Podcast: Download (Duration: 6:59 — 3.3MB)
Ika-24 na Linggo sa Karaniwang Panahon (K)
Exodo 32, 7-11. 13-14
Salmo 50, 3-4. 12-13. 17 at 19
Babalik ako sa Ama,
pagkat ako’y nagkasala.
1 Timoteo 1, 12-17
Lucas 15, 1-32
o kaya Lucas 15, 1-10
Subscribe to Awit at Papuri Communications YouTube Channel
Twenty-fourth Sunday in Ordinary Time (Green)
UNANG PAGBASA
Exodo 32, 7-11. 13-14
Pagbasa mula sa aklat ng Exodo
Noong mga araw na iyon, sinabi ng Panginoon kay Moises, “Balikan mo ngayon din ang mga Israelitang inialis mo sa Egipto, naroon at nagpapakasama. Tinalikdan nila agad ang mga utos ko. Gumawa sila ng guyang ginto. Iyon ang sinasamba nila ngayon at hinahandugan. Ang sabi nila’y iyon ang diyos na nag-alis sa kanila sa Egipto. Kilala ko ang mga taong iyan at alam kong matigas ang kanilang ulo. Kung gusto mo, lilipulin ko sila at iyo ko pagmumulain ang isang malaking bansa.”
Nagsumamo si Moises sa Panginoon, “Huwag po! Huwag ninyong lilipulin ang mga taong inialis ninyo sa Egipto sa pamamagitan ng inyong kapangyarihan. Alalahanin ninyo ang mga lingkod ninyong sina Abraham, Isaac at Jacob. Ipinangako ninyo sa kanila na ang lahi nila’y pararamihin tulad ng mga bituin sa langit at magiging kanila habang panahon ang lupaing ipinangako ninyo.” Hindi nga itinuloy ng Panginoon ang balak na paglipol sa mga Israelita.
Ang Salita ng Diyos.
SALMONG TUGUNAN
Salmo 50, 3-4. 12-13. 17 at 19
Babalik ako sa Ama,
pagkat ako’y nagkasala.
Ako’y kaawaan, O mahal kong Diyos,
sang-ayon sa iyong kagandahang loob;
mga kasalanan ko’y iyong pawiin,
ayon din sa iyong pag-ibig sa akin!
Linisin mo sana ang aking karumhan
at ipatawad mo yaring kasalanan!
Babalik ako sa Ama,
pagkat ako’y nagkasala.
Isang pusong tapat sa aki’y likhain,
bigyan mo, O Diyos, ng bagong damdamin.
Sa iyong harapa’y h’wag akong alisin;
ang Espiritu mo ang papaghariin.
Babalik ako sa Ama,
pagkat ako’y nagkasala.
Turuan mo akong makapagsalita,
at pupurihin ka sa gitna ng madla.
Ang handog ko, O Diyos, na karapat-dapat
ay ang pakumbaba’t pusong mapagtapat.
Babalik ako sa Ama,
pagkat ako’y nagkasala.
IKALAWANG PAGBASA
1 Timoteo 1, 12-17
Pagbasa mula sa unang sulat ni Apostol San Pablo kay Timoteo
Pinakamamahal ko, nagpapasalamat ako kay Kristo Hesus na ating Panginoon, na nagbibigay sa akin ng lakas para sa gawaing ito, sapagkat ako’y minarapat niya at hinirang na maging lingkod. Hinirang niya ako upang maglingkod sa kanya bagamat noong una’y nagsalita ako laban sa kanya. Bukod dito’y inusig ko siya’t nilait. Sa kabila nito’y kinahabagan ako ng Diyos sapagkat hindi ko nalalaman ang aking ginagawa noong hindi pa ako naniniwala sa kanya. Iginawad sa akin ng Panginoon ang kanyang masaganang pagpapala, kalakip ang pananampalataya at pag-ibig na nasa atin dahil sa pakikipag-isa kay Kristo Hesus. Narito ang isang katotohanang dapat tanggapi’t paniwalaan ng lahat: si Kristo Hesus ay naparito sa sanlibutan upang iligtas ang mga makasalanan. At ako ang pinakamasama sa lahat. Ngunit kinahabagan ako ng Diyos upang sa nangyari sa akin ay ipakita ni Kristo Hesus kung gaano siya katiyaga, at maging halimbawa ito sa mga mananalig sa kanya at pagkakalooban ng buhay na walang hanggan. Purihin at dakilain magpakailanman ang iisang Diyos, Haring walang hanggan, walang kamatayan, at di nakikita! Amen.
Ang Salita ng Diyos.
ALELUYA
2 Corinto 5, 19
Aleluya! Aleluya!
Pinagkasundo ni Kristo
ang Diyos at mga tao;
kaya’t napatawad tayo.
Aleluya! Aleluya!
MABUTING BALITA
Lucas 15, 1-32
Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Lucas
Noong panahong iyon, ang mga publikano at ang mga makasalanan ay nagsisilapit upang makinig kay Hesus. Nagbubulung-bulungan ang mga Pariseo at ang mga eskriba. Ang sabi nila, “Ang taong ito’y nakikisalamuha sa mga makasalanan at nakikisalo sa kanila.” Kaya’t sinabi sa kanila ni Hesus ang talinghagang ito.
“Kung ang sinuman sa inyo ay may sandaang tupa, at mawala ang isa, ano ang gagawin niya? Iiwan ang siyamnapu’t siyam sa ilang at hahanapin ang nawawala hanggang sa matagpuan, hindi ba? Kapag nasumpungan na’y masaya niyang papasanin ito. Pagdating sa bahay, aanyayahan niya ang kanyang mga kaibigan at mga kapitbahay. Sasabihin niya, ‘Makipagsaya kayo sa akin, sapagkat nasumpungan ko sa wakas ang tupa kong nawawala!’ Sinasabi ko sa inyo, magkakaroon ng higit na kagalakan sa langit dahil sa isang makasalanang nagsisisi’t tumatalikod sa kanyang kasalanan kaysa siyamnapu’t siyam na matuwid na hindi nangangailangang magsisi.
“O kaya, kung ang isang babae ay may sampung salaping pilak at mawala ang isa, ano ang gagawin niya? Sisindihan niya ang ilaw, wawalisan ang bahay at hahanaping mabuti hanggang sa masumpungan ito, hindi ba? Kapag nasumpungan na ito ay aanyayahan niya ang kanyang mga kaibigan at mga kapitbahay. Sasabihin niya, ‘Makipagsaya kayo sa akin, sapagkat nasumpungan ko sa wakas ang nawala kong salaping pilak!’ Sinasabi ko sa inyo, gayon din ang kagalakan ng mga anghel ng Diyos dahil sa isang makasalanang nagsisi’t tumalikod sa kanyang kasalanan.”
Sinabi pa ni Hesus, “Isang tao ang may dalawang anak na lalaki. Ang wika ng bunso, ‘Ama, ibigay na po ninyo sa akin ang mamanahin ko.’ At binahagi sa kanila ng ama ang kanyang ari-arian. Pagkalipas ng ilang araw, ipinagbili ng bunso ang kanyang ari-arian at nagtungo sa malayong lupain, taglay ang buo niyang kayamanan, at doo’y nilustay na lahat sa di wastong pamumuhay. Nang malustay na niya ang kanyang kayamanan, nagkaroon ng matinding taggutom sa lupaing yaon, at nagdalita siya. Kaya’t namasukan siya sa isang mamamayan ng lupain yaon. Siya’y pinapunta nito sa bukid upang mag-alaga ng baboy. Ibig sana niyang punan ang kanyang pagkain kahit ng mga bungang-kahoy na ipinakakain sa mga baboy ngunit walang magbigay sa kanya. Nang mapag-isip-isip niya ang kanyang ginawa, nasabi niya sa sarili, ‘Ang mga alila ng aking ama ay may sapat na pagkain at lumalabis pa samantalang ako’y namamatay ng gutom dito! Babalik ako sa kanya, at sasabihin ko, “Ama, nagkasala po ako sa Diyos at sa inyo. Hindi na po ako karapat-dapat na tawagin ninyong anak; ibilang na lamang ninyo akong isa sa inyong mga alila.” At tumindig siya at pumaroon sa kanyang ama.
“Malayo pa’y natanawan na siya ng ama at ito’y labis na nahabag sa kanya, kaya’t patakbo siyang sinalubong, niyakap, at hinagkan. Sinabi ng anak, ‘Ama, nagkasala po ako sa Diyos at sa inyo. Hindi na po ako karapat-dapat na tawagin ninyong anak.’ Ngunit tinawag ng ama ang kanyang mga alila, ‘Madali! Dalhin ninyo rito ang pinakamahusay na damit at isuot sa kanya. Suutan siya ng singsing at panyapak. Kunin ang pinatabang guya at patayin; kumain tayo at magsaya! Sapagkat namatay na ang anak kong ito; ngunit muling nabuhay; nawala, ngunit nasumpungan.’ At sila’y nagsaya.
“Nasa bukid noon ang anak na panganay. Umuwi siya, at nang malapit na sa bahay ay narinig niya ang tugtugan at sayawan. Tinawag niya ang isa sa mga alila at tinanong: ‘Bakit? May ano sa atin?’ ‘Dumating po ang inyong kapatid!’ tugon ng alila. ‘Ipinapatay ng inyong ama ang pinatabang guya, sapagkat nagbalik siyang buhay at walang sakit.’ Nagalit ang panganay at ayaw itong pumasok sa bahay. Kaya’t lumabas ang kanyang ama at inamu-amo siya. Ngunit sinabi nito, ‘Pinaglingkuran ko po kayo sa loob ng maraming taon, at kailanma’y hindi ko kayo sinuway. Ngunit ni minsa’y hindi ninyo ako binigyan ng kahit isang bisirong kambing para magkatuwaan kami ng aking mga kaibigan.’ Subalit nang dumating ang anak ninyong lumustay ng inyong kabuhayan sa masasamang babae, ipinagpatay pa ninyo ng pinatabang guya!’ Sumagot ang ama, ‘Anak, lagi kitang kapiling. Ang lahat ng ari-arian ko’y sa iyo. Ngunit dapat tayong magsaya at magalak, sapagkat namatay na ang kapatid mo, ngunit muling nabuhay; nawala, ngunit nasumpungan.’”
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
o kaya: Maikling Pagbasa
Lucas 15, 1-10
Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Lucas
Noong panahong iyon, ang mga publikano at ang mga makasalanan ay nagsisilapit upang makinig kay Hesus. Nagbubulung-bulungan ang mga Pariseo at ang mga eskriba. Ang sabi nila, “Ang taong ito’y nakikisalamuha sa mga makasalanan at nakikisalo sa kanila.” Kaya’t sinabi sa kanila ni Hesus ang talinghagang ito.
“Kung ang sinuman sa inyo ay may sandaang tupa, at mawala ang isa, ano ang gagawin niya? Iiwan ang siyamnapu’t siyam sa ilang at hahanapin ang nawawala hanggang sa matagpuan, hindi ba? Kapag nasumpungan na’y masaya niyang papasanin ito. Pagdating ng bahay, aanyayahan niya ang kanyang mga kaibigan at mga kapitbahay. Sasabihin niya, ‘Makipagsaya kayo sa akin, sapagkat nasumpungan ko sa wakas ang tupa kong nawawala!’ Sinasabi ko sa inyo, magkakaroon ng higit na kagalakan sa langit dahil sa isang makasalanang nagsisisi’t tumatalikod sa kanyang kasalanan kaysa siyamnapu’t siyam na matuwid na hindi nangangailangang magsisi.
“O kaya, kung ang isang babae ay may sampung salaping pilak at mawala ang isa, ano ang gagawin niya? Sisindihan niya ang ilaw, wawalisan ang bahay at hahanaping mabuti hanggang sa masumpungan ito, hindi ba? Kapag nasumpungan na ito ay aanyayahan niya ang kanyang mga kaibigan at mga kapitbahay. Sasabihin niya, ‘Makipagsaya kayo sa akin, sapagkat nasumpungan ko sa wakas ang nawala kong salaping pilak!’ Sinasabi ko sa inyo, gayon din ang kagalakan ng mga anghel ng Diyos dahil sa isang makasalanang nagsisi’t tumalikod sa kanyang kasalanan.”
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
Pages: 1 2
« Sabado, Setyembre 10, 2022
Lunes, Setyembre 12, 2022 »
{ 4 comments… read them below or add one }
Reflection: Mercy is not only seen in helping others especially the poor, but also in forgiveness and reconciliation. And our Readings today focus on what Archbishop Soc Villegas once said: “The revenge of the Lord when we sin is mercy.”
In the First Reading (Exodus 32:7-11, 13-14), God plans to destroy his chosen people Israel for commanding Aaron to build a golden calf for worship. But Moses after receiving the Ten Commandments persuades him not to destroy them, but remember the promise he has made to the patriarchs Abraham, Isaac, and Jacob (Israel). So God relented his plan of punishment on the Israelites. Actually Moses did not convince him to cease from his plan of afflction, but the Lord was actually searching for a reason why the chosen people should be forgiven.
In the Second Reading (1 Timothy 1:12-17), Saint Paul addresses to Saint Timothy, a Gentile convert, that he is the worst of all sinners because he once persecuted the Church. But because of a vision on the road to Damascus, he encountered Christ, and when he regained his sight, he was baptized and then dedicated himself to preach the Gospel to both the Jews and the Gentiles. That is why the Apostle says that Christ died not only for the chosen people, but for all humanity specifically those who believed in him.
In the Gospel (Luke 15:1-32 or 15:1-10), the 15th Chapter of Saint Luke’s Gospel presents to us three parables of the mercy of the Triune God. In fact, the shepherd is Jesus because he searches for the missing flock, and when finding them, he places them on his shoulders. This is the image of the Good Shepherd who leads his flock to eternal life, and despite our sinfulness, he will always search for us. The woman represents the Holy Spirit because he is our guide in the divine teaching in times we seem to go our way. Just as the candle is lit and the floor is swept in order to find the lost coin, the Spirit gives us this fire and breath of life and love that leads us to the Lord. Everytime we do not go the right way, we should ask him to guide us. And finally, the father is God himself. This parable is more preferably called the Prodigal Father because it is the father who spent his love and mercy for his lavish son that returned by embracing him, kissing him, killing the fattened calf for him, and celebrating a feast. And all the three lost items, the sheep, the coin, and the son, represent us Christians who in times when we fall into sin, we can receive God’s grace again through repentance.
My dear brothers and sisters, God is very rich in mercy and kindness. When we sin against him, we lose his grace and are disconnected from him. But he is always waiting for us to return to him with our whole heart. That is why in the Sacrament of Confession, it is he that forgives us through the words and authority of the priests. And as we journey down this road, may we recognize his everlasting mercy by experiencing an inner conversion: repenting from our sins and living our lives as good children. May we also avoid self-righteousness and pride, but rather help sinners to experience God’s love and also forgive those who have hurt us.
Mercy is given to the undeserving , we as sinners in the eyes of God , always asks for His Mercy . Only thru the Mercy of God that our sins will be forgiven . We live under the Mercy of God .
PAGNINILAY: Ang Unang Pagbasa ay ang magandang pagtatagpo ng Diyos sa kanyang bayang hinirang, ang Israel na kanyang nilikas mula sa pagka-alipin sa Egipto at nagpapatuloy ang kanilang paglalakbay tungo sa Lupang Pangako. Umakyat si Moises sa Bundok ng Sinai upang tanggapin ang Sampung Utos ng Diyos, na inukit sa dalawang tabletang bato. At marami pang ibang utos ang ibinigay ng Diyos upang dito mabubuo ang isang pagtitipan sa pagitan ng Panginoon at ang bayang Israel. Ngunit narinig nga natin kung paanong nagkasala ang mga Israelita sa pagpilit kay Aaron na umukit ng isang ginintuang guya, upang dito raw nila maisasamba umano ang isang diyos na hindi nila nakikilala. Kaya nagalit ang Panginoon, at nais niyang wasakin sila, subalit nakita natin kung paanong namagitan si Moises na ipinaalala sa Diyos ang katapatan niya sa bayang Israel noon pa man sa kapanahunan nina Abraham, Isaac, at Jacob. Kaya hindi na itinuloy ng Diyos ang parusang nais niya sanang ipinantong, subalit ganun pa man ay nagalit si Moises sa mga Israelita, at winasak pa nga ang dalawang tableta ng Sampung Utos sa sahig.
Sadyang napakahaba ang ating Ebanghelyo ngayong araw, sapagkat dito ikinuwento ang buong ika-15 kabanata ng Mabuting Balita ayon kay San Lucas, na ang pamagat din ng kabanatang ito ay ang mga Talinghaga ng Dakilang Awa ng Diyos. Sa kanyang panunulat ng Ebanghelyo, ang nais ituon ni San Lucas ay ang kaligtasan ng Diyos na bukas para sa lahat na handa na tumanggap nito, matuwid man o makasalanan, Hudyo man o Hentil. Kaya nga ito yung sinasaad sa ika-15 kabanata, na gaano man kaliit, katiting, kalaki o kadami ng ating atraso sa Panginoon, patuloy niya tayong sinusumpungan at pinanabikan na bumalik sa kanyang yakap ng pagmamahal at pagpapatawad. Kaya nga magandang ang ginamit niyang 3 talinghaga sapagkat ang mga ito ay mahalaga sa kultura ng mga Hudyo, upang ipaalala sa kanila na walang limitasyon ang Diyos sa kanyang pagmamahal at pagliligtas. Ang tupa ay mahalaga sa pastulan ng isang pastol, kaya hindi lang dapat na balewalahin kung may isa na nawaglit. Ang isang salapi ay katumbas ng halos o higit pa milyun-milyong dolyar. At ang relasyon ng isang ama sa kanyang anak na lalaki ay nakabase sa pagkahalili ng susunod na lahi na mamanahin ang buong ari-arian ng pamilya. Kaya nga makikita dito na hindi agad sumusuko ang Panginoon sa mga taong nagkasala at naligaw nang landas. Oo, nagagalit siya at kinasusuklam niya ang kasalanan ng bawat nagkasala, subalit hindi pa rin niya pinababayaan ang sinumang tumalikod na bumalik sa kanya. Sa totoo po, hindi lang tayo ang hinahanap niya, kundi hinahanap pa rin natin siya. Maski man lumaki na ang ating ulo at dumagdag man ang ating tagumpay, ang lahat ng ito ay isang realisasyon na mawawala ang lahat ng makamundong bagay. Ngunit ang hindi mawawala ay ang dakilang pag-ibig ng ating Panginoon.
Ngunit sa totoo lang at hindi sa pagmamayabang, minsan natatanong natin kung para din ba sa atin ang mensahe ng Diyos ngayong araw na ito, kahit alam natin na hindi na tayo nagkakasala at patuloy na nagsisikap na maging banal at mabuting halimbawa. Siguro magandang panawagan ito sa atin na dahil sa ating pagiging kalugud-lugod at matuwid, may mga ibang tao na makasalanan na tila nga ba’y ang hirap kumbinsihin na magsisi at magbagong-buhay. Ngunit ang paanyaya ng tunay na pagbabago ay hindi dapat pinipilit, kundi pinag-iisapan at pinagninilayan. At habang ginagawa natin ay naroon dapat ang kaunting patakaran upang anyayahan natin ang iba, lalong-lalo na ang kapwang kinapopootan natin tungo sa awa at pagmamahal ng Diyos. Ganyan ang salaysay ni San Pablo kay Timoteo sa Ikalawang Pagbasa na kahit ilang beses na niyang inusig si Hesus sa pag-aaresto ng libo-libong mananampalataya at pagsusunog sa mga simbahan, tinawag siya ni Kristo sa isang pangitain upang mas maging matatag ang kanyang misyon na ipahayag ang Mabuting Balita sa lahat ng tao at bansa. Ito ay isang patunay na inialay nga ni Kristo ang kanyang buhay para sa kaligtasan ng lahat ng sumasampalataya sa kanya at nagiging matapat sa dakilang kalooban ng Diyos Ama. Sana ganun din tayo sa ating paglalakbay sa daan ng awa at pagmamahal.
Salamat Po Panginoon sa iyong dakilang kapangyarihan.
Patawad Po sa mga kasalanan na aking nagagawa.
Lagi mo Po kami pagpalain at ilayo at iligtas sa masama .
Amen