Podcast: Download (Duration: 4:36 — 4.0MB)
Miyerkules ng Ika-18 Linggo sa Karaniwang Panahon (II)
Jeremias 31, 1-7
Jeremias 31. 10. 11-12ab. 13
Pumapatnubay na Diyos
ay Pastol na kumukupkop.
Mateo 15, 21-28
Subscribe to Awit at Papuri Communications YouTube Channel
Wednesday of the Eighteenth Week in Ordinary Time (Green)
UNANG PAGBASA
Jeremias 31, 1-7
Pagbasa mula sa aklat ni propeta Jeremias
Noong panahong iyon, sinasabi ng Panginoon: “Sa araw na iyon, ako’y magiging Diyos ng buong Israel; at magiging bayan ko sila.”
Sinasabi pa ng Panginoon: “Ang mga nakaligtas sa patayan ay kinaawaan ko naman sa ilang. Nang ang Israel ay naghahanap ng kapahingahan, napakita ako sa kanila mula sa malayo; sa simula pa’y inibig ko na sila at patuloy kong ipinagmamalasakit. Muli kitang itatayo, marilag ng Israel. Hahawakan mo uli ang iyong mga pandereta, at masaya kang makikisayaw. Muli kang magtatanim ng ubas sa mga burol ng Samaria; magtatanim ang mga manananim, at magpapasasa sa ibubunga niyon. Pagkat darating ang araw na hihiyaw ang mga bantay mula sa kaburulan ng Efraim, ‘Halikayo, umakyat tayo sa Sion, sa Panginoon na ating Diyos.’”
Ang sabi ng Panginoon:
“Umawit kayo sa kagalakan alang-alang kay Jacob,
ipagbunyi ninyo ang pinakadakilang bansa;
magpuri kayo at inyong ipahayag na iniligtas ng Panginoon ang kanyang bayan, ang mga nalabi sa Israel.”
Ang Salita ng Diyos.
SALMONG TUGUNAN
Jeremias 31. 10. 11-12ab. 13
Pumapatnubay na Diyos
ay Pastol na kumukupkop.
Mga bansa, pakinggan ninyo ang sabi ng Poon,
at ipahayag ninyo sa malalayong lupain:
“Pinapangalat ko ang mga anak ni Israel,
ngunit sila’y muli kong titipunin at aalagaan,
gaya ng pagbabantay ng isang pastol sa kanyang mga tupa.”
Pumapatnubay na Diyos
ay Pastol na kumukupkop.
Sapagkat tinubos ng Poon si Jacob,
at pinalaya sa kapangyarihan ng
kaaway na lubhang makapangyarihan at malakas.
Aakyat silang nagsisigawan sa tuwa patungo sa Bundok ng Sion,
tigib ng kaligayahan dahil sa mga pagpapala ng Poon.
Pumapatnubay na Diyos
ay Pastol na kumukupkop.
Kung magkagayon, sasayaw sa katuwaan ang mga dalaga
makikigalak pati mga binata’t matatanda;
ang kanilang dalamhati ay magiging tuwa,
papalitan ko ng kagalakan ang kanilang kalungkutan.
Pumapatnubay na Diyos
ay Pastol na kumukupkop.
ALELUYA
Lucas 7, 16
Aleluya! Aleluya!
Narito at dumating na
isang dakilang propeta
sugo ng D’yos sa bayan n’ya.
Aleluya! Aleluya!
MABUTING BALITA
Mateo 15, 21-28
Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Mateo
Noong panahong iyon, nagpunta si Hesus sa lupaing malapit sa Tiro at Sidon. Lumapit sa kanya ang isang Cananeang naninirahan doon at malakas na sinabi, “Panginoon, Anak ni David, mahabag po kayo sa akin! Ang anak kong babae ay inaalihan ng demonyo at masyadong pinahihirapan.” Ngunit gaputok ma’y di tumugon si Hesus. At lumapit ang kanyang mga alagad at sinabi sa kanya, “Pagbigyan na nga po ninyo at nang umalis. Siya’y nag-iingay at susunud-sunod sa atin.” Sumagot si Hesus, “Sa mga tupang naliligaw ng sambahayan ng Israel lamang ako sinugo.” Ngunit lumapit sa kanya ang babae, lumuhod sa harapan at ang sabi, “Tulungan po ninyo ako, Panginoon.” Sumagot si Hesus, “Hindi dapat kunin ang pagkain ng mga anak upang ihagis sa mga tuta.” “Tunay nga po, Panginoon,” tugon ng babae, “Ngunit ang mga tuta man ay nagsisikain ng mumong nalalaglag sa hapag ng kanilang panginoon.” Kaya’t sinabi sa kanya ni Hesus, “Napakalaki ng iyong pananalig! Mangyayari ang hinihiling mo.” At noon di’y gumaling ang kanyang anak.
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
Pages: 1 2
« Martes, Agosto 2, 2022
Huwebes, Agosto 4, 2022 »
{ 1 comment… read it below or add one }
PAGNINILAY: Ang tunay na pananampalataya at pananalig sa Diyos ay nababatay sa kalakihan ng puso ng isang tao kahit anong lahing pinagmulan siya. Ito ang nagpapatunay na kumakatok siya sa ating mga puso para buksan natin ang mga ito, at maniwala sa kanyang malasakit na gawain.
Sa ating Unang Pagbasa (Jeremias 31:1-7), ipinangako ng Panginoong Diyos ang pagpapanumbalik sa Israel. Sa kabila ng pagkakasala at pagmamatigas ng mga tao, matagal nang minahal niya pa rin sila at nais sila’y mapanibago ng puso. Ang pagpapanumbalik sa Israel at Juda ay sumasagisag sa planong pangkaligtasan ng Diyos na bukas sa lahat ng mga tumatanggap nito sa kanilang buhay.
Sa ating Ebanghelyo (Mateo 15:21-28), narinig natin ang isang kwento ng pananampalataya. Noong mga lumang panahon, naniniwala ang mga Hudyo na sila lang at ang bayang Israel ay maliligtas niya dahil sila’y pinagpala at hinirang. Ngunit, narinig natin kung paanong tinulong ni Hesus ang isang Hentil na babaeng taga-Cananea, na ayon sa kanila, ay isang lapastangan sa batas ng Panginoong Diyos. Pero sa kabila ng mga ito, nakita pa rin natin ang isang kwento ng awa at habag.
Nais kong bigyang pansin ang tatlong magkasalungat ngunit makabuluhang mensahe. Una, lumapit ang babae kay Hesus. Humingi siya ng tulong sa kanya para sa kanyang anak na babaeng sinasapian ng isang masamang espiritu, kahit kinasasangkutan siya sa isyu ng kanyang lahi, ngunit pinapapigil ng mga Apostol dahil alam nila na nandito si Hesus para sa mga nawawalang tupa ng Israel, gaya ng kanyang sinabi sa babae. Pero patuloy pa rin ang kanyang pagmamakaawa ni Hesus.
Ikalawa, ang pagsubok ni Hesus. Sinabi niya na naparito siya para sa mga nawawalang tupa ng Israel, ngunit alam niya na ito ay isang pagsasanay lamang. Sinubukan niya ang pananampalataya ng babae sa pagsasabi ng hindi nararapat na itapon ang mga magagandang pagkain ng mga bata sa mga aso.
Ikatlo at huli, ang pananampalataya ng babaeng taga-Cananea. Sumagot ang babae na ang mga aso lamang ang nagpupulot sa mga tirang humuhulog sa ilalalim ng mesa. Kaya namangha si Hesus sa dakilang pananampalataya ng babae, at sinabihan ang katuparan ng kababaglaghang malaya ang anak na babae. At ganun din ay binaklas niya ang mga hadlang sa pagitan ng mga Hudyo at mga Hentil. Sa ating buhay, dumadaranas tayo ng mga pagsubok at paghihirap. Parang ramdam natin na sumuko na tayo. Subalit, nakita naman natin sa Ebanghelyo kung paano hinarap ng babaeng taga-Cananea ang kanyang pagsubok ng pananampalataya kay Kristo. Ganito rin ang binibigay ng Diyos sa atin dahil ikinalulugod natin siya bilang ating Panginoon at Hari, at sa kabilang banda, siya ay maawaain at mahabagin.
Sa ating paglalakbay sa daang ito, nawa’y magkaroon tayo ng pananalig sa Diyos sa gitna ng mga kapighatian sa ating buhay, at patuloy na maging mapagmalasakit sa ating mga kapwa.