Podcast: Download (Duration: 5:11 — 2.9MB)
Martes ng Ika-29 na Linggo sa Karaniwang Panahon (II)
Efeso 2, 12-22
Salmo 84, 9ab-10. 11-12. 13-14
Ang Poo’y nagsasalita na bayan n’ya’y papayapa.
Lucas 12, 35-38
Tuesday of the Twenty-ninth Week in Ordinary Time (II) (Green)
UNANG PAGBASA
Efeso 2, 12-22
Pagbasa mula sa sulat ni Apostol San Pablo sa mga taga-Efeso
Mga kapatid, alalahanin ninyo na noong panahong iyon, hiwalay kayo kay Kristo, hindi kabilang sa bayang Israel, at di-saklaw ng mga tipang nasasalig sa mga pangako ng Diyos. Noo’y nabubuhay kayong walang pag-asa at walang Diyos. Ngunit ngayon, dahil sa inyong pakikipag-isa kay Kristo Hesus, kayong dating nasa malayo ay nailapit sa pamamagitan ng kanyang kamatayan. Pinagkasundo niya tayo. Kaming mga Judio at kayong mga Hentil ay kanyang pinag-isa. Sa pamamagitan ng kanyang katawan, pinawi niya ang alitan na parang pader na naghihiwalay sa atin. Pinawalang bisa niya ang Kautusang pawang mga utos at tuntunin upang pag-isahin sa kanya ang dalawang bayan at maghari ang kapayapaan. Sa pamamagitan ng kanyang kamatayan sa krus, winakasan niya ang alitan ng dalawang bayan, kapwa pinapanumbalik sa Diyos at pinagbuklod sa iisang katawan. Naparito si Kristo at ipinangaral sa lahat ang Mabuting Balita ng kapayapaan – sa inyong mga Hentil na malayo sa Diyos, at sa mga Judio na malapit sa kanya. Dahil kay Kristo, tayo’y kapwa makalalapit sa Ama sa pamamagitan ng Espiritu.
Samaktwid, hindi na kayo dayuhan o taga-ibang bansa, kundi kababayan ng mga hinirang ng Diyos at kabilang sa kanyang sambahayan. Kayo’y itinayo rin sa saligan ng mga apostol at mga propeta, na ang batong panulukan ay si Kristo Hesus. At sa pamamagitan niya, nagkakaugnay-ugnay ang bawat bahagi ng gusali at nagiging isang templong banal. Dahil din sa inyong pakikipag-isa sa kanya, kayo ma’y kasama nilang naging bahagi ng tahanan ng Diyos sa pamamagitan ng Espiritu.
Ang Salita ng Diyos.
SALMONG TUGUNAN
Salmo 84, 9ab-10. 11-12. 13-14
Ang Poo’y nagsasalita na bayan n’ya’y papayapa.
Aking naririnig magmula sa Poon ang sinasalita;
sinasabi niyang ang mga lingkod n’ya’y magiging payapa,
kung mangagsisisi at di na babalik sa gawang masama.
Ang nagpaparangal sa pangalan niya’y kanyang ililigtas,
sa ating lupain ay mananatili ang kanyang paglingap.
Ang Poo’y nagsasalita na bayan n’ya’y papayapa.
Ang pagtatapatan at pag-iibiga’y magdadaup-palad,
ang kapayapaan at ang katwira’y magsasamang ganap.
Sa balat ng lupa’y pawang maghahari yaong pagtatapat,
at ang katarungan nama’y maghahari mula sa itaas.
Ang Poo’y nagsasalita na bayan n’ya’y papayapa.
Gagawing maunlad ng Panginoong Diyos itong ating buhay,
ang mga halaman sa ating lupai’y bubungang mainam;
Sa harapan niya yaong maghahari’y pawang katarungan,
magiging payapa’t susunod ang madla sa kanyang daan.
Ang Poo’y nagsasalita na bayan n’ya’y papayapa.
ALELUYA
Lucas 21, 36
Aleluya! Aleluya!
Manalanging walang humpay
samantalang hinihintay
si Hesus na Poong mahal.
Aleluya! Aleluya!
MABUTING BALITA
Lucas 12, 35-38
Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Lucas
Noong panahong iyon, sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad, “Maging handa kayo at sindihan ang inyong mga ilawan. Tumulad kayo sa mga taong naghihintay sa pag-uwi ng kanilang panginoon mula sa kasalan, para pagdating niya ay mabuksan agad ang pinto. Mapalad ang mga alipin na abutang nagbabantay pagdating ng kanilang panginoon. Sinasabi ko sa inyo, maghahanda siya, padudulugin sila sa hapag, at maglilingkod sa kanila. Mapapalad sila kung maratnan niya silang handa, dumating man siya ng hatinggabi o madaling-araw siya dumating.”
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
Pages: 1 2
« Biyernes, Oktubre 9, 2020
Biyernes, Oktubre 30, 2020 »
{ 2 comments… read them below or add one }
Pagninilay: Ilang linggo na lang po at papasok po tayo sa bagong Taong Panliturhiya ng ating Simbahan. Tayo ay papasok sa Panahon ng Adbiyento, kung saan ito ang panahon ng paghahanda para sa Tatlong Pagdating ni Kristo: (1) Ang kanyang Pagkatawang-tao na ipinagdiriwang sa Pasko ng Pagsilang, (2) Ang kanyang Muling Pagpaparito sa huling araw na hindi alam ng lahat kundi ng Amang Diyos, at (3) Ang araw-araw na pagdating ng Panginoon sa misteryo at mga Sakramento. Ang Ebanghelyo ay isang paanyaya ng paghahanda sa pagdating yaon ng Panginoon. Hinikayat ni Hesus ang kanyang mga alagad na ilawan ang kanilang lampara. Nang likhain ng Diyos ang sanlibutan, niloob niyang magkaroon ng ilaw, at ito’y nangyari. Ang katuparan ng ilaw na iyon ay si Hesus, nang siya’y ipanganak sa Bethlehem bilang tanda na dumating na ang nakatakdang kaligtasan ng tao. Ito ay isang paanya na maghari ang liwanag sa buhay ng mga alagad, at itong ilaw na galing pa sa simulang nilikha ng mundo ay patuloy na sinisindi sa Simbahan hindi lang sa mga kandila ng altar, kundi sa bawat isa sa ating mananampalataya. Parang tayong mga bisitang naghihintay sa pagdating ng Ikakasal nang may sapat na paghahanda. Itong dakilang kasalan ay sumisimbolo sa buhay na walang hanggan dahil tayo ay makakasama ng Diyos sa kanyang kaluwalhatian ng buhay na walang hanggan. Kaya habang tayo’y namumuhay, makita nawa natin ang Panginoon sa bawat senyales at misteryo ng ating buhay, lalung-lalo na sa Sakramento ng Eukaristiya na ito’y sakramental na pagtitipan natin sa kanya. At sinabi nga ni San Pablo sa Unang Pagbasa na tayo’y mga kababayan ng langit, hindi lang ng bansang ito at hindi lang mga dayuhan ng ibang bansa. Tayong lahat ay galing sa Panginoon na may isang misyon, at inaasahan tayo na ibalik natin sa kanya ang lahat ng kaluwalhatian at kapurihan. Nawa tayo’y maging tapat rin sa misyon sa pagbibigay-saksi sa kanya at sa pagkakaroon ng espirituwal na paghahanda sa pagpapanatagin at pagsasabuhay ang ating pananampalataya.
Ang paghihintay ng hindi alam kung anong oras ang dating ng hininhintay ay isang sakripisyo at ang pagtitiyaga sa ano mang ginagawa ay may nakalaang pagpapala, lalu na pag ang ginagawa ay para sa Panginoon. God bless us all. Amen