Podcast: Download (Duration: 6:29 — 4.6MB)
PANALANGIN NG BAYAN
Ikalawang Linggo ng Pasko ng Pagkabuhay
Lunes
Sa pamamagitan ng ating Binyag sa ngalan ng Ama, at ng Anak, at ng Espiritu Santo, tayo ay naging mga anak ng Diyos. Bilang mga tagapagmanang kasama ni Kristo, makalalapit tayo sa ating Ama nang may pagtitiwala.
Panginoon, dinggin mo ang aming panalangin.
o kaya
Ama, dinggin mo ang iyong mga anak.
Ang Simbahan sa lupa nawa’y mabuklod upang maging salamin ng ganap na pagkakaisa ng Santatlo, ang kaisahan ng pag-ibig ng Diyos, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga binyagang Kristiyano nawa’y lumago sa kanilang pamumuhay bilang Kristiyano, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga alipin ng takot nawa’y maging malaya bilang mga anak ng Diyos, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga walang pananampalataya nawa’y sikapin nating mahikayat sa pananampalataya at pagpapabinyag, manalangin tayo sa Panginoon.
Ang mga kapatid nating namayapa nawa’y muling mabuhay sa kaluwalhatian ng Banal na Santatlo, manalangin tayo sa Panginoon.
Ama naming nasa Langit, sa aming pag-aalay ng mga pananalangin, loobin mong makaisa kami ng Espiritu na nananahan sa iyong mga anak at kay Kristo na iyong Anak na aming Tagapagligtas at Panginoon, na nabubuhay at naghahari magpasawalang hanggan. Amen.
Pages: 1 2
« Sabado, Abril 10, 2021
Martes, Abril 13, 2021 »
{ 3 comments… read them below or add one }
PAGNINILAY: Ang Muling Pagkabuhay ng ating Panginoong Hesukristo ay ang pinakaugat ng ating pananampalataya bilang mga Kristiyano. Tayo ay suamsampalataya sa Diyos dahil sa biyaya ng buhay na inialay ni Kristo sa Krus at iniwasto niya ito nang siya’y muling mabuhay.
Ito yung naging lakas at katatagan ng mga Apostol sa Unang Pagbasa na nawa’y patuloy sila sa pangangaral ng Banal na Salita sa kabila ng mga banta ng mga nais pumatay sa kanila. Dito inaalala nila ang sinapit ni Hesus nang siya’y pagtulungan nina Haring Herodes, Poncio Pilato, mga Romano, mga pinuno ng mga Hudyo, at iba pang mga taga-Israel na humiling na ipako siya sa Krus. Subalit sa huli ay nagtagumpay siya sa pamamagitan ng kanyang Muling Pagkabuhay, at ito’y tanda na ang mga Apostol ay binigyang kakayahan upang ipangaral ang Mabuting Balita. Kaya makikita natin na dahil si Kristo nga’y tunay na nabuhay na mag-uli, hindi dapat manaig ang anumang masamang bagay na nagdudulot ng kasamaan at kasalanan.
Ang Muling Pagkabuhay ni Hesukristo ay tanda rin ng ating pagiging marapat na tawaging mga “anak ng Diyos”. Narinig natin sa Ebanghelyo ang pagdidiskurso ni Hesus sa isang Pariseong si Nicodemo. Hindi katulad ng kanyang mga kasamahan sa grupo, mas bukas ang isipan ni Nicodemo na pakinggan ang mga pahayag ng Panginoon. Kaya nang bisitahin niya siya noong isang gabi, dito idineklara ng Pariseo na si Hesus ay isang guro na galing sa Diyos, at wala siyang ipapangaral kung hindi ito’y iniutos ng Diyos. At ang tugon naman ni Hesus ay isang pagpapatibay ng pananampalataya ni Nicodemo, na ang sinumang nais makamtan ang paghahari ng Diyos ay kailangang muling ipanganak. Hindi ito unang naunawaan ni Nicodemo sapagkat inakala niya’y ang isang tao’y kailangan pumasok muli sa sinapupunan ng ina upang ito’y lumabas muli. Subalit ang tinutukoy dito ni Kristo ay ang panganganak sa pamamagitan ng tubig at ng Espiritu. Samakatuwid, ito’y tumutukoy sa Sakramento ng Binyag, ang pinutan tungo sa ating paglalakbay sa pananampalataya. At ayon sa ating Katesismo, ang Binyag ay kinakailangan upang makamtan natin ang kaligtasan.
Sa pamamagitan ng Sakramentong ito, dalawang bagay ang ating nakakamtan: (1) ang paglilinis ng ating orihinal na kasalanan, at (2) ang pagiging marapat na tawaging mga anak ng Diyos sa pamamagitan ng ating pagbibilang sa kanyang Simbahan. At dahil tayo’y mga miyembro ng Katawan ni Kristo, ang Simbahan, tayo’y may tungkuling ipagtupad ang ating misyon katulad ng ginawa niya: Pangpari (mga sakrispisyo at panalangin), Pangpropeta (ang kabutihan at katuwiran na ipahayag at gawin), at Panghari (paglilingkod na walang inaasahang kapalit). At ang pagtanggap ng binyag ay paalala sa atin ni San Pablo sa kanyang sulat sa mga taga-Roma (kb. 6, vv. 3-11) na ang ating pagbibinyag ay isang espirituwal paraan ng ating pagkamatay sa kasalanan at muling pagkabuhay para sa Diyos Ama sa pamamagitan ng Diyos Anak na ating Panginoong Hesukristo. Kaya noong Bihilya at Araw ng Pasko ng Pagkabuhay, isinariwa natin ang ating pangako sa Binyag upang talikdan natin ang mga masasamang bagay at sumampalataya sa Diyos at sa kanyang ginawa para sa ating kaligtasan. At dito nawa tayo’y tunay na mabuhay para sa ating Panginoon sa pamamagitan ng pagtupad ng ating mga pangako na ating sinariwa noong tayo’y bininyagan upang ipadala natin ang pagmamahal at awa ng Diyos sa ibang tao.
Ang kaharian ng Diyos. Tunay na ang sa Diyos ay sa Diyos at ang sa lupa ay sa lupa. Kadalasan ay maraming natutuksong mga tao sa yaman, kasikatan at kapangyarihan. Ngunit kakaunit ang nakakakita ng katotohanan. Madaling makita ang resulta ng handog ng mundo sa tao. Kaya nga pagdating sa makaDiyos ito ang malaking hamon, ang mailapit ang tao sa Diyos. sabi sa Ebanghelyo ang muling pagsilang ng tao sa tubig at espiritu. Nawa’y magbagong buhay ang mga tao, tulad ng sa binyag: ang pagtatakwil kay Satanas, ang pananampalataya sa Diyos at ang pagiging bagong nilikha kay Kristo. Gayon din naman ang Sakramento ng Kumpil upang tayo ay maging tunay na tagasunod ni Kristo.
Katulad ni Nicodemo maraming patungkol sa Diyos ang hindi natin lubos na nauunawaan, subalit walang problema dun sapagkat maging ang mga apostoles ay hindi din agad naunawaan ang mga salita ni Hesus. Ang mahalaga ay tayo ay nananalig at naniniwalang may Diyos na may gawa ng langit at lupa at lahat ng nilalang sa mundo. Ang mahalaga ay tayo ay may kinakapitan na Diyos sapagkat pag ang Diyos ang naghahari sa atin sino ang laban sa atin. Subalit ang paniniwala sa Diyos ay hindi sapat kung hindi natin susundin ang kanyang loob o mga utos. Duon na matatamo ang tunag na kaligayahn kapag tayo nagmahal sa Kanya at sa kapwa natin gaya ng pagmamahal natin sa sarili.