Podcast: Download (Duration: 6:46 — 3.2MB)
PANALANGIN NG BAYAN
Patnubay sa Misa
Ika-15 Linggo sa Karaniwang Panahon
Marami sa mundo ang mga taong mararahas na nagsasamantala sa mahihina’t walang panlaban. Marami rin ang mga taong walang pakialam sa karahasan laban sa mga nabibiktima. Idalangin natin sa Panginoon ang biyayang maging tunay na Kristiyano sa ating magulo’t manhid na lipunan. Sama-sama tayong manalangin:
Hesus, gawin mo kaming mahabaging tulad mo!
Para sa Simbahang Panlahat: Nawa siya’y matulad sa Mabuting Samaritano sa ating panahon, tumutulong at naaawa sa lahat ng bumabagabag sa sangkatauhan. Manalangin tayo!
Para sa ating mga pinunong espirituwal: Nawa turuan nila ang mga mananampalataya sa salita’t sa gawa, upang higit na itampok ang masiglang pagkalinga sa mga nagdurusa’t nangangailangan kaysa mga gawaing pandebosyon. Manalangin tayo!
Para sa lahat ng nasa paglilingkod panggagamot: Nawa tulad ng Mabuting Samaritano, bukas-palad at mahabagin nilang pangalagaan ang kanilang mga pasyente. Manalangin tayo!
Para sa mga taong nagdirigmaan o nag-iinggitan: Nawa alalahanin nilang tayong lahat ay mga anak ng parehong Ama at mga kapatid ni Hesukristo. Manalangin tayo!
Para sa lahat ng nahihirapan sa pagtanggap sa kanilang mga kinamumuhiang kapwa: Nawa ang turo at halimbawa ni Hesus ay maging inspirasyon at pampasigla sa kanila. Manalangin tayo!
Tahimik nating idalangin ang ating mga sariling kahilingan. (Tumigil sandali.)
Manalangin tayo!
Panginoong Hesus, ikaw ang Dakilang Mabuting Samaritanong kumalinga sa makasalanang sangkatauhang biktima ng demonyo. Kahabagan mo kaming lahat at gawin kaming kasangkapan ng iyong mahabaging pagmamahal. Ikaw na nabubuhay at naghahari nang walang hanggan! Amen!
Pages: 1 2
« Sabado, Hulyo 9, 2022
Lunes, Hulyo 11, 2022 »
{ 5 comments… read them below or add one }
How well do we know the story of one of our favorite parables, the Good Samaritan? Among all the Evangelists, it is only Saint Luke who narrates this because his audience his both the Jews and the Gentiles. There are three points for reflection that Jesus wants to explain to us:
1.) BREAK THE BARRIERS. During the old times, Jews and Samaritans are considered enemies because Jews worship Yahweh, the only true God, while the Samaritans worship their own gods and observe their rituals on top of mountains. The Samaritans are often associated as “Gentiles” or “pagans”. But in the New Testament, there are occasions wherein Jesus had Samaritan encounters. For instance in John 4:5-42, he met a Samaritan woman by Jacob’s well and told her that those who drink the living water, which is him, will not be thirsty again. Today, he tells the story of a Samaritan helping a Jewish traveller to a scholar who wants to know his neighbors, because neighbors can be associated with the Jews. And seven chapters after this Gospel, ten lepers were cleansed on their way to Jerusalem. But only one leper, who is a Samaritan, went back to give thanks to God in Jesus Christ. So these encounters aim to break the barriers that separate the Jews and Samaritans through Christ’s preaching of love for God and one another. Likewise in the early years of the Church, the Apostles taught that those who accepted Jesus Christ as their Redeemer are welcomed, whether it be Jews or Gentiles.
2.) LOVING GOD AND LOVING OUR NEIGHBOR. Jesus summarizes the Ten Commandments into two: loving God and loving our neighbor. If the Decalogue prohibits the negative things of man, then Jesus’ teachings oblige us to show our love for the Lord and for one another. And this is what was shown in the parable, when the Samaritan took aid to a helpless Jewish traveler and sheltered him in an inn in Jericho. He tells the innkeeper to take care of the man, and he will pay him back if the owner spends more the man’s needs.
3.) THE JERICHO EXPERIENCE. Jericho is located south of Jerusalem. It is believed to be place where God’s mercy is present. In fact, it is seen in our Gospel today when the Good Samaritan helped the Jewish traveler who couldn’t stand because he was beatened by two robbers. This is also the place where the blind man Bartimaeus got his sight because of his faith. It is also where the tax collector Zacchaeus humbled for forgiveness and promised to give half to the poor and repay four times those whom he have cheated. So our Jericho experience is an encounter of God’s loving mercy and compassion and manifesting it in our lives, just like what Jesus and the Good Samaritan did.
My dear brothers and sisters. The Parable of the Good Samaritan is very famous to us. It teaches us that we should love God above all things, while we should also love our neighbors as ourselves in thoughts, words, and actions. And to love one another should not limit ourselves from a person’s characteristics, race, religion, gender, age, etc. Rather it is the unconditional love of God revealed to us in order that we may also bear it. And we should not blind ourselves in helping others, unlike what the Jewish priest and the Levite did because they chose to follow their customs and traditions rather than to answer the aid of the helpless victim. But the Good Samaritan despite having opposite beliefs haste down to help the man and carry him in his animal going to an inn in Jericho. So as we journey down this road, may we always experience God’s mercy in our lives and be Good Samaritans of mercy to all: mercy in teaching others the right things, mercy in doing acts of charity and kindness, and mercy in forgiving one another’s trespasses. Let us continue to live the challenge of Christ taught by Pope Francis not only in the concluded Extraordinary Jubilee Year of Mercy (2016), but everyday: “Be merciful, just as your heavenly Father is merciful.” (Luke 6:36)
Ang isang magandang halimbawa ng ginawa ng mga Vietnamese ng maaksidente ang mangingisdang pinoy sa dagat na kanilang tinulungan patunay ito ng isang mabuting samaritano mensahe ng panginoong na tayong lahat dapat gawin sa ating kapwa
PAGNINILAY: Ngayong Linggong ito, ang ating Ebanghelyo ay isa sa mga kilalang talinghaga ng ating Panginoong Hesus, na tila nga ba’y alam na natin: ang Talinghaga ng Mabuting Samaritano. Tanging si San Lucas lamang ang nagsalaysay nito, sapagkat makikita rito ang pokus ng kanyang panunulat ang pangkalahatang kaligtasan na kaloob ng Diyos hindi lang sa Israel, kundi pati na rin sa lahat ng mga tao at bansa. Tatlong bagay ang nais ipunto ng parabulang ito:
1.) ANG PAGBAKLAS NG MGA BALAKID SA PAGITAN NG MGA HUDYO AT HENTIL. Narinig natin ang pangunahing tauhan na isa sa mga lahing kilala bilang kaaway ng mga Hudyo, subalit makikita natin sa kasaysayan ng Bibliya na ang mga Samaritano ay bahagi rin ng bayan ng Diyos bago pa man mahati ang dalawang kaharian ng Israel noong panahon nina Rehoboam (anak ni Haring Solomon) at Jeroboam. Kaya ito ang nais idugtong ni Hesus sa pagkwento nito, na ang mga Samaritano ay mga nawalay na kapwa Hudyo, na patuloy niyang inilalapit sila tungo sa pagkaranas ng presensiya at kaligtasan ng Diyos. Narinig natin sa Ebanghelyo ni San Juan ang pagtatagpo ng Panginoon sa isang babaeng Samaritana sa balon ni Jacob sa Sicar. Ngayon naman ay narinig natin ang Parabula ng Mabuting Samaritano, na kahit sino ka man, kahit iba ang iyong anyo o katangian, lahat ay may kakayahang gumawa ng kabutihan, katulad ng ginawa ng Samaritano sa sugatang Hudyong nakahandusay sa daan.
2.) ANG PAGMAMAHAL SA DIYOS AT KAPWA. Ito ang pinakamahalagang utos, na mismong binuod ni Hesus sa gitna ng 613 batas ng mga Hudyo. Ito rin ang naging sagot ng abogado sa kanya sa Ebanghelyo, subalit nais pa niya bigyang-katwiran ang kanyang katayuan at pagiging relihiyoso. At sa kwento ng parabula, nakita natin yung lalaking nakahandusay sa daan patungong Jerico ay nilagpasan lang ng saserdote at Levita. Mas naging prayoridad ng dalawa ang pagsunod sa Kautusan ni Moises tungkol sa pagpapanatili ng kalinisan at iba pang banal na obligasyon kaysa sa pagkakataong tulungan ang kapwa nilang Hudyo na nabiktima ng mga magnanakaw. Subalit ayon sa ilang eskolar ng Bibliya, maaaring ipinagdasal ng pari at Levita ang nasugatang lalaki para sa isa pang taong makakatulong sa kanila na maganda rin, ngunit parang kulang ang kanilang ginawa. Samakatuwid, nakasentro ang pag-ibig ng Diyos at kapwa sa ginawa ng Samaritano dahil sa sentido ng pagtugon sa pangangailangan at pagpapamalas ng awa at malasakit. Kaya tinupad ni Hesus ang paghangad ni Moises sa Unang Pagbasa na makinig sana ang mga tao sa tinig ng Diyos at palaging sundan ang dakilang utos, na ayun nga, nabuod sa pagmamahal sa Diyos at kapwa na siyang ipinakita ng Mabuting Samaritano.
3.) ANG PAGIGING “MABUTING SAMARITANO” PARA SA IBA. Ito ang hamon sa atin ngayon na tularan natin ang Mabuting Samaritano, kahit sa pagiging bukas palad at buong pagtatalaga sa paglilingkod sa pangangailangan ng iba. Kahit ang pagpasa ng gawain ng kabutihan sa may-ari ng bahay-panuluyan, ipinangako niya na babayaran niya ang anumang kulang pagbalik niya sa bahay na iyon. Ito ay isang halimbawa ng kabutihang hindi tumatanaw kailanman ng kapalit, na ang mahalaga ay ang pagbibigay ng sarili para sa mabuting kapakanan ng bawat tao. At ang dakilang Samaritano natin ay si Hesus, na ayon kay San Pablo sa Ikalawang Pagbasa ay ang hayag na mukha ng Diyos na ‘di nakikita. Lahat ng nilalang ay nilikha ng Diyos Ama sa pamaamgitan niya upang ang lahat na kanyang pinamamahalaan ay itrato ang isa’t isa na pantay-pantay, at gayun din ang tungkulin na magkaroon ng responsiblidad sa lahat ng nilikha ng Diyos, na sa mga ordinaryo at ekstraordinaryong pagkakataon kahit sa taong makasalubong natin, patuloy natin panaigin ang kabutihan sa lahat ng mabubuting paraan.
Ang totoong pag-ibig sa Diyos ay ang pagsunod sa Kanyang utos at pagsasabuhay ng Kanyang mga turo. At ang pinakakongkretong pagsasabuhay nito ay ang pagpapahayag ng pag-ibig sa ating kapwa maging sinu man siya. Kung sinasabi natin na tayo ay Kristiyano, nararapat na sa anumang ating gagawin at sasabihin sa iba, ay maging manipestasyon ng presensya ni Kristo. Kung magkagayon, mapapatotohanan ng ating mga taong nakakasalamuha na totoong may nagmamahal na Diyos.
Ang ating Ebanghelyo ay nagsasalita ukol sa pagtuturo ng Panginoong Hesukristo ukol sa “kapwa”. Para kay Hesus ang kapwa ay tumutugon sa panawagan ng Diyos na ang kanyang kaharian ay mangyari din sa lupa. Ang pagtugon na ito ay ang pagtulong na hindi kailanman nangangailangan ng kapalit.
Sa mundong pinapainog ng makabagong panahon, dapat alamin natin kung sino ang ating kapwa? Baka ang inaakala nating kapwa ay ung nakatutulong sa atin! Kung ganon lang pagtingin natin sa panuntunang ito mukhang maliit ang ating pagkaunawa sa sinasabi ng Panginoong Hesukristo, sapagkat malinaw ang kanyang pagkapaliwanag sa kapwa. Ang kapwa sa kanya’y ang taong kayang mag-alay ng buhay para sa pagpapayabong ng pananampalataya; ang pag-akay sa mga taong nawala sa direksyon ng buhay; ang pagtulong sa maraming aspeto upang tulungang makabangon sa pagkakadusta dahil sa kasalanan.
Kaya naman, nawa’y ang kapwa ay maging daan ng paglilingkod at pagpapatibay ng pananalig sa Diyos na siyang nagbibigay sa atin ng daan patungo sa kaharian ni Kristo!