Podcast: Download (Duration: 6:09 — 3.0MB)
PANALANGIN NG BAYAN
Ika-22 Linggo sa Karaniwang Panahon (K)
Patnubay sa Misa
Turo sa atin ngayon ng Salita ng Diyos ang kababaang-loob at pagiging mapagbigay. Nakababatid sa panlahat na hilig sa pagmamataas at pagkamakasarili, tayo’y manalangin para sa biyaya ng mga kabaitang ito para sa atin at lahat nating mga kapatid. Sama-sama tayong manalangin:
Panginoon, gawin mo kaming mapagkumbaba!
Panginoon, itinatag mo ang Simbahan upang maging kasangkapan ng kaligtasan para sa lahat. Matupad niya nawa ang kanyang misyon nang buong kababaang-loob at katapatan. Manalangin tayo!
Panginoon, ibinigay mo sa Santo Papa at lahat ng mga pinunong relihiyoso ang tungkuling ipangaral ang Ebanghelyo sa salita’t sa gawa. Sila nawa’ y magsumikap sa pagtatatag ng iyong Kaharian sa mga puso ng lahat ng tao. Manalangin tayo!
Nagtatag ka ng mga kapangyarihang pambayan upang isulong ang kapakanang panlahat. Nawa itaguyod ng mga hinalal ng bayan ang katarungan, kapayapaan, at kagalingan ng lahat ng mamamayan sa halip ng sarili nilang interes. Manalangin tayo!
Tinulutan mong magtamo ng mga tanging kaunlarang pangkabuhayan at panteknolohiya ang ilang mga bansa. Nawa tumulong ang kanilang mga pinuno sa mga bansang nagsisimula pa lamang lumago, sa diwa ng pakikipagtulungan. Manalangin tayo!
Panginoon, nais mong bumuo kami ng isang pamayanan ng magkakapatid na pinagbubuklod ng paggalang at pag-ibig sa isa’t isa. Makaiwas nawa kami sa ano mang pagmamataas na naninira sa magandang pagkakaisa. Manalangin tayo!
Tahimik nating ipanalangin ang ating mga pansariling kahilingan. (Tumigil sandali.) Manalangin tayo!
Panginoong Hesus, tinuruan mo ang iyong mga disipulo kung paanong magpakumbaba at maging mapagbigay sa pamamagitan ng pagiging lingkod ng lahat sa pagbubuwis ng buhay mo para sa kaligtasan ng sangkatauhan. Nawa tularan namin ang iyong halimbawa at sa gayo’y makabahagi sa iyong buhay na walang hanggan. Amen!
Pages: 1 2
« Sabado, Agosto 27, 2022
Lunes, Agosto 29, 2022 »
{ 3 comments… read them below or add one }
PAGNINILAY: Tayong mga Pilipino, mahilig tayo sa pagkakain at pagtitipon. Kaya kapag Pasko, pista, kaarawan, binyag, o kaya may mga magandang nangyari sa ating mga mahal sa buhay, naghahanda tayo ng mga pagkain at nag-aanyayahan ang mga kalapit sa atin. Minsan nag-uunahan tayo sa pag-upo at sa pagkuha ng pagkain. Pero sa ating Ebanghelyo (Lucas 14:1, 7-14), ipinapaalala sa atin ni Hesus ang kahalagan ng pagiging mapagkumbaba (humble). Hindi dapat tayo’y nag-aagaw ng mga upuan at putahe na parang sinasabi natin na tayo’y mga VIP sa handaan. Pero ito yung mahirap: ang pag-aanyaya sa mga mahihirap, pilay, bulag, at iba pang nangangailangan. Noong bumisita ang Santo Papa sa ating bansa, nakikain siya sa mga nakaligtas mula sa hagupit ng Bagyong Yolanda. Bagamat naging mabilis ang pag-uusap dahil sa banta ng Bagyong Amang, natuwa ang mga inimbita dahil parang nakita at nakiusap nila si Hesus sa anyo ni Papa Francisco. Iyan ay isang halimbawang pinupunto ng Panginoon. Kaya inaanyayahan tayo ni Sirac sa Unang Pagbasa (Sirac 3:17-18, 20, 28-29) na mamuhay na magpakumbaba at isabuhay ito sa paggawa ng mabuti sa ating kapwa. Tuwing ipinagdiriwang natin ang Banal na Eukaristiya, tayo’y tinitipon ng Diyos sa kanyang piging. At sa ating Ikalawang Pagbasa (Hebreo 12:18-19, 22-24a), ang piging na iyan ay ang tikim ng baong Jerusalem (langit), ang Bagong Tipan kung saan inialay ni Hesus ang kanyang buhay para sa ating kaligtasan. Kaya ang Misa ay ang espirituwal na paggunita ng sakripisyo sa Panginoon dahil siya’y nasa anyo ng tinapay at alak. At tuwing tinatanggap natin siya sa Banal na Pakikinabang, nais niyang manahan sa ating puso’t isipan at gabayan tayo sa ating araw-araw na pamumuhay. Kaya ang Simbahan ay hindi lang bukas sa mga matutuwid, kundi pati rin sa mga makasalanan. Dapat mamulat tayo sa ganyang pag-ibig ng Diyos sa sinumang nais maranasan ang kanyang pag-ibig. Huwag tayong masyadong maging mapagmataas, kundi tulungan ang mga ganyang tao sa pagtuturo ng tama at paggawa ng mabuti. At sa ating paglalakbay sa daang ito, nawa’y maging magpakumbaba tayo sa bawat pagkakataon at gumawa tayo ng mga kilos ng pagmamahal, habag, at malasakit.
Reflection: HUMILITY AND ACCEPTANCE
In our world today, there are many leaders governing a certain nation, organization, and group. They are the ones who are in charge of the flow of activities, and they lead the operations and work. But sadly, most of them have become bosses, who claim that they have power over others. That is why many of them would ask their workers to do the work, and even force to spend more hours. But what is also happening is that most leaders would do nothing but rest, claiming that they should be the ones to give orders because they claim the thrones of honor. That is not how leadership is supposed to be.
In the 1st part of the Gospel Reading, Jesus reminds us of the value of humility and service. He compares the world to a wedding banquet, wherein many great people would go up to the seats of honor, but sadly, there were already people chosen for those places. Then again, it is the host who instructs them to move up from a lower position to a higher position. The host of the wedding banquet is God. At every celebration of the Mass, we do not go to church to show that we are better, but rather, we gather ourselves in prayer as the Assembly of God. He invites us to give him due reverence, respect, and worship by remembering his fulfilled plan, which we honor in the Liturgy of the Word and the Liturgy of the Eucharist. Most of all, after being spiritually nourished, we should apply the values of humility and service in our lives, especially when we help others because that is how we should manifest true Christian Leadership. So let us be humble and servant leaders with our whole minds and hearts to others. May we practice these values, so that we can merit the inheritance of God’s glory, which is eternal life in the Kingdom of Heaven.
The second part of the Gospel Reading is like a challenge to us when we hold celebrations. This seldom occurs because we would mostly invite our loved ones and close people whenever we throw feasts at the comfort of our homes or hang out in restaurants and other public places. But Jesus himself said that we should not invite them whenever such events take place. Although he’s not contradicting the practice of inviting our dear loved ones, he is challenging us to invite the poor and all the disabled. It may sound challenging to the extent that we are not familiar with such people. But let us try to have the opportunity to engage ourselves with such people. No wonder Jesus invited sinners to come to him, and he even ate at their homes in order that they may experience conversion. Same things happens in the Eucharist when the Lord God invites us all of us to worship him and commemorate the memorial of his great salvific plan through Christ’s sacrifice revealed in the bread and wine. Jesus’ spiritual nourishment is meant for all who are willing to accept him with faith and partake in giving witness to the Good News. So when we go to church and attend Mass then go out after the Eucharist, let us not look highly on ourselves above others, as if we think we’re more deserving. And may we always regard ourselves as humble people, so that we recognize the “human” inside each on of us. May this be our disposition when we attend the Eucharist, that we welcome each people to experience the love of God in the Holy Mass.
Amen