Podcast: Download (Duration: 8:45 — 6.2MB)
Sabado ng Ika-5 Linggo sa Karaniwang Panahon (I)
Genesis 3, 9-24
Salmo 89, 2. 3-4. 5-6. 12-13
Poon, amin kang tahanan
noon, ngayon at kailanman.
Marcos 8, 1-10
Subscribe to Awit at Papuri Communications YouTube Channel
Saturday of the Fifth Week in Ordinary Time (Green)
UNANG PAGBASA
Genesis 3, 9-24
Pagbasa mula sa aklat ng Genesis
Tinawag ng Panginoon Diyos ang lalaki at tinanong,
“Saan ka naroon?”
“Natakot po ako nang marinig ko kayong nasa hardin; nagtago po ako sapagkat ako’y hubad,” tugon ng lalaki.
“Sinong may sabi sa iyong hubad ka?” tanong ng Diyos. “Bakit kumain ka ba ng bungang ipinagbabawal ko?”
“Kasi, pinakain po ako ng babaing ibinigay ninyo sa akin,” tugon ng lalaki.
“Bakit mo naman ginawa iyon?” tanong ng Diyos sa babae.
“Mangyari po’y nilinlang ako ng ahas, kaya ako natuksong kumain,” tugon naman niya.
At sinabi ng Panginoon sa ahas:
“Sa iyong ginawa’y may parusang dapat,
na tanging ikaw lang yaong magdaranas;
ikaw ay gagapang, ang hatol kong gawad,
at alikabok ang pagkaing dapat.
Kayo ng babae’y laging mag-aaway,
binhi mo’t binhi niya’y laging maglalaban.
Ito ang dudurog ng ulo mong iyan,
at ang sakong niya’y ikaw ang tutuklaw.”
Sa babae nama’y ito ang salaysay:
“Sa pagbubuntis mo ay mahihirapan,
lalo kung sumapit ang ‘yong pagluluwal;
ang lalaking ito na asawang hirang,
susundin mong lagi habang nabubuhay.”
Hinarap naman ng Diyos si Adan at ganito ang sinabi:
“Pagkat nakinig ka sa asawang hirang nang iyong kainin yaong bungang bawal;
sa nangyaring ito, ang lupang tanima’y
aking susumpain magpakailanman,
ang lupaing ito para pag-anihan
pagpapawisan mo habang nabubuhay.
Mga damo’t tinik ang ‘yong aanihin,
halaman sa gubat ang iyong kakanin;
upang pag-anihan ang iyong bukirin,
magpakahirap ka hanggang malibing.
Yamang sa alabok, doon ka nanggaling
sa lupang alabok ay babalik ka rin.”
Eva ang itinawag ni Adan sa kanyang asawa, sapagkat ito ang ina ng sangkatauhan. Ang mag-asawa’y binigyan ng Panginoon ng mga damit na yari sa balat ng hayop.
Sinabi ng Panginoon: “Katulad na natin ngayon ang tao, sapagkat alam na niya ang mabuti at masama. Hindi na siya dapat tulutang kumain ng bungangkahoy ng buhay at baka hindi na siya mamatay.” Kaya, pinalayas sa halamanan ng Eden ang tao upang magbungkal ng lupang kanyang pinagmulan.
Pinalayas nga siya ng Diyos, at sa dakong silangan ng halamanan ng Eden ay naglagay siya ng bantay na kerubin. Naglagay rin siya ng espadang nagniningas upang hindi malapitan ninuman ang punongkahoy ng buhay.
Ang Salita ng Diyos.
SALMONG TUGUNAN
Salmo 89, 2. 3-4. 5-6. 12-13
Poon, amin kang tahanan
noon, ngayon at kailanman.
Wala pa ang mga bundok, hindi mo pa nilalalang,
hindi mo pa nililikha itong buong daigdigan,
ikaw noon ay Diyos na, pagkat ika’y walang hanggan.
Poon, amin kang tahanan
noon, ngayon at kailanman.
Yaong taong nilikha mo’y bumabalik sa alabok
sa lupa ay nagbabalik kapag iyong iniutos.
Ang sanlibong mga taon, ay para bang isang araw,
sa mata mo, Panginoon, isang kisapmata lamang;
isang saglit sa magdamag na ito ay dumaraan.
Poon, amin kang tahanan
noon, ngayon at kailanman.
Mga tao’y pumapanaw na para mong winawalis,
parang damo sa umagang tumubo sa panaginip.
Parang damong tumutubi, na may taglay na bulaklak,
kung gumabi’y nalalanta’t bulaklak ay nalalagas.
Poon, amin kang tahanan noon,
ngayon at kailanman.
Yamang itong buhay nami’y maikli lang na panahon,
itanim sa isip namin upang kami ay dumunong
hanggang kailan magtitiis na magdusa, Panginoon,
kaming iyong mga lingkod na naghihirap sa ngayon?
Poon, amin kang tahanan noon,
ngayon at kailanman.
ALELUYA
Mateo 4, 4b
Aleluya! Aleluya!
Ang tao ay nabubuhay
sa Salita ng Maykapal
na pagkaing kanyang bigay.
Aleluya! Aleluya!
MABUTING BALITA
Marcos 8, 1-10
Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Marcos
Noong mga araw na iyon, muling nagkatipon ang mga tao. Naubos na nila ang kanilang pagkain, kaya’t tinawag ni Hesus ang kanyang mga alagad, at sinabi sa kanila, “Nahahabag ako sa mga taong ito, sapagkat tatlong araw na ngayong kasama ko sila at wala na silang makain. Kung pauuwiin ko nang gutom, mahihilo sila sa daan – galing pa naman sa malayo ang ilan sa kanila.” “Saan po tayo kukuha ng tinapay dito sa ilang para magkasya sa ganito karaming tao?” tugon ng mga alagad. “Ilan ang tinapay ninyo riyan?” tanong ni Hesus. “Pito po,” sagot nila.
Ang mga tao’y pinaupo ni Hesus sa lupa. Kinuha niya ang pitong tinapay, at nagpasalamat sa Diyos. Pinagpira-piraso niya ang mga iyon at ibinigay sa mga alagad upang ipamahagi sa mga tao. Gayun nga ang ginawa ng mga alagad. Mayroon din silang ilang maliliit na isda. Muli siyang nagpasalamat sa Diyos, at iniutos niyang ibigay din iyon sa mga tao. Kumain ang lahat at nabusog; at nang tipunin nila ang mga pira-pirasong tinapay na lumabis, nakapuno sila ng pitong bakol na malalaki. At may apatnalibo ang kumain. Pinayaon ni Hesus ang mga tao, saka siya sumakay sa bangka, at nagtungo sa lupain ng Dalmanuta.
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
Pages: 1 2
« Sabado, Pebrero 11, 2023
Linggo, Pebrero 12, 2023 »
{ 5 comments… read them below or add one }
Reflection: The First Reading reminds us of the consequence of Original Sin. Not only did Adam and Eve eat the fruit out of pride to become like God, they also disobeyed God. That is why they were expelled from Eden, the Garden of Paradise. But throughout the course of history, God did not abandon humanity despite of its wickedness. He prophesied to the serpent of an enmity between it and a woman with her offspring (Cf. Protoevangelium or Genesis 3:15). This sign has been recognized by the Church as fulfilled in the Lord Jesus Christ, the seed of life, and the woman who gave birth is the Blessed Virgin Mary, the Immaculate Conception. She gave birth to the Savior who would defeat the power of evil at the Passion, Death, and Resurrection of Jesus, so that people would turn away from sin, believe in God, and do good works. Mary is the new Eve, wherein when Eve disobeyed God’s command, she obeyed God’s will at the Annunciation by submitting herself to it with faith, humility, and obedience.
The Gospel presents to us the Feeding of the Four Thousand. It has similar accounts with the Feeding of the Five Thousand, although the numbers are quite different, yet the sequence of events are the same. Jesus the Good Shepherd has a very moving heart of pity for the crowd, so he asks his disciples to feed them. They only found a few loaves, but Jesus takes them and blesses them. Then he distributes them to the disciples, who distribute them to the people who have consumed them and have been filled. Then they gather the leftover fragments, and Jesus dismisses the people who have eaten their fill. This miracle is attributed to the Sacrament of the Most Holy Eucharist, wherein we are spiritually nourished by our Lord Jesus Christ, the Word of God that became flesh and the Bread of Life. And we continue to ask the intercession of Mary, the woman who is like the ‘baker woman’ who gave birth to this life-giving bread in Bethlehem, “the House of Bread”, that we may continue to discern God’s will.
PAGNINILAY: Ang Unang Pagbasa ay ang masamang bunga ng kasalanang mana. Matapos suwayin ang Diyos ng ating mga unang magulang na sina Adan at Eba, sila ay nakatanggap ng mga kinahinatnan. At dahil diyan, pinalayas sila mula sa Hardin ng Eden, at hindi sila pinayagan na kumain ng bunga mula sa puno ng buhay.
Maaari magtaka tayo kung bakit hindi nakialam ang Diyos na ipahinto ang pagkalat ng kasalanan na parang virus na hindi mamamatay. Siguro makikita natin sa kwento ng Pagkahulog ng Tao na may mga bagay na hindi kanais-nais o nagdudulot ng paghihirap ay ngayo’y natural na nangyayari sa ating buhay. At kung babalikan natin ang kwento ng paglikha ng Diyos sa tao ayon sa kanyang larawan at kawangis, biniyayaan niya ito ng malayang kaloob: ang kakayahang gumawa ng mabuti, at talikdan ng masama. Kaya noong nangyari na nga ang ‘di magandang pangyayari ng pagkahulog ng tao sa kasalanan, hindi pinabayaan ng Panginoon ang kanyang nilikha dahil sa dignidad na ibinigay niya sa tao.
Mula sa Pagbasa, ang ika-15 bersikulo ay tinatawag ng mga dalubhasa sa pananampalataya bilang “Protoevangelium,” na nangangahulugang “ang unang Mabuting Balita”. Ito ay patungkol sa unang beses na naghayag ang Panginoong Diyos para sa pangakong katubusan ng tao mula sa kasalanan. At narinig natin ang simbolo ng pagkaapak ng babae sa ahas bilang alitan na ginawa ng Diyos sa pagitan ng kabutihang ating idangal at ng kasamaang dapat nating iwasan. Kaya ang larawan ng Immaculada Konsepsiyon ay napapahayag sa ating Mahal na Ina, na siya’y itinakda ng Diyos na ipaglihi nang walang bahid ng kasalanan upang isilang sa kanyang sinapupunang kalinis-linisan ang Tagapagligtas ng mundo, ang Anak na Diyos na ang Panginoong Hesukristo. Si Hesus na isinilang ng Mahal na Birhen ay tanda ng kaligtasan, na siyang itutupad sa kanyang Pagpapakasakit, Pagkamatay sa Krus, at Muling Pagkabuhay upang mabiyayaan tayo ng kaligtasan mula sa kasalanan, bagong buhay bilang mga anak ng Diyos Ama, at ang inaasam nating kaligayahan ng buhay na walang hanggan sa kalangitan.
Ang Ebanghelyo natin ngayon ay may pagkakahintulad sa Pagpaparami ng Panginoong Hesus ng limang tinapay at dalawang isda upang pakainin ang limang-libong tao, at sa huli ay nakadampot ang mga Apostol ng 12 bakol na tira. Subalit nakita natin na ito namang salaysay ay ang pagpaparami sa pitong tinapay upang pakainin naman ang apat na libong tao, at sa huli ay nakadampot sila ng 7 bakol na tira. Ngunit makikita natin sa 2 kababalaghang ito ang katauhan ni Hesus bilang maawaing pastol at ang Panginoong nagbibigay kaganapan ng buhay. Sa simula ng Ebanghelyo, natanaw niya ang napakaraming tao, kaya siya’y nagturo at naglinkod sa kanilang mga pangangailangan, lalung-lalo na sa pagpapagaling (bagamat hindi ito’y nabanggit sa pagpapakain sa 4000). At nakita niya na dahil sa dami ng tao at patakip-silim na ang araw, inutusan niya ang mga alagad na pakinin ang mga tao.
At nang maidala nila ang 7 tinapay sa Panginoon, dito sinasabi ng ating mga ninuno at dalubhasa sa pananampalataya ang pagbibigyang-halaga ni Kristo sa kanyang gawaing pang-Eukaristiya: kinuha ang tinapay, nagpasalamat sa Ama, pinaghati-hati ang tinapay, at ibinigay sa mga alagad upang ibahagi ang mga ito sa mga tao. Kaya ang 2 kababalaghang ito ay nagpapatunay na ang Panginoon ay nagbibigay ng kaganapan ng buhay. Kaya ang Sakramento ng Eukaristiya ay ang ating paglalasap tungo sa kaganapang iyon, na siyang ating makakamit sa huling araw daigdig patungo sa kanyang kaluwalhatian sa kalangitan. Patuloy niya tayong pinapabusog sa pamamagitan ng kanyang Salita at Katawan sa bawat Misa. Ang hamon sa atin ngayon ay kung paano tayo tutugon na makibahagi sa kanyang buhay, upang ibahagi rin natin siya sa bawat tao. Sinasabi ng ilang iskolar ng Bibliya na may malaking tiyansang nagbahagi rin ang mga taong nakinig at dumanas ng pag-ibig ni Hesus. Kaya nawa’y ibahagi natin din sa iba ang ating mga biyaya sa buhay, at kahit anumang mayroon tayo (maliit man o malaki, basta ito’y nagmumula sa ating mga puso).
Walang hindi kayang gawin ang ating Panginoong Hesus. Lagi Siyang nananalangin at nagpapasalamat sa kung anong meron sila. Tulad na lamang na ang tubig ay naging alak. Ngayon naman ay mula sa pitong tinapay at ilang maliliit na isda ay napakain nila ang apat na libo. Sa panahon natin ngayong may pandemya, lagi tayong makuntento at magpasalamat sa kung anong meron tayo. Kung meron pa tayong maibibigay sa ating kapwa, magbigay tayo ng may pagmamahal. Hindi tayo pababayaan ng Diyos tulad ng kanyang pinakain na apat na libo.
PLEASE SHARE AND SUBSCRIBE
“SAINTSPOT” on Youtube
https://youtube.com/watch?v=Ygn8TQmhOjg&si=EnSIkaIECMiOmarE
GOSPEL REFLECTION:
“Nahahabag ako sa mga taong ito, sapagkat tatlong araw na ngayong kasama ko sila at wala na silang makain. Kung pauuwiin ko nang gutom, mahihilo sila sa daan – galing pa naman sa malayo ang ilan sa kanila.” (Mark 8:2–3)
Kapag inuuna natin si Kristo, lahat ng iba pang mga pangangailangan ay natutugunan alinsunod sa probidensya ng Diyos. Sa Ebanghelyong ngayon, pinili ng mga taong kasama ni Hesus na unahin ang kanilang pananampalataya. Pinili nilang manatili kay Hesus sa kabila ng katotohanang wala silang makakain. Kasama Niya na sila sa loob ng tatlong araw at sila ay nagugutom, ngunit hindi sila nagpapakita ng mga palatandaan ng pag-alis. Sila ay naging labis na namangha sa ating Panginoon kaya ayaw nilang umalis. Ito ang naging batayan ni Hesus na makagawa siya ng milagro sa kanila.
Pagnilayan, ngayon, ang iyong mga priyoridad sa buhay. Ano ang mas mahalaga sa iyo? Ang iyong susunod na masarap na pagkain? O ang iyong buhay ng pananampalataya? Bagama’t ang mga ito ay hindi kailangang magkasalungat sa isa’t isa, mahalagang laging unahin ang iyong pag-ibig sa Diyos sa buhay. Isipin ang napakaraming tao na gumugol ng tatlong araw na kasama ni Jesus sa ilang na walang pagkain at subukang makita ang iyong sarili na kasama nila. Piliin mo rin ang kanilang pagpili na manatili kay Hesus, upang ang iyong pag-ibig sa Diyos ang maging pangunahing pokus ng iyong buhay.
Panginoon Hesus, alam Mo ang lahat ng aking pangangailangan at nagmamalasakit ka sa bawat aspeto ng aking buhay. Tulungan Mo akong magtiwala sa Iyo nang lubos na lagi kong unahin ang pagmamahal ko sa Iyo. Naniniwala ako na kung mananatili ako at una ka lagi sa lahat ng bagay sa buhay ko ay susunod ang lahat ng kaayusan at kagalakan na magmumula sayo. Hesus, nagtitiwala ako sa Iyo.
Hanggang kailan tayo mangangaral? Ang Panginoong Hesus ay namatay at muling nabuhay pero hindi na natin siya natagpuan ngayun. Kaya isa lang ang aking mahihiling sunduin niya ako sa huling hininga ng aking buhay dito sa lupa para ng sa langit.