Biyernes, Hunyo 12, 2020

PAGNINILAY: Ang Unang Pagbasa natin ngayon ay isang pamilyar at magandang kwento ng pagkikilala sa Diyos. Si Elias ay nagsipunta sa Bundok ng Horeb dahil sa banta ng pagpapatay sa kanya nina Haring Acab at Reyna Jezebel. Ito’y sapagkat nanalo siya sa hamon sa Bundok ng Carmel, at pinatunayan sa bayang Israel na ang tunay na Diyos ay ang Diyos ng kanilang mga ninuno na sina Abraham, Isaac, at Jacob. Kaya nang marinig niya ang masamang balak ng hari at reyna, siya’y nagsilikas patungo sa Bundok ng Horeb (o mas kilala bilang Bundok ng Sinai). Siya’y sumilong sa loob ng isang yungib, ngunit tinawag siya ng Panginoon na lumabas at hanapin siya. Hindi niya nakita ang Panginoon sa hangin, lindol, o apoy. Subalit nakilala niya ang Diyos sa pamamagitan ng isang munting tinig na bumubulong sa kanya. At nang sabihin ni Elias sa Panginoon ang kanyang hinanakit sa bayang Israel, pinagpunta siya sa isang ilang malapit sa Damasco, at ipaghirang niya ng langis si Jazael bilang hari ng Saria, Jehu bilang hari ng Israel, at si Eliseo bilang tagasunod at kahalili niya sa ministeryong ito.
Ang Ebanghelyo natin ngayon ay bahagi ng Pagpapangaral ng ating Panginoong Hesukristo sa Kabundukan. Tandaan po natin na ang isang layunin ng panunulat ni San Mateo ay upang ipakilala si Hesukristo bilang katuparan ng buong Kautusan at ng mga propeta. Dalawang bagay ang ipinaalala ng Panginoon, na siya namang pinabago niya dahil ito’y nakasaad na sa ika-6 at ika-9 utos ng Diyos Ama: ang pakikiapid at dioborsyo. Ang simpleng pagtingin pala sa babae na may kasamang mahalay na pagnanasa ay tinuturing na pakikiapid. Sa totoo po, normal lang sa isang lalaki na tumingin sa kagandahan ng isang babae, at hindi naman po masama iyon. Sa ganyang paraan, normal din sa isang babae na tumingin sa kagwapuhan ng isang lalaki, at hindi rin naman po masama iyon. Ang nais ipaalala sa atin ni Hesus na ang dapat pagturing natin sa buhay ng ibang tao, lalung-lalo ang pakikipagrelasyon sa isang tao may ibang kasarian, ay maging sagrado na puno ng paggalang sa katauhan ng bawat isa. Ang masamang pagnanasa ay isang kasalanan sa mata ng ating Panginoong Diyos, at ito’y nabibilang sa turo ng ating Simbahan bilang paglalabag sa ika-6 na utos. Kaya hindi lang po ang paglabag sa ika-9 na utos sa pamamagitan ng panloloko ng isang asawa sa kapwa nitong asawa ang mapapabilang bilang nangangalunya, kundi pati na rin ang pagkaroon ng mahalay na pagnanasa sa isang tao na parang tingin sa kanila ay mga bagay. Lahat tayo ay tinatawag na Diyos na ipagtanggol ang buhay ng bawat tao, sapagkat ang buhay na biyaya ng Diyos ay sagrado at dapat itong pangalagahan para sa isang mabuting kinabukasan.
Ang isa pang turo ni Hesus sa Ebanghelyo ay tungkol sa diborsyo. Sinasabi ng lumang utos na ang sinumang nais hiwalayan nang buo ang kanyang asawa, ito’y dapat bigyan ng kasulatan ng diborsyo. Ngunit sasabihin din ni Hesus sa isa pang salaysay ng pahayag na ito na dahil sa katigasan ng kanilang ulo kaya pinayagan ng Diyos sa pamamagitan ni Moises ang batas na ito. At sa 2 kwento, parehas ang pahayag ni Hesus na ang sinumang nagdiborsyo at nagpakasal ng iba (maliban kung hindi bisa ang kasal) ay nakikiapid. Kaya makikita natin ang posisyon ng Simbahan ukol sa Pagkawalang-bisa ng Kasal, Legal na Paghihiwalay, at Diborsyo. Sa lahat ng bansa, ang Pilipinas at ang Vatikano lamang ang hindi pumapayag sa Diborsyo. Kahit ito’y kinekwestiyon ng maraming tao sa ating bansa ang pagtutol ng Simbahan sa Diborsyo, malakas pa rin ang posisyon niya ukol sa kasagraduhan ng Sakramento ng Kasal. Kaya ito’y dapat magsilbing panawagan na ang buhay na biyaya ng Diyos ay dapat maging mahalaga, lalung-lalo na kung ang isang tao ay papasok sa isang relasyon sa iba pang tao. At kahit tayo pa ay pumasok sa isang relasyon, nagpakasal at nagkaroon na ng sariling pamilya, nawa ang Diyos ang maging sentro sa bawat pagmamahal natin bilang magkapamilya, magkaptid, magkamag-anak, magkaibigan, at kahit ang iba pang tao nating nakikita.

Reply