Podcast: Download (Duration: 7:22 — 3.8MB)
Miyerkules ng Ika-20 Linggo sa Karaniwang Panahon (II)
Ezekiel 34, 1-11
Salmo 22, 1-3a. 3b-4. 5. 6
Pastol ko’y Panginoong D’yos, hindi ako magdarahop.
Mateo 20, 1-16a
Subscribe to Awit at Papuri Communications YouTube Channel
Wednesday of the Twentieth Week in Ordinary Time (II) (Green)
or mass of St. John Eudes, Priest (White)
or mass of St. Ezechiel Moreno, Priest (White)
UNANG PAGBASA
Ezekiel 34, 1-11
Pagbasa mula sa aklat ni propeta Ezekiel
Sinabi sa akin ng Panginoon: “Tao, magpahayag ka laban sa mga pinuno ng Israel. Sabihin mong ipinasasabi ko: Nakatakda na ang parusa sa inyo, mga pinuno ng Israel. Sarili ninyo ang inyong iniintindi at hindi ang mga tupa. Iniinom ninyo ang gatas, nagdaramit kayo ng lana, nagpapatay ng mga pinatabang hayop, ngunit hindi ninyo pinakakain ang mga tupa. Bakit hindi ninyo pinalalakas ang mahihina, ni ginagamot ang mga maysakit, ni hinihilot ang mga pilay? Bakit hindi ninyo hinahanap ang nawawala, ni ibinabalik ang nalalayo? Sa halip ay ginagamitan ninyo sila ng kamay na bakal. Sila’y nangangalat, at nilalapa ng mababangis na hayop pagkat walang pastol. Ang mga tupa ko’y nagkalat sa mga bundok, burol at sa lahat ng panig ng daigdig, ngunit walang ibig humanap sa kanila.
“Dahil dito, mga pinuno, dinggin ninyo ang aking sinasabi: Ako ang Diyos na buhay. Ang mga tupa ko’y pinipinsala at nilalapa ng mababangis na hayop pagkat walang nangangalaga. Hindi hinahanap ng mga pastol ang aking mga tupa. Sa halip na alagaan nila ang mga ito, ang sarili nila ang binubusog. Kaya nga makinig kayo, mga pastol. Pakinggan ninyo itong aking sinasabi: Laban ako sa inyo. Pananagutan ninyo ang nangyayari sa aking mga tupa. Hindi ko na kayo gagawing pastol upang hindi na ninyo mabusog ang inyong sarili. Ilalayo ko sa inyo ang aking mga tupa at hindi na ninyo mapakikinabangan ang mga ito.”
Ito ang ipinasasabi ng Panginoon: “Ako mismo ang maghahanap at mag-aalaga sa aking mga tupa.”
Ang Salita ng Diyos.
SALMONG TUGUNAN
Salmo 22, 1-3a. 3b-4. 5. 6
Pastol ko’y Panginoong D’yos, hindi ako magdarahop.
Panginoo’y aking Pastol, hindi ako magkukulang.
Ako’y pinahihimlay sa mainam na pastulan,
at inaakay niya ako sa tahimik na batisan,
binibigyan niya ako niyong bagong kalakasan.
Pastol ko’y Panginoong D’yos, hindi ako magdarahop.
At sang-ayon sa pangako na kaniyang binitiwan
sa matuwid na landasi’y doon ako inaakay.
Kahit na ang daang iyo’y tumatahak sa karimlan,
hindi ako matatakot pagkat ika’y kaagapay;
ang tungkod mo at pamalo ang gabay ko at sanggalang.
Pastol ko’y Panginoong D’yos, hindi ako magdarahop.
Sa harapan ng lingkod mo, ikaw ay may handang dulang,
ito’y iyong ginagawang nakikita ng kaaway;
nalulugod ka sa akin na ulo ko ay langisan
at pati na ang kalis ko ay iyong pinaaapaw.
Pastol ko’y Panginoong D’yos, hindi ako magdarahop.
Tunay na ang pag-ibig mo at ang iyong kabutihan,
sasaaki’t tataglayin habang ako’y nabubuhay;
doon ako sa templo mo lalagi at mananahan.
Pastol ko’y Panginoong D’yos, hindi ako magdarahop.
ALELUYA
Hebreo 4, 12
Aleluya! Aleluya!
Buhay ang Salita ng Diyos
Ganap nitong natatalos
Tanang ating niloloob.
Aleluya! Aleluya!
MABUTING BALITA
Mateo 20, 1-16a
Ang Mabuting Balita ng Panginoon ayon kay San Mateo
Noong panahong iyon, sinabi ni Hesus sa kanyang mga alagad ang talinghagang ito: “Ang paghahari ng Diyos ay katulad nito: lumabas nang umagang-umaga ang may-ari ng ubasan upang humanap ng mga manggagawa. Nang magkasundo na sila sa upa na isang denaryo maghapon, sila’y pinapunta niya sa kanyang ubasan. Lumabas siyang muli nang mag-iikasiyam ng umaga at nakakita siya ng iba pang tatayu-tayo lamang sa liwasang-bayan. Sinabi niya sa kanila, ‘Pumaroon din kayo at magtrabaho sa aking ubasan, at bibigyan ko kayo ng karampatang upa.’ At pumaroon nga sila. Lumabas na naman siya nang mag-iikalabindalawa ng tanghali at nang mag-iikatlo ng hapon, at gayun din ang ginawa niya. Nang mag-iikalima ng hapon, siya’y lumabas uli at nakakita pa ng mga ibang wala ring ginagawa. Sinabi niya sa kanila, ‘Bakit kayo tatayu-tayo lang dito sa buong maghapon?’ “Wala pong magbigay sa amin ng trabaho, e!’ sagot nila. At sinabi niya, ‘Kung gayun, pumaroon kayo at gumawa sa aking ubasan.’
“Pagtatakip-silim, sinabi ng may-ari ng ubasan sa kanyang katiwala, ‘Tawagin mo na ang mga manggagawa at sila’y upahan, magmula sa huli hanggang sa buong nagtrabaho.’ Ang mga nagsimula nang mag-iikalima ng hapon ay tumanggap ng tig-iisang denaryo. At ang lumapit ang mga nauna, inakala nilang tatanggap sila nang higit doon; ngunit ang bawat isa’y tumanggap din ng isang denaryo. Pagkatanggap nito, nagreklamo sila sa may-ari ng ubasan. Sabi nila, ‘Isang oras lang pong gumawa ang mga huling dumating, samantalang maghapon kaming nagpagal at nagtiis ng nakapapasong init ng araw. Bakit naman po ninyo pinagpare-pareho ang upa sa amin?’ At sinabi niya sa isa sa kanila, ‘Kaibigan, hindi kita dinadaya. Hindi ba’t nagkasundo tayo sa isang denaryo? Kunin mo ang ganang iyo, at umalis ka na. Maano kung ibig kong upahan ang nahuli nang tulad ng upa ko sa iyo? Wala ba akong karapatang gawin ang aking maibigan sa ari-arian ko? O naiinggit ka lang sa aking kabutihang-loob?’ Kaya’t ang nahuhuli ay mauuna, at ang nauuna ay mahuhuli.”
Ang Mabuting Balita ng Panginoon.
Pages: 1 2
« Lunes, Agosto 17, 2020
Sabado, Agosto 22, 2020 »
{ 3 comments… read them below or add one }
PAGNINILAY: Ang Diyos ay tapat sa kanyang mga kalooban. Sa ating Ebanghelyo (Mateo 20:1-16), inihambing ni Hesus ang Kaharian ng Langit sa isang talinghagang isinulat ni Apostol San Mateo sa kanyang aklat. Nais kong bigyang-pansin ang tatlong punto ng talinghaga. Una ay ang pagsisikap. Sa pamamagitan ng talinghagang ito, natuto natin ang pagsisikap at pagmamatiyaga sa ubasan ng Diyos, ang buong sangkatauhan. Kaya bilang mga Kristiyano, tayo’y dapat magtrabaho para maanihin natin ang isang nabubungang prutas. Hindi lamang sa hanapbuhay ng isang tao, kundi pati rin sa paglilingkod at pagmamahal ng isa sa kanyang mga kapwa. Ikalawa ay ang katapatan.
Minsan sa ating buhay, tinatanong natin kung bakit kaunti lamang ang ating tinatanggap pagkatapos ng lahat ng kasipagan at katiyagaang ginawa natin. Ngunit ang tanong ngayon: “Mali ba ang Diyos? Hindi ba sapat ang kanyang mga ibinibigay na biyaya sa atin?” Dapat sa ating buhay, huwag tayo’y magalit o mainis kung maliit lang ang ating tinatanggap. Sapagkat ang Panginoon ay hindi tinitingin ang kahalagan ng kapalaran, kundi ang kapalaran ng Puso bawat isa. Kahit maliit man o malaki ang ibinigay niya sa atin, dapat tanggapin na lang natin ito dahil ang importante ay matapat tayo sa kanya, gaya ng kanyang katapatan sa ating lahat. Ikatlo at huli ay ang pagiging bukas-palad. Dapat matuto tayong magbigay at magbahagi ng ating mga biyaya, katulad ng ginawa ng Panginoong Diyos sa atin. Kaya nga sabi ng simulang linya ng isang panalangin ni San Ignacio ng Loyola: “Panginoon, turuan mo akong maging bukas palad.” Sa ating paglalakbay sa daang ito, nawa’y matuto tayong magsumikap, maging matapat, at maging bukas-palad para sa pagsasagana ng bunga ng prutas sa ubasan ng Diyos, ang Kaharian ng Langit.
Maraming salamat po Mahal na Panginoon, Amen
Kay Buti Mo Panginoon Sa Aming Lahat, Sapagkat Pantay Pantay Ang Tingin Mo Sa Bawat Isa Sa amin, Kaya’t Pinupiri’t Sinasamba Ka Namin Panginoong Hesukristo. Amen