Linggo, Marso 19, 2023

Pagninilay: Ang Ika-4 na Linggo ng Kuwaresma ay tinatawag din bilang “Linggo ng Laetare”. Ang “Laetare” ay isang salitang Latin na isinalin sa wikang Ingles bilang “rejoicing”. Ito ang panahon kung saan sa pagtapat natin sa kalagitnaan ng Kuwaresma, inaanyayahan tayo ng Simbahan na magalak. Ang Pari ay maaring sumuot ng Rosas na kasulya, at ang altar ay maaring gayakin ng mga bulaklak. Sa paggamit ng mga instrumento para sa mga himig, maaring tumugtuog din ng “Instrumental”. Kung mapapansin natin ang Pambungad na Pagpasok sa Misa para sa araw na ito, inaanyayahan ni Propetang Isaias na magalak ang bayan ng Jerusalem dahil sa dumating na kaligtasan nito. Kaya sa gitna ng ating pagsisisi at pagsasakripisyo ngayong Kuwaresma, kailangan nating magalak sapagkat darating na ang pagdiriwang ng ating kaligtasan sa Semana Santa, at ito’y hahantong sa Panahon ng Pasko ng Muling Pagkabuhay.

Itinuturo sa atin ng mga Pagbasa ang pagpapakita ng Diyos ng kanyang kagandahang-loob sa mga taong mapagkumbaba, lalo na sa mga dumadanas ng mga pagsubok. Ang Unang Pagbasa ay ang pagkahirang ni Samuel, ang huling hukom ng Israel, sa bagong hari ng Israel. Nangyari ito sapagkat hindi naging kalugud-lugod ang pag-uugali ni Haring Saul dahil sa pagsusuway nito sa Diyos na maghandog ng alay ng mga Filisteo kaysa sa lusubin sila sa labanan, kaya’t pinahayag na ng Diyos na bilang na ang mga araw ng paghahari nito. Natunghayan natin na pumunta si Samuel sa bayan ng Bethlehem sa bahay ni Jesse. At dito’y pinakilala ni Jesse ang kanyang pitong anak na lalaki, na parehas ang pamantayan ng Panginoon, na hindi sa mga ito’y pinipili niya bilang hari. At makikita rin natin kung paanong lumapit lang si David, ang pastol at pinakabunso sa 8 magkakapatid, sa pagkakataong huli na siyang tinawag na pumunta kay Samuel. At nakita nga natin kung paanong inutos ng Diyos si Samuel na pahiran ng langis si David sa harap ng kanyang mga kapatid, at napuspos siya ng Espiritu Santo. Nakita natin kung paanong si David ay nakipagdigmaan laban sa mga Filisteo sa pagpasalang sa pinakabangis na sundalong si Goliat, at ang pakikipagkaibigan kay Jonathan (anak ni Saul), at ang pakikipagkasundo sa tinanggal na haring Saul sa kabila ng pagka-inggit nito at tangkang pagpatay sa kanya. At matapos ang masalumuot na pagpanaw ni Saul, naging hari ng Juda si David, at pagkaraan din ng ilang taon ay naging hari ng Israel.

Ang Ebanghelyo ngayon ay ang pagtatagpo ni Hesus at ang kanyang mga alagad sa isang lalaking pinanganak na bulag. At ayon sa lumang paniniwala ng mga Hudyo, ang mga taong pinanganak na bulag ay nangyari dahil sa kanyang pagkakasala o kaya namana dahil sa kasalanan ng kanyang mga magulang. Kaya’t dito makikita natin na kahit matapos siyang pagalingin ng Panginoon ay nagbubulag-bulagan ang mga Pariseo na siya’y pinagaling ni Hesus, at nais kunin ng pagkakataong pagbintangin si Hesus ng paglabag sa batas ng Araw ng Pamamahinga (dahil sa paggaling na itinuturing nila na pinagbabawal na trabaho sa banal na araw). Kahit mga magulang ng anak ay pilit na pinapaamin kung paano napagaling ang kanilang anak, na siya lamang ang nakakasaksi sa nangyari sa kanya. At dito binalik tayo sa puntong ayaw nila tanggapin ang mabuting gawain ni Hesus sa isang bulag (lalo na sa isang taong ipinanganak na bulag), kaya’t pinipilit nila ang lalaking huwag iugnay ang kanyang paggaling sa itinuturing nila na kaaway ng Kautusan ni Moises. Ngunit nakita natin kung paanong tumindig ang lalaki sa pagpapahayag ng katotohanang si Hesus nga ang nagpagaling sa kanya, at ito’y sapat na biyaya na para sa kanya na dating bulag sapagkat nakita niya sa ginawa ni Hesus sa kanya ang mabuting kalooban ng Diyos. Subalit nakita rin natin kung paanong itanggi ng mga Pariseo ang kanyang pahayag dahil sa paniniwalang siya ay nabuhay sa kasalanan, kaya’t nabulag, at pinatiwalag pa. Subalit sa kabila nito ay nasumpung niya pa rin si Hesus at nagpasalamat, at nagpahayag nang may pananampalataya na ang nagpagaling sa kanya at nag-utos na maghilamos sa tubig ng Siloe ay ang Mesiyas. At ang pangyayaring ito’y nagpapatunay sa mga sinabi ni Hesus, na ang lalaking ipinanganak na bulag ay kailanma’y hindi galing sa kasalanan ni namana sa kasalanan ng mga magulang, kundi ito’y isang pagpapakita ng kaluwalhatian ng Diyos Ama upang ang liwanag ay magningning sa mga bulag na sila’y makakita. Subalit alam ni Hesus na kahit ang mga nakakakita ay patuloy na nagbubulag-bulagan sa tunay na kagandahang-loob ng Ama. At nakita natin dito sa pag-uugali ng mga Pariseo at mga pinuno ng Judaismo na patuloy na nagbubulag-bulagan sa mga mabuting kababalaghan ni Hesus, na pilit nilang hinahanapan ng butas para lang masabi na kabalastugan lamang at nagmula raw sa Diyablo ang kanyang ministeryo. Sa kabila nito ay patuloy ang misyon ni Kristo na pagpaparangal at pagpapagaling upang maihayag niya ang kaluwalhatian ng Diyos Ama at maging masunurin sa kanyang dakilang kalooban.

Mga kapatid, itinuturo sa atin ng mga Pagbasa ngayon ang pagkilala sa kabutihang-loob ng Diyos. Ipinakita niya na wala siyang pinipiling napakatanging tao ni nagpapakita ng paborito, kundi pantay-pantay ang kanyang pagtrato sa lahat. At ang paanyaya ng biyayang ito ay ang pagtugon sa kanyang panawagang mamuhay sa liwanag. Kaya ito ang paalala ni San Pablo sa Ikalawang Pagbasa na tayo noong napapaligiran noon ng dilim ay nabubuhay ngayon sa liwanag, kaya’t inaanyayahan tayo na pag-aralan kung ano ang kalugud-lugod na disposyon sa mata ng Panginoon. Samakatuwid, binabalaan tayo laban sa mga makamundong bagay na magbubunga lamang sa pagkakasala, sapagkat ang lahat ng mga nililihim na kasamaan ay mabubunyag sa liwanag. Kaya nga itong Panahon ng Kuwaresma ay ang ating espirituwal na paghahanda para sa muling pagsasariwa ng mga Pangako sa Binyag sa darating na Bihilya at Araw ng Muling Pagkabuhay (Easter). Kaya’t tumugon tayo na patuloy na mamuhay sa kagandahang-loob na Diyos na huwag magpili ng mga paborito at huwag magbulag-bulagan sa kanyang kabutihang ginawa sa ibang tao. Patuloy tayong lumakad sa kanyang liwanag.

Reply