in history (Christmas), majesty (Parousia), and mystery (manifestation in everyday living). That is why the Month of November in honor of the dead focuses on the eschatological signs that remind us that we will undergo these last realities of life. The Gospel Reading depicts to us our belief in the resurrection from the dead, the core of our Christian faith. The Sadduccees are a religious party of the Jews that study the Mosaic Law. Although for them, they do not belief in such concept on afterlife. They impose a question to Jesus because their motive like the Pharisees and scribes is to entrap him. They propose a situation of the death of 7 brothers who married a woman after one another’s own death, having no child, and which among them is the real husband of the woman. Jesus replies that they’re are no longer husbands and wives in heaven, for they are now children of God and heirs of the promise of eternal life. It is an affirmation that while God has the sole authority to annihilate life, he also has the capacity to grant us the promise of eternal life after death. So Christian Death is an expression of our faith in the resurrection from the dead. We believe that our lives on earth will not end just in death, but there is an anticipation of life after this stage, and that is eternal life. And it is not good enough to profess your Christian identity without believing in this core of our faith. Christ is the firstfruits of our hopeful anticipation that he triumphly rose again and conquered sin and death to give us new life and new hope. His Ascension into Heaven signifies a dwelling place prepared for us after our earthly lives. But of course in the field of Eschatology, there are different realities wherein individuals will undergo based from how they adapt to the signs of the times. It is a matter for us to determine whether we are living accordingly to the will of the Lord. And let us not forget to accept his kingship in our minds and hearts.
Mula kay Fr. Rey Anthony Yatco:MAGANDANG BALITA NGAYON – SABADO IKA-33 LINGGO SA KARANIWANG PANAHON
LUKAS 20:27-40 Noong panahong iyon, sinabi ni Hesus, “Sa buhay na ito, ang lalaki at mga babae’y nag-aasawa, ngunit ang lalaki’t babaeng karapat-dapat na muling buhayin para sa kabilang buhay ay hindi na mag-aasawa. Hindi na sila mamatay sapagkat matutulad sila sa mga anghel. At sila’y mga anak ng Diyos yamang muli silang binuhay. Maging si Moises ay nagpapatunay na muling binubuhay ang mga patay. Sapagkat sa kanyang kasaysayan hinggil sa nagliliyab na mababang punongkahoy, ang Panginoon ay tinawag niyang ‘Diyos ni Abraham, Diyos ni Isaac at Diyos ni Jacob.’ Ngunit ang Diyos ay hindi Diyos ng mga patay kundi ng mga buhay – sa kanya’y buhay ang lahat.” Sinabi ng ilan sa mga eskriba, “Magaling ang sagot ninyo, Guro!” At wala nang nangahas na magtanong sa kanya ng anuman.
MAGNILAY: Ang muling pagkabuhay ay lohikal na bunga ng pag-ibig ng Diyos. Ano ang saysay ng lahat nating pagmamahal at pagsisilbi sa Diyos at sa kapwa kung sa huli’y mamatay lang tayo at maglalaho? Ang Diyos ay pag-ibig at ang pag-ibig ay nananatili. Buhay at buhay na di magwawakas ang tanging kaloob na nararapat sa pag-ibig. Nagmamahal tayo para mabuhay. Ang pag-ibig ang patunay na mayroong Diyos at mayroong buhay na walang hanggan.
MANALANGIN: Panginoon, ipalasap mo sa amin ang pag-ibig mong hindi kailanman magwawakas.
GAWIN: Mamuhay ka na ngayon sa liwanag ng buhay na walang hanggan na darating.
Ang buhay na walang hanggan ay ang pangako ng Diyos na kakamtin ng tao pagkatapos na mamatay ang ating katawang lupa pero dapat tayong magsisi sa ating mga nagawang kasalanan at gumawa ng mabuti dito sa lupa para makamtan natin ang pangako ng Panginoon. Amen
hindi kamatayan ang katapusan bagkus ito ay simula ng bagong buhay sa kabila . . . kaya nga tinatawag nating – sumakabilang – buhay!
Pagninilay: Ang buong buwan ng Nobyembre ay inaalay para sa mga Yumaong Kristiyano, kasama na dito ang lahat ng ating mga mahal sa buhay na pumanaw na. Noong una at ika-2 ng buwang ito, inalala natin sila sa ating mga panalangin, ipinagmisa, at binista ang kanilang mga puntod dala ang mga kandila at bulaklak. Patuloy nating sila ginugunita sa buong Nobyembre dahil sa Panginoon na buhay. Ibig sabihin na may pag-asa pang naghihintay para sa atin matapos tayong papanaw sa mundong ito.
At ito’y pinatototoo ng Panginoong Hesus sa Ebanghelyo bilang pahayag na mayroon ngang “muling pagkabuhay,” na ito naman ay hindi pinaniniwalaan ng mga Saduceo. Kaya nagbanggit sila ng isang sitwasyon kung saan 7 magkapatid na lalaki ay nagpakasal sa iisang babae matapos mamatay ang isa, ngunit hindi nagkaanak. Kaya pagdatng ng “pagkabuhay na mag-uli”, kanino raw sa 7 magkapatid ang kikilaning asawa. Tugon ni Hesus na hindi kailanma’y sila’y kasal habambuhay kapag nasa kabilang buhay na. Kaya ang pagsasama ng babae at lalaki bilang mag-asawa ay hanggang sa mundo nito lamang. Subalit sa kabilang buhay, lahat ng tao ay magiging pantay na tatawaging anak ng Kataas-taasang Diyos. Ito’y patunay na mayroon talagang pag-asang naghihintay sa pamamagitan ng biyaya ng buhay na walang hanggan. At ito’y patotoo na ang Panginoon ay Diyos ng buhay, hindi ng patay, sapagkat ang lahat sa kanya ay tunay na buhay.
Kaya nga n’ung si Hesus ay namatay sa Krus at inilibing, siya’y nabuhay na mag-uli upang ipamalas sa atin na wala nang kamandag ang kamatayan na manatiling tapos ang ating buhay. Kaya huwag po tayong matakot sa kamatayan sapagkat lahat tayo ay papanaw sa daigdig na ito. Subalit lahat tayo ay muling mabubuhay at kakamtan ang kaligayan ng buhay na walang hanggan sa kalangitan.
Kaya nawa maging makabuluhan ang ating buhay dito sa lupa upang patuloy natin ang pagpapalaganap ng Paghahari ng Panginoon na nasa Langit.