Podcast: Download (Duration: 4:14 — 2.5MB)
PANALANGIN NG BAYAN
Ika-28 Linggo sa Karaniwang Panahon
Martes
Mulat sa ating pagiging hindi karapat-dapat, itinataas natin ang ating mga isip at puso sa Diyos Ama at inilalahad natin sa kanya ang ating mga pangangailangan.
Panginoon, dinggin mo ang aming panalangin.
o kaya
Panginoon, ibigay mo sa amin ang iyong espiritu.
Ang Simbahan, lalo na ang kanyang mga pinuno, nawa’y isapuso ang gawain ng pagbabago at pagbabalik-loob, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga opisyal ng gobyerno nawa’y magpakita ng tunay na malasakit para sa katarungan, dangal, at pagkakaisa, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga nagtatrabaho sa media nawa’y akayin ang mga tao sa katotohanan at isulong ang pinahahalagahan ng Ebanghelyo, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga maysakit nawa’y makatagpo ng pag-asa, kagalingan, lakas, at kasiyahan, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga tapat na yumao nawa’y bigyang gantimpala ng Panginoon sa kanilang tapat na paglilingkod ng walang hanggang kaligayahan, manalangin tayo sa Panginoon.
Ama naming Diyos, tulungan mo kaming ibigin at paglingkuran ka sa espiritu at katotohanan sa pamamagitan ni Kristo ang aming Daan. Hinihiling namin ito sa pamamagitan ni Kristong aming Panginoon. Amen.
Pages: 1 2
« Lunes, Oktubre 10, 2022
Miyerkules, Oktubre 12, 2022 »
{ 2 comments… read them below or add one }
Pagninilay: Ang mga Pariseo ay isa sa mga matinding kritiko ng ating Panginoong Hesukristo. Tingin nila siya’y lumalabag sa Kautusan ni Moises na kanilang dinagdagan ng 613 interpretasyon. Kaya sa maraming pagkakataon nais nilang subukin siya sa ipabitag at ipabintang, ngunit siya’y mas matalino kaysa sa kanila. Sa pagkakataong ito, ang Ebanghelyo ngayon ay isang paninuligsa ni Hesus sa mga Pariseo dahil sa kanilang pagkukunwari. Akala nila sila’y mas malapit sa Diyos, ngunit may dala silang intensyonng pagpapakilanlan ng publiko. Sila’y naghuhugas ng labas ng tasa bago ang loob nito ayon sa kanilang tradisyon, ngunit hinamon sila ni Hesus na linisin muna nila ang loob ng tasa bago ang labas. Makikita natin dito kung paanong binunyag ni Kristo ang totoong pag-uugali ng mga taong akalaing banal, ngunit may natatagong adyenda, lalung-lalo ang balak laban sa kanya. Hindi naman ninanais niya na sila’y parusahin o kaya patayin, kundi sila’y mabuksan ang mata at isipan na linisin muna ang kanilang bakuran. Siguro ganyan din ang hamon sa ilan sa atin, kahit tayo’y nasa bahay, komunidad, paaralan, Simbahan, Pamahalaan, at mga naglalakbay ng ibang bansa. Tayo ay tinatawag ni Hesus na magkaroon ng dalisay na puso at matapat na naglilingkod sa Diyos at sa kapwa-tao. Kaya sinasabi ni San Pablo sa Unang Pagbasa na sa kabila ng mga tradisyon natin sa relihiyon o kaya iba pang larangan ng mundo, dapat mayroon tayong panloob na espirituwalidad na mag-aakay sa atin sa matatag at mabuting pananampalataya sa Panginoon. At tayo’y ginagabayan ng Espiritu Santo na gawin ang inuutos ng Diyos nang may kababang-loob at para sa kanyang ikaluluwalhati, hindi upang para magyabang. Kaya nawa sa ating buhay, tayo’y tunay na mamuhay nang marangal at mabuti sa ating pananampalataya sa Diyos at pakikipagrelasyon sa kanya at kapwa-tao.
Pwede ihalintulad ang mabuting balita sa kasabihang “Pahirin muna ang muta sa ating mga mata bago ang sa iba”. Linisin muna natin ang ating sarili bago ang sa iba, gumawa tayo ng mabuti bago natin sabihan ang iba na magpakabuti. Ang paggawa ng mabuti at ang magandang hangarin para sa ating kapwa ay dapat nanggagaling sa ating puso hindi lamang dahil may nakakakita kaya tayo gagawa ng mabuti. Hindi nawawala sa isip ko yung isang pangyayaring aking nasaksihan nung panahon na sumasama pa kami ng aking asawa at anak sa Bisita Iglesia. Nung oras na ng pananghalian humanap na kami ng lugar na makakainan dun sa paligid ng isang simbahan. Simpleng pagkain lang ang aming baon pero di mawawala ang itlog na nilaga kasi pinakamadali itong ihanda, at ng may lumapit sa amin na mag amang namamalimos ay yung itlog na nilaga ang aking ibinigay. Nagkataon may isang grupo na malapit sa amin na napakaraming baong pagkain na parang nagpunta sa piknik at isa sa kanilang baon ay ang halabos na sugpo (malalaking hipon). Lumapit dun yung mag amang pulubi na marumi at nanghingi binigyan naman nila ng ibang pagkain pero ayaw pa ring umalis ng mag ama nag antay pa at humihingi pa ng sugpo na syang ikinainis nung grupo. Napaisip ako at naitanong ko sa aking sarili bakit kaya parang kinulang ang grupo sa pang unawa sa taong kapuspalad , gayung ang sinamahan naman nilang activity ay para naman sa Diyos at indulhensya para magkamit ng kapatawaran sa mga nagawang kasalanan. Sa pagkakataong iyon, ipinakita nung grupo ang tunay nilang pag uugali, na di kayang unawain ang tulad ng mga pulubi na maaaring dahil sa kakapusan sa buhay ay talagang ayaw umalis hanggat di sila binibigyan ng sugpo na di pa nila natitikman.sa buhay nila. Ano ba namang bigyan ng tig isa man lang yung mag ama pero talagang ipinagtabuyan. Sa dami ng biyaya ng Diyos sa grupong iyon, di man lang ba nila kayang unawain ang inugali ng mga pulubi, at kadalasan talaga iniiwasan ng mga tao ang mga pulubi na pwede namang bigyan kahit maliit lang na halaga. Sa ganitong pagkakataon natin malslaman kung nanatili sa ating kalooban ang paghahari ng Diyos sa ating puso. Good day everyone, God bless us all!