Podcast: Download (Duration: 6:06 — 8.0MB)
PANALANGIN NG BAYAN
Ika-25 Linggo sa Karaniwang Panahon
Biyernes
Ang pananampalataya natin kay Jesu-Kristong Anak ng Diyos ang siyang nagtitipon sa atin bilang bahagi ng kanyang sambayanan. Sa kanyang pangalan, dalhin natin ang ating mga intensyon sa Ama.
Panginoon, dinggin Mo ang aming panalangin.
o kaya
Gawin Mong ganap ang aming pananampalataya, O Ama.
Ang Simbahan nawa’y mapanatili ng Santo Papa at ng mga obispo sa pananampalataya ni San Pedro, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang ating mga ibinotong opisyal ng gobyerno nawa’y igalang ang karapatan sa buhay ng mga hindi pa ipinanganganak, ng mga matatanda, at ng mga may kapansanan, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga pari at relihiyoso nawa’y maging tapat sa kanilang tungkulin sa Diyos at sa sambayanang kanilang sinumpaang paglingkuran, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga maysakit nawa’y mapalakas at magpatuloy sa kanilang pananampalataya, manalangin tayo sa Panginoon.
Yaong mga nauna na sa atin na lisanin ang mundong ito nawa’y magkamit ng kasiyahan ng bagong buhay sa presensya ng Diyos, manalangin tayo sa Panginoon.
Diyos ng habag at awa, sa pamamagitan ng aming Tagapagligtas, pakinggan mo ang panalangin ng iyong Simbahan. Kasama ni San Pedro, nagpahayag kami ng aming pananampalataya kay Kristong iyong Anak, na nabubuhay at naghahari kasama mo magpasawalang hanggan. Amen.
Pages: 1 2
« Huwebes, Setyembre 22, 2022
Sabado, Setyembre 24, 2022 »
{ 1 comment… read it below or add one }
Pagninilay: Sa ating Unang Pagbasa (Mangangaral 3:1-11), sinasabi ng manunulat na para sa Panginoong Diyos, mayroong panahon para sa lahat ng bagay, maging kagalakan man o kalungkutan. Iba ang panahon para sa Diyos at para sa atin. Sa wikang Griyego, ang panahon natin ay “chronos” dahil ito ay nakabatay sa oras, araw, at petsa kung kailan magaganap ang isanf bagay. Subalit para sa Diyos, ang kanyang panahon ay “kairos” sapagkat walang takdang oras, araw, o petsa magagawa niya ang mga bagay sa ikabubuti ng bawat nilalang niya. Kaya minsan, sumosorpresa ang Panginoon sa atin ng mga biyaya sa kabila ng mga pagsubok na ating pinagdadaanan. Ang kailangan natin ay patuloy na sumampalataya sa kanya at ganun rin ang paggawa ng kabutihan at kagandahang-loob.
Sa ating Ebanghelyo (Lucas 9:18-22), naglakbay sina Hesus at ang kanyang 12 Apostol sa bayan ng Cesarea Filipi at tinanong sila kung sino siya ayon sa mga tao. Ang sagot ng mga alagad na siya ay isang propeta katulad nina Juan Bautista, o kaya Elias, o kaya Jeremias o iba pang mga propeta. Nang tinanong niya sa kanila mismo kung sino siya para sa kanila, sumagot si Simon Pedro na siya ang Mesiyas, ang Anak ng Diyos. Ayon sa paniniwala ng mga Hudyo sa kapanahunan ni Hesus, ang Mesiyas ang itinuturing na mapuwersang tagapagpalaya nila laban sa mga Romano. Subalit hindi iyon ang nais maging layunin ni Hesus bilang Tagapagligtas. Kaya bukas niyang ipinahayag sa kanyang mga Apostol ang tunay niyang hangarin bilang Mesiyas: na pagdaanin ang kanyang Misteryong Paskwal sa pamamagitan ng Pagpapakasakit, Pagkamatay, at Muling Pagkabuhay. Noon, hindi ito naunaawaan at parang matinding pagkabagabag ang bumalot sa isipan ng mga Apostol. Subalit nang si Hesus ay umakyat sa langit at bumamba ang Espiritu Santo sa kanila 10 araw makalipas, dito naunawaan nila ang talagang plano ng Diyos para sa kaligtasan ng sangkatauhan. At sila’y naging saksi niya sa pagpapahayag ng Mabuting Balita upang ipakilala sa lahat ng tao na si Hesukristo ay ang Panginoon. Katulad ng 12 Apostol, ang pagkakaroon ng pananampalataya sa Panginoon ay isang relasyon na dapat dumaloy sa ating buhay, pati na rin sa ating pakikipagkapwa-tao at pagiging miyembro ng kanyang Simbahang itinatag.