Podcast: Download (Duration: 5:26 — 2.6MB)
Ika-25 Linggo sa Karaniwang Panahon (K)
Amos 8, 4-7
Salmo 112, 1-2. 4-6. 7-8.
Purihin ang Poong Diyos
na sa dukha’y nagtatampok.
1 Timoteo 2, 1-8
Lucas 16, 1-13
o kaya Lucas 16, 10-13
Subscribe to Awit at Papuri Communications YouTube Channel
Twenty-fifth Week in Ordinary Time (Green)
UNANG PAGBASA
Amos 8, 4-7
Pagbasa mula sa aklat ni propeta Amos
Pakinggan ninyo ito, kayong sumisikil sa nangangailangan at kayong umaapi sa mga dukha. Ang sabi ninyo sa inyong sarili, “Inip na inip na kaming matapos ang mga araw ng pamamahinga. Hindi tuloy namin maipagbili ang aming mga inani. Kailan ba matatapos ang Araw ng Pamamahinga, para mailako namin ang mga trigo? Tataasan namin ang halaga, gagamit kami ng maling takalan at dadayain namin sa timbang ang mga namimili. Sa halaga ng isang pares na sandalyas, aming bibilhin bilang alipin ang taong dukha. Pati tulyapis ng trigo ay ipagbibili namin sa mataas na halaga.”
Sumumpa ang Panginoon, ang Diyos ng Israel: “Hindi ko na maipatatawad ang masasama nilang gawa.”
Ang Salita ng Diyos.
SALMONG TUGUNAN
Salmo 112, 1-2. 4-6. 7-8.
Purihin ang Poong Diyos
na sa dukha’y nagtatampok.
o kaya: Aleluya.
Ang Poo’y purihin!
Dapat na magpuri ang mga alipin,
ang ngalan ng Poon ay dapat purihin.
Ang kanyang pangalan ay papurihan,
magmula ngayo’t magpakailanman.
Purihin ang Poong Diyos
na sa dukha’y nagtatampok.
Siya’y naghahari sa lahat ng bansa,
lampas pa sa langit ang pagkadakila.
Walang makatulad ang Panginoong Diyos,
na sa kalangitan doon naluluklok;
buhat sa itaas siya’y tumutunghay,
ang lupa at langit kanyang minamasdan.
Purihin ang Poong Diyos
na sa dukha’y nagtatampok.
Mula sa alabok ang mga mahirap,
sa pagkalugami ay itinataas.
Sa mga prinsipe ay isinasama,
nagiging prinsipe ang mga lingkod n’ya.
Purihin ang Poong Diyos
na sa dukha’y nagtatampok.
IKALAWANG PAGBASA
1 Timoteo 2, 1-8
Pagbasa mula sa unang sulat ni Apostol San Pablo kay Timoteo
Pinakamamahal ko, una sa lahat, ipinakikiusap kong paabutin ninyo sa Diyos ang inyong kahilingan, panalangin, pamanhik, at pasasalamat para sa lahat ng tao. Gayun din ang gawin ninyo para sa mga hari at mga maykapangyarihan upang makapamuhay tayo nang tahimik at payapa, marangal at may kabanalan. Ito ang mabuti at nakalulugod sa Diyos na ating Tagapagligtas na ang ibig ay maligtas ang lahat ng tao at makaalam ng katotohanan. Sapagkat iisa ang Diyos at iisa ang tagapamagitan sa Diyos at sa mga tao, ang taong si Kristo Hesus na naghandog ng kanyang buhay upang tubusin ang lahat. Siya ang katunayan ng banal na layunin ng Diyos at nahayag sa takdang panahon. Dahil dito, ako’y hinirang na mangangaral, apostol at tagapagturo ng pananampalataya at ng katotohanang ito sa mga Hentil. Katotohanan ang sinasabi ko, hindi ako nagsisinungaling.
Ibig kong ang mga lalaki sa lahat ng dako’y manalanging may malinis na kalooban, walang hinanakit o galit sa kapwa.
Ang Salita ng Diyos.
ALELUYA
2 Corinto 8, 9
Aleluya! Aleluya!
Si Kristo ay naging dukha
upang tayo’y managana
sa bigay n’yang pagpapala.
Aleluya! Aleluya!
MABUTING BALITA
Lucas 16, 1-13
Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Lucas
Noong panahong iyon, sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad, “May isang mayaman na may isang katiwala. Isinumbong sa kanya na nilulustay nito ang kanyang ari-arian. Kaya’t ipinatawag niya at tinanong: ‘Ano ba itong naririnig ko tungkol sa inyo? Isulit mo sa akin ng buo ang pangangasiwa mo sa aking ari-arian pagkat mula ngayon ay hindi na ikaw ang katiwala ko.’ Nawika ng katiwala sa sarili, ‘Aalisin na ako ng aking panginoon sa pangangasiwa. Ano ang gagawin ko? Hindi ko kayang magbungkal ng lupa; nahihiya naman akong magpalimos. Ah, alam ko na ang aking gagawin! Maalis man ako sa pangangasiwa, may tatanggap din sa akin sa kanilang tahanan.’ Isa-isa niya ngayong tinawag ang mga may utang sa kanyang panginoon. Tinanong niya ang una, ‘Gaano ang utang mo sa aking panginoon?’ Sumagot ito, ‘Sandaang tapayang langis po.’ ‘Heto ang kasulatan ng iyong pagkakautang. Dali! Maupo ka’t gawin mong limampu,’ sabi ng katiwala. At tinanong naman niya ang isa, ‘Ikaw, gaano ang utang mo?’ Sumagot ito, ‘Sandaang kabang trigo po.’ ‘Heto ang kasulatan ng iyong pagkakautang,’ wika niya. ‘Isulat mo, walumpu.’ Pinuri ng panginoon ang magdarayang katiwala dahil sa katalinuhang ipinamalas nito. Sapagkat ang mga makasanlibutan ay mas mahusay gumawa ng paraan kaysa mga maka-Diyos.”
At nagpatuloy si Hesus ng pagsasalita, “Kaya’t sinasabi ko sa inyo: gamitin ninyo sa pakikipagkaibigan ang kayamanan ng sanlibutang ito. Maubos man ito’y may tatanggap naman sa inyo sa tahanang walang hanggan. Ang mapagkakatiwalaan sa maliit na bagay ay mapagkakatiwalaan din sa malaking bagay; ang magdaraya sa maliit na bagay ay magdaraya rin sa malaking bagay. Kung hindi kayo mapagkatiwalaan sa mga kayamanan ng sanlibutang ito, sino ang magtitiwala sa inyo ng tunay na kayamanan? At kung hindi kayo mapagkatiwalaan sa kayamanan ng iba, sino ang magbibigay sa inyo ng talagang para sa inyo?
“Walang makapaglilingkod nang sabay sa dalawang panginoon. Sapagkat kapopootan niya ang isa at iibigin ang ikalawa, paglilingkuran nang tapat ang isa at hahamakin ang ikalawa. Hindi ninyo mapaglilingkuran nang sabay ang Diyos at ang kayamanan.”
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
o kaya: Maikling Pagbasa
Lucas 16, 10-13
Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Lucas
Noong panahong iyon, sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad: “Ang mapagkakatiwalaan sa maliit na bagay ay mapagkakatiwalaan din sa malaking bagay; ang magdaraya sa maliit na bagay ay magdaraya rin sa malaking bagay. Kung hindi kayo mapagkatiwalaan sa mga kayamanan ng sanlibutang ito, sino ang magtitiwala sa inyo ng tunay na kayamanan? At kung hindi kayo mapagkatiwalaan sa kayamanan ng iba, sino ang magbibigay sa inyo ng talagang para sa inyo?
“Walang makapaglilingkod nang sabay sa dalawang panginoon. Sapagkat kapopootan niya ang isa at iibigin ang ikalawa, paglilingkuran nang tapat ang isa at hahamakin ang ikalawa. Hindi ninyo mapaglilingkuran nang sabay ang Diyos at ang kayamanan.”
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
Pages: 1 2
« Sabado, Setyembre 17, 2022
Lunes, Setyembre 19, 2022 »
{ 2 comments… read them below or add one }
Reflection: The Readings for today speak about trustworthiness and dependence/faith in the Lord. In the First Reading (Amos 8:4-7), we hear this shepherd-prophet Amos who comes into the Northern Kingdom (Israel/Samaria) under the reign of King Jeroboam II. He noticed that their livelihood and culture is very rich and prosper, however he denounced their wicked ways against the Lord since the time they have separated from the Southern Kingdom (Judah), who is faithful to the Davidic line and the message of Yahweh. That is why one of themes of his prophecy is social injustice because the rich are belittling the poor. So God will not forget their wicked acts. Therefore, the trust given to them will be taken away. In the Gospel (Luke 16:1-13 or 16:10-13), Jesus tells a parable of this certain steward who wasted the master’s property. So the master plans to discredit him from service. As a result, the steward acknowledges what he has done and fears his livelihood if he’s not anymore at service. So he decided to call the master’s debtors and settle their debts, and the master was pleased with the prudence shown by the shrewd steward.
My brothers and sisters, we do not own our lives on earth, but God does. We exist in this world because we have a purpose, and that is the mission he entrusts us. We are called to be trustworthy in the Lord’s vineyard. Everyday we reap the harvest through our perseverance in religious works and acts of charity towards others. We receive many blessings from those whom we help. But we should also depend on God who is the source of all these blessings. It is not bad to trust in money and worldly cares, but to put this all above God by being greedy is already idolatry and mammon. That is why in the Second Reading (1 Timothy 2:1-8), Saint Paul tells us to trust in God in our work and in all circumstance, even in his Son Jesus Christ, our Mediator. So as we journey down this world, may be trustworthy stewards of God’s creation by not harming others but lifting them up, fulfilling the mission he entrusted us, and putting our faith in him in every daily routine.
PAGNINILAY: Ang ating mga Pagbasa ngayong Linggo ay nagpapaalala sa atin kung paano dapat tayo magkaroon ng tunay na ugnayan sa Diyos at sa ating kapwa, sa kabila ng mga umuusbong na karangalan at karangyaan.
Ang Ebanghelyo ay ang Talinghaga tungkol sa Tusong Katiwala. Ito ay ikinuwento ni Hesus sapagkat ang nakapalibot sa kanya ay mga eskriba at Pariseo na nais lang pinatasan siya at ayaw rin maniwala sa kanyang pagsasaksi tungkol sa habag ng Diyos sa mga makasalanang tao, subalit sila pa ang mismong kapit sa mga makamundong karangalan at posisyon. Kaya sinabi ni Hesus itong talinghagang ito upang ipaalala sa atin na ang buhay ay hindi nating pinag-aarian, ni hindi rin nakasentro sa pansariling interes kung ano lang ang gusto natin mangyari. Kung baga ay buhay ay isang regalo ng Diyos na iniatas sa atin upang alagaan natin ito at paunlakan sa mas makabuluhang paraan na pamumuhay at mas lalong pagbunga ng kagandahang-loob. Ito ang nangyari sa tusong katiwala na tinanggal na sa serbisyo, ngunit inasikaso pa rin ang mga may-utang sa kanyang amo, bago pa man ipaalis sa pwesto. At sinabi nga sa huli ay pinuri ng amo ang katiwala hindi dahil sa paglustay ng pera, kundi sa maayos na pakikipagkasundo sa mga taong may utang sa kanya. At sinabi nga ng Panginoon na kaibiganin natin ang makamundong kayamanan, sapagkat hindi man natin ito pinag-aarian lahat, kundi kung anuman ang pinagkatiwalaan ng Diyos sa atin ay mas lalo nating pag-igtingan nang may karunungan at mas higit pa na pananalig sa kanya. Kaya nga sinabi nga ni Hesus na hindi natin maaaring paglingkuran ang Diyos at ang kayamanan, sapagkat ang tunay na pagsisilbi at pagsunod sa Panginoon ay naghuhudyat na kailangan natin ikalas ang anumang bagay na nagpipigil sa atin na sumunod sa kanya.
Mga kapatid, mahirap man isipin na ang lahat ng bagay sa mundo ay lilipas din. Bagamat may kakayahang tayo na iunlad ang ating kayamanan, darating ang araw na mawawala din ito. Ngunit ang hindi kailanman mawawala sa ating karanasan ay ang mismong buhay natin, sapagkat ito ay isang biyaya na palagi nating pinagigisingan tuwing umaga (matapos natin tulugan ito tuwing gabi). Kaya nga ang biyaya ng buhay ay kailanman hindi natin pag-aarian, kundi ito ay ipinagkatiwala ng Diyos upang gawin natin ang tungkulin na gawing makabuluhan ang buhay na ito.
Isang halimbawa ay ang hamon ni Propeta Amos sa Unang Pagbasa, na hindi dapat natin niyuyurakan o inaapi ang mga itinuturing na mahihirap at dukha (pisikal man, emosyonal, o espirituwal), kundi dapat tratuhin natin sila ng tama at tulungan natin sila ng kahit paano na makaahon sa buhay at pakikipagrelasyon sa Panginoon. Sapagkat iyan ang isa sa mga ikinasusuklam na kasalanan, dahil dinig ng Diyos ang panaghoy ng mga mahihirap na palaging pinaghihirapan. Isa namang halimbawa ay ang paanyaya ni San Pablo sa Ikalawang Pagbasa na ang ating mga panalangin at kahilingan ay ialay natin sa Diyos hindi lang para sa ating pansariling kagustuhan, kundi para sa mas ikinabubuti ng ating kapwa, sapagkat iisang Diyos ang tumutugon sa panalangin ng bawat isa. Minsan natin naririnig sa bawat tao na ipagdasal natin sila (pasasalamat man iyan, espeyal na kahilingan, paghilom, o kaya ang paghimalay ng kaluluwa ng kanilang mahal na yumao), at lagi natin silang sinisiguraduhan na matutugon natin ang kanilang mga panalangin. Kaya ito dapat ang ating tama na pag-uugali, na kapag tayo ay nananalangin, lalo na tayo ay nagdiriwang pinakahigit na ayon ng panalangin (Eukaristiya), alalahanin natin na hindi lang tayo nag-iisa na dumadasal, kundi ang buong Sambayanan ng Diyos na nanalangin sa bawat intensyon ng bawat tao.
Marami pang bagay ang maaari nating gawin upang gawin makabuluhan at magbunga ng kabutihan sa buhay na kaloob sa atin ng Panginoon. Ang mahalaga ay patuloy tayo na magtiwala sa kanya sa kabila ng mga karangyaan at makamundong panluluho, at sa gayon ay matutupad natin ang tungkulin na maging tunay na katiwala ng pag-ibig, kagandahang-loob, at katapatan.