Podcast: Download (Duration: 7:38 — 6.1MB)
Martes ng Ikalawang Linggo sa Karaniwang Panahon (II)
1 Samuel 16, 1-13
Salmo 88, 20. 21-22. 27-28
Si David na aking lingkod
ang hirang kong ibinukod.
Marcos 2, 23-28
Subscribe to Awit at Papuri Communications YouTube Channel
Tuesday of the Second Week in Ordinary Time (Green)
UNANG PAGBASA
1 Samuel 16, 1-13
Pagbasa mula sa unang aklat ni Samuel
Noong mga araw na iyon, sinabi ng Panginoon kay Samuel, “Huwag mong ikalungkot nang labis ang pagkaalis ko kay Saul bilang hari. Magdala ka ng langis at pumunta ka kay Jesse na taga-Betlehem sapagkat pinili ko nang maging hari ang isa sa kanyang mga anak.”
Sumagot si Samuel, “Paano ako pupunta roon? Tiyak na papatayin ako ni Saul kapag nalaman niyang nagpunta ako roon.”
Sinabi ng Panginoon, “Magdala ka ng isang dumalagang baka at sabihin mong maghahandog ka sa akin. Anyayahan mo si Jesse at ituturo ko sa iyo kung ano ang gagawin mo at kung sino ang papahiran mo ng langis.”
Sinunod ni Samuel ang utos sa kanya ng Panginoon; nagpunta nga siya sa Betlehem. Siya’y sinalubong ng matatanda ng lunsod at nanginginig na tinanong, “Sa ikabubuti ba namin ang inyong pagparito?”
“Oo,” sagot niya, “Naparito ako upang maghandog sa Panginoon. Ihanda ninyo ang inyong sarili at sumama kayo sa akin.” Pinahanda rin niya si Jesse at ang mga anak nito at inanyayahan sa paghahandog.
Nang magkaharap-harap na sila, nakita ni Samuel si Eliab, pinagmasdan niya itong mabuti at sinabi sa sarili, “Ito siguro ang hinirang ng Panginoon para maging hari.”
Ngunit sinabi sa kanya ng Panginoon, “Huwag mong tingnan ang kanyang taas at kakisigan. Hindi siya ang hinirang ko. Ang batayan ko ay di tulad ng batayan ng tao. Panlabas na anyo ang tinitingnan ng tao ngunit puso ang tinitingnan ko.”
Pagkaraan ni Eliab, tinawag ni Jesse si Abinadad at pinaraan din sa harapan ni Samuel. Ngunit umiling si Samuel at sinabi, “Hindi rin siya ang hinirang ng Panginoon.” Tinawag ni Jesse si Samma, ngunit sinabi rin ni Samuel na hindi ito ang pinili ng Panginoon. Isa-isang tinawag ni Jesse ang pito niyang anak ngunit walang pinili sa kanila ang Panginoon. Kaya’t tinanong ni Samuel si Jesse, “Wala ka na bang anak kundi iyan?”
“Mayroon pang isa; ‘yong pinakabata, at pastol ng aking mga tupa,” sagot ni Jesse.
Sinabi ni Samuel, “Ipasundo mo. Hindi natin sisimulan ang paghahandog hangga’t hindi siya dumarating.” At sinundo nga ang anak na ito ni Jesse. Siya’y makisig na binatilyo, malusog at nangungusap ang mga mata.
At sinabi ng Panginoon kay Samuel, “Siya ang hinirang ko; pahiran mo siya ng langis.” Kinuha ni Samuel ang sisidlan ng langis at pinahiran si David sa harapan ng kanyang mga kapatid. At mula noon, sumakanya ang Espiritu ng Panginoon. Pagkatapos, si Samuel ay umuwi sa Rama.
Ang Salita ng Diyos.
SALMONG TUGUNAN
Salmo 88, 20. 21-22. 27-28
Si David na aking lingkod
ang hirang kong ibinukod.
Ika’y nagsalita noon pa mang una
sa mga lingkod mo, at ipinakita
yaong pangitain, at ito ang badya:
“Aking pinutungan ang isang dakila.
na aking pinili sa gitna ng madla.”
Si David na aking lingkod
ang hirang kong ibinukod.
Ang piniling lingkod na ito’y si David,
aking pinahiran ng banal na langis.
Kaya’t palagi ko siyang aakbayan
at siya’y lalakas sa aking patnubay.
Si David na aking lingkod
ang hirang kong ibinukod.
Ako’y tatawaging ama niya’t Diyos,
Tagapagsanggalang niya’t Manunubos.
Gagawin ko siyang anak na panganay,
mataas na hari nitong daigdigan!”
Si David na aking lingkod
ang hirang kong ibinukod.
ALELUYA
Efeso 1, 17-18
Aleluya! Aleluya!
D’yos Ama ni Hesukristo,
kami ay liwanagan mo
at tutugon kami sa ‘yo.
Aleluya! Aleluya!
MABUTING BALITA
Marcos 2, 23-28
Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Marcos
Isang Araw ng Pamamahinga, naparaan si Hesus at ang kanyang mga alagad sa tabi ng triguhan. Habang daa’y nangingitil ng uhay ang mga alagad, kaya’t sinabi ng mga Pariseo kay Hesus, “Tingnan mo ang ginagawa ng iyong mga alagad. Bawal iyan kung Araw ng Pamamahinga!” Sinagot sila ni Hesus, “Hindi pa ba ninyo nababasa ang ginawa ni David noong si Abiatar ang pinakapunong saserdote? Nang siya at kanyang mga kasama’y magutom at walang makain, pumasok siya sa bahay ng Diyos at kumain ng tinapay na handog ng Diyos. Ayon sa Kautusan, ang mga saserdote lamang ang may karapatang kumain niyon, ngunit kinain iyon ni David, at binigyan pa ang kanyang mga kasama.” Sinabi pa ni Hesus, “Itinakda ang Araw ng Pamamahinga para sa kabutihan ng tao; hindi nilikha ang tao para sa Araw ng Pamamahinga. Kaya’t maging ang Araw ng Pamamahinga ay nasa ilalim ng kapangyarihan ng Anak ng Tao.”
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
Pages: 1 2
« Lunes, Enero 15, 2024
Miyerkules, Enero 17, 2024 »
{ 6 comments… read them below or add one }
PAGNINILAY: Ang Diyos ay Diyos ng pag-ibig. Siya’y nahahabag sa pinagdadaanan ng tao sa buhay. Kaya tayong mga Kristiyano ay tinatawag na mahalin ang kapwa-tao sa pagpapamalas ng kabutihan.
Ang Ebanghelyo ngayon ay isang paghaharap ni Hesus sa mga eskriba at Pariseo sapagkat napansin nila ang mga Apostol ay nangingitil ng uhay sa Araw ng Pamamahinga. At ayon sa Kautusan ni Moises, labag sa utos tungkol sa sabat ang pagtratrabaho. Ngunit ang tugon ni Hesus ay ang kwento ni Haring David at ang kanyang mga kasamahan nang sila’y mamamatay na sa taggutom, at kinain nila ang tinapay mula sa altar na dapat ang mga pari katulad ni Ahimelech lang ang maaring hawakan ito. Kaya ito’y naging espesyal na pagkakataon sapagkat ginawa iyon ni David upang mapalusog sila. Ang naging aral ng salaysay ay nang sabihin ni Hesus na ang Araw ng Pamamahinga ay ginawa ng Diyos para sa tao, at hindi ang tao ang gumawa ng okasyong iyon. Bilang Anak ng Tao, si Kristo ay Panginoon ng Araw ng Pamamahinga.
Ang ikatlong utos ay nagsasaad sa paggalang at pagsamba sa Diyos na lumikha ng sandaigdigan sa loob ng 6 na araw at isinaalang-alang ang ika-7 bilang pamamahinga. Kaya sa ating mga Kristiyano, ang ating “sabbath” ay tumapat tuwing araw ng Linggo sapagkat inaaalala natin ang Muling Pagkabuhay ng ating Panginoon. Ang Pagkabuhay ng Panginoon ay itinuturing na “ikawalong araw” sapagkat ito’y tanda ng pagbubukang-liwaway ng bagong nilikha. Tayo ay minarapat na biyayaan ng karapatang maging mga anak ng Ama. Tinitignan niya ang puso ng bawat taong mapagkumbaba sa kabila ng mga abilidad at kakayahan. At ito’y pinatunayan ni Haring David sa Unang Pagbasa nang siya’y pinili ni Propeta Samuel na maging susunod na Hari ng Israel pagkatapos ni Saul. Si David ay ang pinakabunsong anak ni Jesse, at siya ang pinili ng Diyos na pahiran ni Samuel ng langis. Makikita dito na hindi tinitignan ng Panginoon ang pisikal na kaanyuhan ng tao, kundi ang mabuting kalooban nito. Kaya nga nagmula sa angkan ni David ang ating Panginoong Hesukristo, at narinig nga natin sa Ebanghelyo ang kanilang ginawa.
Ito’y nagpapaalala sa atin na mahalaga ang batas para sa ating kaayusan at disiplina. Subalit ang diwa ng batas ay kailangan nating ipairal na dapat manaig sa ating mga puso ang paggawa ng mabuti sa kabila ng mga paghihigpit sa ating mga paligid. Kaya ang mahalaga dito na sa bawat araw, lalung-lalo na sa Linggo, maghari nawa ang ating pagmamahal sa Diyos at kapwa-tao sa kabila ng mga striktong pagsunod sa kautusan. Kung tayo ay itinuturo na gumawa ng tama at talikdan ang masama, gawin natin itong pagkakataon na gumawa ng mabuti, at kasama na diyan ay ang pagpapamalas ng ating awa at malasakit sa ibang tao.
Ang Mabuting Balita para sa Enero 16, 2024:
…Nang siya at kanyang mga kasama’y magutom at walang makain, pumasok siya sa bahay ng Diyos at kumain ng tinapay na handog NG Diyos.
Dapat po:
…Nang siya at kanyang mga kasama’y magutom at walang makain, pumasok siya sa bahay ng Diyos at kumain ng tinapay na handog SA Diyos.
Salamat po!
Panginoon, pagliwanagin Nyo po ang katotohanan sa aming buhay!
Marahil ay may mga pangyayari na sa ating buhay kung kailan nalalabuan tayo sa mga inuutos ng Panginoon sa atin. Mahalin ang kaaway. Kapag inutusan ka ay gawin mo ito nang higit pa sa inuutos. Putulin mo ang kamay mo kung ito’y nagdudulot sa iyo ng kasalanan. Bagamat ang huling sinabi ay huwag naman sanang iinterpret ng literal at nawa’y matagpuan natin yung totoong meaning nito sa ating buhay, hindi nagkakamali si Kristo sa Kanyang mga turo. Noong panahong Siya ay nasa lupa, siguro’y mas malabo pa sa putik ang katuruan ni Hesus sa mga mata ng mga Pariseo. Bakit nga naman hindi? Ang nakagisnan nilang batas (at ang mga dinagdag nilang batas over time) ay umiiral sa buong Judea. Naging parang robot ang mga ito at nakalimutan na ang pinagmulan ng batas ay ang Diyos na puno ng pag-ibig.
Ngunit salamat sa Panginoon sa pagsugo Niya kay Hesu-Kristo para sa atin, na Siyang nagreveal sa atin ng katotohanan sa likod ng mga batas at ito ang pag-ibig ng Diyos. Ang pag-ibig ni Kristo ay naguumapaw sa ating puso. Kaya naman, kapag tayo’y kailangan magdesisyon o may kailangang gawin, o kahit sa ating pagninilay-nilay, isa sa mga dapat nating isipin siguro ay ito: Itong gagawin ko, loving ba ito? Hindi ba ito selfish? Ayon ba itong gagawin ko sa pag-ibig ng Diyos? Ayon ba ito sa example ni Kristo? Ayon ba ito sa sinabi ni Hesus na: Love your neighbor as yourself?
Nawa’y ang pag-ibig ni Kristo ay magsilbing Liwanag sa ating mga gagawin dito sa mundo. Amen.
MAGANDANG BALITA NGAYON – MARTES NG IKALAWANG LINGGO SA KARANIWANG PANAHON/ Paggunita kay San Antonio, abad
MARCOS 2:23-28 Isang Araw ng Pamamahinga, naparaan si Hesus at ang kanyang mga alagad sa tabi ng triguhan. Habang daa’y nangingitil ng uhay ang mga alagad, kaya’t sinabi ng mga Pariseo kay Hesus, “Tingnan mo ang ginagawa ng iyong mga alagad. Bawal iyan kung Araw ng Pamamahinga!” Sinagot sila ni Hesus, “Hindi pa ba ninyo nababasa ang ginawa ni David noong si Abiatar ang pinakapunong saserdote? Nang siya at kanyang mga kasama’y magutom at walang makain, pumasok siya sa bahay ng Diyos. Ayon sa Kautusan, ang mga saserdote lamang ang may karapatang kumain niyon, ngunit kinain iyon ni David, at binigyan pa ang kanyang mga kasama.” Sinabi pa ni Hesus, “Itinakda ang Araw ng Pamamahinga para sa kabutihan ng tao; hindi nilikha ang tao para sa Araw ng Pamamahinga. Kayat maging ang Araw ng Pamamahinga ay nasa ilalim ng kapangyarihan ng Anak ng Tao.”
MAGNILAY: Ikaw ba ay taong hindi na nawalan ng napupuna sa iba kaya kahit maliliit na bagay pinalalaki? Ganito naging ang mga Pariseo. Puno sila ng hinala sa kapwa at hindi nauubusan ng ipaparatang sa iba. Laging may mali ang iba. Ang masaklap ay ginagawa nila ito sa ngalan ng pagtupad ng mga batas ng Diyos at pinalalabas na ganito rin ang pananaw ng Diyos. Ang pagpitas ng butil ng mga trigo ng mga alagad dahil nagutom sila ay pinalalabas agad nilang labag sa batas ng Sabat dahil katumbas ito ng pag-aani. Agad silang pinasinungalingan ni Hesus. Ang nangyari ay katulad noong panahon ni David na pinayagan silang kainin ang tinapay sa templo na saserdote o pari lang ang dapat kumain alang-alang sa malasakit sa mga nagugutom. Ganun din sa mga alagad. Gutom sila marahil dahil na rin sa misyon na ginagawa nila. Kasalanan bang pumitas ng ilang butil para maibsan ang kanilang gutom? Napakalayo naman nito sa pag-ani na pinagbabawal muna kapag Sabat para makapagpahinga naman at puro ang kumita ang iniisip. Mag-ingat tayo na mahulog sa pagiging mapamuna na wala na sa lugar. Laging tandaan na ang espiritu ng batas ay pag-ibig. Ginawa ang batas para sa kapakanan at ikabubuti ng tao.
MANALANGIN: Panginoon, mamayani nawa ang pag-ibig at malasakit sa pagtupad namin ng iyong mga batas.
GAWIN: Maalarma kung laging mali na lang ang nakikita mo sa iyong kapwa.
Pagninilay sa Mabuting Balita ni Jess C. Gregorio:
May plano ang Panginoon. Ang lahat ng maiisip ng tao at gawing pamantayan o batas na dapat sundin ay nasa ilalim ng kanyang kapangyarihan. Sa panahong ito, ang nagdidikta sa puso ng tao kung ano ang tama at matuwid ay ang Banal na Espiritu. At minsan, kahit na ang mga tinitingala at ginagalang natin ay nagmimistulang mga pariseo na maraming sinasabing bawal o di kaya ay maraming pinagagawa na bagay na nagpapalabo ng simpleng pananampalaya na ang buong tanging pakay ay pag-ibig o pagmamahal. Nasisilaw tayo sa katauhan, titulo, kakisigan, kayamanan, at kapangyarihan na hindi na natin nakikita ang mga maliliit na David na minsan ay hinihirang ng Diyos para sa kanyang bayan. Ang sabi ng Ama sa Langit, ““Huwag mong tingnan ang kanyang taas at kakisigan. Hindi siya ang hinirang ko. Ang batayan ko ay di tulad ng batayan ng tao. Panlabas na anyo ang tinitingnan ng tao ngunit puso ang tinitingnan ko.” At dagdag pa ng Anak na si Hesukristo sa pansin na hindi Siya sumusunod sa Kautusan ng Templo tungkol sa Sabbath, “Kaya’t maging ang Araw ng Pamamahinga ay nasa ilalim ng kapangyarihan ng Anak ng Tao.” At ngayon, malimit tayong kinakausap ng Banal na Espiritu sa ating puso na ginawa niyang templo. Malimit rin na hindi natin siya pinapansin. Higit pa nating pinaniniwalaan ang sinasabi ng tao at katakutan ang mga galaw ng Diyos sa ating katauhan.
salmong tugunan ay mababasa sa Salmo 89:19 niv